سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- دوحه- مراکش مهمان ناخوانده یک چهارم نهایی جامجهانی قطر است، تیمی که کمتر کسی نامشان را در بین ۸ تیم پایانی جام قرار داده بود اما شیرهای اطلس، شگفتیساز شب آخر یک هشتم نهایی بودند.
مراکش که در جامجهانی ۱۹۸۶ مکزیک به مرحله یک هشتم نهایی صعود کرد، تنها تیم خارج از اروپا یا آمریکای جنوبی است که در قطر به مرحله یک چهارم نهایی راه یافته است.آنها همچنین آخرین تیم آفریقایی باقی مانده در این مسابقات هستند و چهارمین تیمی هستند که پس از کامرون در سال ۱۹۹۰، سنگال در سال ۲۰۰۲ و غنا در سال ۲۰۱۰ به مرحله یک چهارم نهایی رسیدهاند. در گزارشی جنبههای متفاوت این صعود تاریخی را مرور کردهایم.
پرشورها پشت شیرهای اطلس
هواداران به طور قطع برگ برنده مراکش هسند، هودارانی پرشور که چه در داخل ورزشگاه و چه فضای شهر دوحه پر انرژی و پرسروصدا ظاهر شدهاند و یار دوازدهم مغربیها در جامجهانی بوده اند.به طوری که اگر قرار بود فینال جامجهانی بین تیم هایی که بهترین هواداران را دارند، همه ما منتظر نبرد آرژانتین و مراکش در ورزشگاه لوسیل بودیم.
در مورد هواداران آرژانتین زیاد شنیدهاید، آنها از نظر تعداد، آهنگهایشان و نحوه پرکردن هر استادیوم در دریایی از رنگ آبی و سفید فوقالعاده بودهاند، حامیان مراکش نیز به همین ترتیب پر سر و صدا و پرشور هستند. سروصدای باورنکردنی هواداران مراکش به تیم آنها اجازه داد تا بازی را برای اسپانیا بسیار سخت کنند.
چه جمعیتی که دیشب ورزشگاه لوسیل را کیپ تا کیپ پر کرده بودند و چه تماشاگرانی که در فن فست البیدا پارک دوحه تیمشان را تشویق میکردند، یکی از حواشی جذاب جام بیست و دوم در قطر هستند و مسئولان فیفا باید خوشحال باشند که با ماندن مراکش در جام، استادیومها دوباره با حضور این هواداران میتواند به اوج هیجان برسد.اگر چه حذف اسپانیا ضربه سختی به اسپانسرهای فیفا بود که علاقه داشتند تیمی با بازیکنان چهرهتر در مراحل پایانی جام حضور داشته باشد.
پیروزی فوتبالی بر استعمار سیاسی
همچنین تنشهای عمیق تاریخی و جغرافیایی بین اسپانیا و مراکش، فضای لوسیل را در بازی دیشب احساسیتر کرده بود. پیروزی بر اسپانیا، که در دوران استعمار بر بخشهایی از مراکش حکومت میکرد و اکنون بسیاری از مراکشیها در این کشور زندگی میکنند، برد شیرهای اطلس را شیرینتر هم کرد.
چند ماه پس از فرانسه، اسپانیا در نوامبر ۱۹۱۲ تحت الحمایه خود را در خاک مراکش ایجاد کرد. این منطقه شامل دو منطقه بود، یکی در شمال این کشور شامل پنج استان و دیگری در جنوب.با این حال، دو کشور هنوز اختلافات ارضی دارند. بحث پنج منطقه است که هنوز تحت حاکمیت اسپانیا هستند، از جمله دو منطقه اصلی مناطق محصور سئوتا و ملیلا هستند.
جزیره جعفری در نزدیکی سواحل مراکش، نیز مورد ادعای اسپانیا است و حتی در سال ۲۰۰۲ نیز درگیری نظامی رخ داد.
با این حال رباط همچنان ادعا میکند که ملیلا و سئوتا، مناطق تحت محاصره اسپانیا در شمال آفریقا، سرزمینهای مراکشی هستند.
این دوره از استعمار اسپانیا در ورزش نیز بازتاب داشت. در شمال مراکش، در اطراف شهرهای طنجه، تتوآن و تا نادور، مجموعهای از باشگاههای فوتبال تحت الحمایه اسپانیاییها ایجاد شد. نام این تیمها مانند سوسیداد دپورتیوا د ویلا نادور، سویلانا و باشگاه فوتبال ایبریا در طنجه، و همچنین سوسیداد دپورتیوا سئوتا و باشگاه اتلتیکو تتوان گواه این مسئله است.
