سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا-پس از لغو بازی با کیپورد، رایزنیهای فدراسیون فوتبال برای انتخاب دومین حریف تدارکاتی تیم ملی در فیفادی شهریورماه آخر هفته گذشته به نتیجه رسید و آنگولا به عنوان دومین حریف تدارکاتی تیم ملی انتخاب شد.بر این اساس، تیم ملی روز ۱۶ شهریور به مصاف تیم ملی بلغارستان میرود و ۲۱ شهریور در تهران میزبان آنگولا خواهد بود.
آنگولا حریف ناشناختهای برای فوتبال ایران نیست و تیم ملی ایران با این تیم رده صد و شنازدهمی رنکینگ فیفا تاکنون سه بار روبرو شده است که حاصل آن یک برد برای ایران و دو تساوی بوده است. حالا برای چهارمین بار، ایران و آنگولا قرار است ۲۱ شهریور به مصاف هم بروند.
مهمترین بازی ایران و آنگولا به رویارویی دو تیم در جامجهانی ۲۰۰۶ برمیگردد که دو تیم به تساوی یک – یک رسیدند. در آن مسابقه که ۳۱ خرداد سال ۸۵ در استادیوم سنترال استادیوم شهر لایپزیش برگزار شد، ابتدا آنگولا به گل دقیقه ۶۰ فلاویو آمادو پیش افتاد اما سهراب بختیاریزاده، مدافع پیشتاخته کشورمان در دقیقه ۷۵ با یک ضربه سر دقیق گل مساوی را وارد دروازه این تیم آفریقایی کرد تا شاگردان برانکو پس از پشت سرگذاشتن یک جامجهانی پرحاشیه دست خالی به تهران برنگردند و یک امتیاز کسب کنند.
به بهانه رویارویی دوباره با آنگولا، با سهراب بختیاریزاده، زننده گل مساوی کشورمان برابر این تیم در جامجهانی درباره آن مسابقه و همچنین وضعیت فعلی تیم ملی گفتوگو کردهایم.
تیم ملی قرار است ۲۱ شهریور یک بازی تدارکاتی با آنگولا انجام دهد، به بهانه این بازی میخواهیم برگردیم به ۱۷ سال پیش، به روز ۳۱ خرداد ۸۵ و رویارویی تیم ملی با آنگولا در جام جهانی ۲۰۰۶ در ورزشگاه شهر لایپزیش. مسابقهای که برای شما ماندگار شد. صحبتهایتان را از آن بازی شروع کنید.
بازی با آنگولا سومین بازی ما در جامجهانی بود، آن دوره تیم خوب و باکیفیتی داشتیم که بازیکنان خیلی خوبی که هم اسمی و هم باتجربه بودند در آن بازی میکردند. با وجود چنین تیمی اما انتظارات را برآورده نکردیم و این خیلی برای ما سخت بود. به خصوص که هم نیمه اول جلوی مکزیک و هم ۹۰ دقیقه مقابل پرتغال نمایش خوبی داشتیم و فوقالعاده بازی کردیم. در بازی با آنگولا با توجه به دو شکست در دو بازی اول، شرایط جدول طوری بود که برد تاثیری در صعود ما نداشت اما میخواستیم با امتیاز به تهران برگردیم. البته آنگولا هم با توجه به نتایجی که جلوی مکزیک و پرتغال گرفته بود و در هر دو بازی با تنها یک گل مغلوب شده بود، تیم خوبی بود. مقابل این تیم موقعیتهایی خوبی داشتیم اما خب شرایط به سمتی پیش رفت که بازی مساوی شد و من هم گل مساوی را به ثمر رساندم.
گلتان به آنگولا شاید مهمترین گل دوران بازی شما بود، با آن شادی بهیادماندنی و خاص.
قطعا، گلم به آنگولا با توجه به اینکه در جامجهانی بود، مهمترین گل دوران فوتبالیام بود اما کاش شرایط به گونهای رقم میخورد که با نتایجی که میگرفتیم به مرحله بعد صعود میکردیم. تیم ملی پتانسیل صعود را داشت.
