سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- در فاصله کمتر از سه هفته برخورد با تخلفات مالی در دو باشگاه مطرح فوتبال اروپا خبرساز شده است، برخوردهایی که میتواند یک درس بزرگ برای تصمیمگیرندگان فوتبال در کشورمان باشد. ابتدا اوایل بهمن بود که باشگاه یوونتوس به علت تخلف در ثبت سود سرمایه در خرید و فروش بازیکن به کسر ۱۵ امتیاز محکوم شد و جریمههایی برای ۱۱ مدیر این باشگاه تورینی هم در نظر گرفته شد و مدیرانی مانند پاول ندود به مدت ۸ ماه و آندرهآ آنیلی به مدت ۲۴ ماه از فعالیتهای فوتبالی محروم شدند.
البته چنین جریمههایی برای یووه تازگی نداشت و ۱۷ سال پیش هم این باشگاه در رسوایی که به کالچو پولی مشهور شد به سقوط به دسته دوم محکوم شد. در این پرونده گفتگوهای تلفنی لوچیانو موجی مدیر یووه منتشر شد که او در تماس با مدیران فوتبال ایتالیا آنها را برای انتخاب داور خاصی تحت تأثیر قرار میداد تا اتهام تقلب به این تیم نسبت داده شود و قهرمانیشان پس گرفته شود.
دیروز هم خبری از احتمال دچار شدن منچسترسیتی به سرنوشت یوونتوس منتشر شد و سازمان لیگ برتر انگلیس دربیانیهای از احتمال کسر امتیاز و خطر سقوط به دسته پایینتر منچسترسیتی خبر داد. اتهامات سیتی، مربوط به اطلاعات مالی مرتبط با درآمدهای باشگاه، جزئیات حقوقهای پرداختی به مربیان و بازیکنان این تیم، مقررات یوفا، درآمدزایی، ثبات و همکاری با مسئولان بازرسی سازمان لیگ است.
برخورد با یوونتوس و منچسترسیتی دو باشگاه طراز اول فوتبال اروپا نشان میدهد وقتی پای تخلفات مالی به میان بیاید هیچ باشگاهی فارغ از اسم و رسمی که دارد، حاشیه امنیت ندارد و بابت نقض مقررات مالی با آنها برخورد میشود، جریمههایی سنگین که نشان از این دارد که هیچ مماشاتی با زیر پاگذاشتن قواعد مالی صورت نمیگیرد و دستگاههای قضایی و نهادهای فوتبالی با ورود به این پرونده ها با خاطیان برخورد میکنند.
در حالی تخلفات مالی در فوتبال اروپا دامن دو باشگاه مشهور را در کمتر از بازه زمانی سه هفته گرفته است که در فوتبال ایران با وجود حرف و حدیثهای زیادی که درباره مسائل مالی و پولی باشگاههای مختلف به گوش می رسد تاکنون هیچ گونه برخوردی با عاملان این تخلفات صورت نگرفته است. این در حالی است که همواره صحبت از شفافسازی می شود اما تا امروز با هیچ مدیری به خصوص در تیمهای دولتی با وجود شائبههای زیادی که حوزه قراردادها و مسائل مالی آنها وجود دارد، برخورد نشده است.
نه تنها با مدیران متخلف برخوردی صورت نمیگیرد، بلکه هیچ گونه بازخواست و سوالی هم درباره اتهامات مالی که متوجه باشگاهها است، نمی شود. حتی چنین مدیرانی با توجه اینکه به روابط حرف اول را میزند، ترفیع پست هم گرفته و از باشگاهی به باشگاهی اسباب کشی میکنند، آن هم بدون اینکه درباره عملکرد مدیریتیشان و شائبههایی که درباره آن وجود دارد، پاسخ دهند.
آخرین نمونه آن هم مربوط به مدیریت سابق باشگاه استقلال است که این هفتهها خبرساز شده و مدیریت فعلی این تیم درباره تخلفات و سوءاستفاده های مالی صورت گرفته در دوره قبل، افشاگریهای زیادی را انجام داده است اما خبری از پاسخگو کردن و برخورد با تخلفهای احتمالی رخ داده نیست.
فوتبال باشگاهی ایران چنین نمونههایی به خصوص در ۲ دهه اخیر کم نداشته است و به واسطه ورود پولهای بی حساب و کتاب دولتی به فوتبال شاهد افزایش سوءاستفاده های مالی و قراردادهای بیضابطه و حیف و میلهای گسترده بودهایم، تخلفاتی که بخشی از آن سال ۹۴ درقالب پرونده فساد در فوتبال در صحن علنی مجلس قرائت شد.
«تبانی، رشاء و ارتشاء، دوپینگ، شرطبندی غیرمجاز، جعل و استفاده از سند مجعول، تصدیق نامههای خلاف واقع، فرار مالیاتی، مصرف الکل و روابط نامشروع، مصرف مواد مخدر، رواج خرافهگرایی از جمله سحر و جادو، تحصیل مال از طریق نامشروع، نقض آشکار قوانین و مقررات و قراردادهای غیرواقعی» سرفصلهای تخلفاتی بود که در این گزارش به آن اشاره شده بود، اتهاماتی که هر کدامشان به تنهایی اگر در هر کدام از لیگهای معتبر اروپایی رخ میداد، با شدیدترین برخوردها روبرو میشد.
با گذشت ۷ سال از قرائت گزارش مجلس درباره فساد در فوتبال، نه تنها دادگاهی برای بررسی این اتهامها تشکیل نشد، بلکه شاهد افزایش تخلفات مورد اشاره در پرونده مجلس هستیم و فوتبال ایران تبدیل به بهشت متخلفان شده است، فوتبالی که شاید آنیلی و شیخ منصور مدیران یووه و سیتی امروز که به دلیل تخلفات مالی پای میز محاکمه نشسته اند، به حال مدیران آن حسرت بخورند!