ستارههای زیادی تیم ۲۰۰۶ هم داشت اما به نظر میرسد حواشی زیاد داخل تیم و همچنین درگیریهای مدیریتی روی کار تیم هم تاثیر گذاشت.
قطعا همینطور است. البته برخلاف صحبتهایی که درباره اختلاف در تیم میشود، ناهماهنگی بین سازمان تربیتبدنی وقت و فدراسیون فوتبال ضرباتش به تیم خورد و سبب شد تا برخلاف ظرفیتی که وجود داشت نتوانیم به مرحله حذفی صعود کنیم.
حالا ۱۷سال از آن روزها گذشته و تیم ملی با یک ترکیب متفاوت آماده حضور در جام ملتها میشود. تیم ملی امروز را چطور میبینید؟
تیم فعلی به لحاظ بازیکن شرایط خوبی دارد. بازیکنان باکیفیتی دارد که در لیگهای اروپایی بازی میکنند. البته شرایط فوتبال نسبت به ۲۰۰۶ متفاوتتر شده است. با این حال تیم ملی فعلی با توجه به سن و سالی که ملیپوشان دارند، باتجربه است. امیدوارم با این ترکیب تیم بتواند در جام ملتها نتیجه بگیرد و این یک انتظار منطقی است.
در مسیر آمادهسازی جام ملتها قرار است ۲۱ شهریور با آنگولا بازی کنیم. حریفی که خاطره خوبی برای شما به یاد میآورد، اما آنگولای امروز از آن تیم ۲۰۰۶ فاصله گرفته و ضعیفتر شده است و خیلیها معتقدند که بازی با این تیمهای ضعیف کمک زیادی به تیم ملی نمیکند و باید با تیمهای قویتری بازی کنیم.
من اینطور به این قضیه نگاه نمیکنم و معتقدم که هر بازی دوستانه و با هر حریفی مهم است. هر بازی دوستانه در هر شرایطی چه با تیمهای قوی، چه متوسط یا ضعیف به تیم ملی کمک میکند و شناخت و هماهنگی را بالا میبرد. مهمتر از همه البته نظر کادر فنی است و آنها هستند که با توجه به نیازهای فنی میتوانند برای بازیهای تدارکاتی برنامهریزی کنند. امیدوارم مسئولان هم خواسته کادر فنی را اجرایی کنند. بازیهای دوستانه اساسیترین خواستهای است که کادر فنی میتواند داشته باشد و به هماهنگی و شناخت تیم کمک میکند. امیدوارم بازی با تیمهای قویتر در دستور کار تیم ملی قرار بگیرد و بازی با تیمهایی که کادر فنی تشخیص میدهد انجام شود. این به ما در راه آمادهسازی جام ملتها و مسابقاتی که پیش رو داریم کمک زیادی میکند. اردوها و بازیهای مختلف دوستانه قطعا به رفتن یک تیم آمادهتر به جام ملتها کمک میکند.
زمان زیادی تا جام ملتها باقی نمانده و بیش از ۴ دهه است که در حسرت قهرمانی هستیم. مانند هر دوره این بار هم انتظار از تیم ملی، قهرمانی است. به عنوان سوال پایانی، شما این انتظارات را چطور ارزیابی میکنید؟
انتظار قهرمانی از تیم ملی با توجه به بازیکنان باکیفیت و همچنین نمایشهایی که تیم در مسابقات مختلف مانند جامجهانی داشته، طبیعی است. اینکه تیم ملی در جام ملتها قهرمان شود بیمورد نیست اما باید منطقی باشیم. تیم ملی رقیبان قدرتمندی مانند کرهجنوبی، عربستان و ژاپن دارد. برای موفقیت در یک تورنمنت باید قبل از حضور در این مسابقات شرایط آمادهسازی به خوبی مهیا شود تا تیم با آمادگی خیلی خوبی از نظر فنی و روحی در جام ملتها حاضر شود. باید مسئولان همه جوره حمایت کنند. باید به نتیجه تیم ملی در جام ملتها خوشبین باشیم ولی قبل از آن علاوه بر آماده کردن یک شرایط مناسب برای آمادهسازی، باید جامعه فوتبال نیز متحد پشت تیم ملی قرار بگیرد.