همچنین بر اساس آمارهای دولتی، بیش از ۸۷۰ هزار شهروند مراکشی در اسپانیا زندگی میکنند که آنها را به بزرگترین گروه اتباع خارجی پس از آن رومانیاییها و بریتانیاییها در اسپانیا تبدیل کرده است. جوامع بزرگ مراکشی در منطقه شمال شرقی کاتالونیا، مورسیا در جنوب شرقی و آلمریا در جنوب زندگی میکنند.
اشرف حکیمی یکی از بازیکنان مراکش است که متولد اسپانیاست،این مدافع راست ۲۴ سال پیش در ختافه در حومه پایتخت اسپانیا متولد شد، برای رئال مادرید بازی کرد و از موفقیت نورالدین نایبت، بازیکن بزرگ مراکشی که با دپورتیوو لاکرونیا قهرمان لالیگا شد، بهره برد. استعداد حکیمی میتوانست دروازههای ورود به لاروخاو (تیم ملی اسپانیا) را برای او باز کند، اما انتخاب برای او واضح بود. او گفت: من افتخار میکنم که برای مراکش بازی میکنم و باعث افتخار همه مردم مراکش شدهام.
حکیمی در تجسم پیوندهای ناگسستنی دو کشور که تنها با تنگه جبل الطارق از هم جدا شدهاند، تنها نیست. در مجموع، ۱۵ بازیکن در تیم مراکش دارای ملیت دوگانه و سه بازیکن اسپانیایی-مراکشی هستند. منیر محمدی دروازه بان این تیم که در دقایق پایانی مقابل بلژیک به بازی آمد و عملکرد فوق العادهای از خود به نمایش گذاشت، در اسپانیا به دنیا آمده است. او قبل از اینکه در لالیگا ۲ بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ بازی کند، برای باشگاههای محلی بازی میکرد.
یکی دیگر از استعدادهای جوان سوژه جنگ دو تیم، عبدالصمد الزلزولی بود، بازیکنی که در سال ۲۰۰۱ در مراکش به دنیا آمد و در سن ۷ سالگی به همراه خانوادهاش به الچه نقل مکان کرد. در دسامبر ۲۰۲۱، این مهاجم ملیت اسپانیایی گرفت و در انتخاب بین لاروخا و شیرهای اطلس تردید داشت. عبده که در باشگاه بارسلونا بازی میکند، سرانجام کشور مبدأ خود را انتخاب کرد.
جشن بینالمللی اعراب
یکی دیگر از حواشی جالب جدال مراکش و اسپانیا، خوشحالی کشورهای عربی شمال آفریقا و خاورمیانه از پیروزی و صعود شاگردان ریگراگی بود. به خصوص که آنها به عنوان آخرین تیم آفریقایی نماینده ملت عرب هم بودند.
رگراکی در این باره گفته است: ما دعا و حمایت همه اعراب و آفریقاییها را میخواهیم. اینکه مراکش به مرحله یک چهارم نهایی راه یافته است برای این جامجهانی و منطقه بسیار رویای بزرگی است.
عضدین اوناهی، هافبک مراکشی هم گفت: در حال حاضر لحظه خاصی برای تمام آفریقا، برای همه کشورهای عربی، برای همه مسلمانان در سراسر جهان است.
شهرهای قاهره، بیروت، تونس، عمان و رامالله دیشب شاهد جشنهایی پس از پیروزی مراکش برابر اسپانیا بود.
این بازتاب غرور پان عرب بود که طی چندین بازی به یاد ماندنی توسط تیمهای عربی در جامجهانی قطر ظاهر شد، این غرور در در تضاد با مناقشات سیاسی بود که مدتهاست کشورهای عربی را از هم جدا کرده است.
احمد اینوبلی، شهروند تونسی- الجزایری، ساکن دوحه که با یک زن مراکشی ازدواج کرده است، با اشاره به جمعیت زیاد خوشحال در در دنیای عرب پس از برد مراکش گفت: ما یک تیم عربی داریم. به این هواداران نگاه کنید. آیا فکر می کنید همه آنها مراکشی هستند؟ نه - فقط عرب هستند.
رانیا ملکه اردن در توییتر نوشت: به شیرهای اطلس تبریک می گویم، شما ما را خوشحال کردید. وای مراکش، دوباره این کار را کردید!
حازم الفایز، یک اردنی که برای جشن گرفتن بوق ماشین خود را در امان به صدا درآورد، گفت: این یک پیروزی برای همه اعراب است، نه فقط مراکش و خوشحالیمان از اینکه این پیروزی در خاک عربی به دست آمده، بیشتر هم شده است.
رالف بیدون، ۳۱ ساله در بیروت گفت: این یک پیروزی بزرگ و بسیار مورد نیاز برای جوانان جهان عرب و به ویژه جوانان مراکش است.
در یک کافه تونس، هواداران در پایان بازی دست زدند و آواز خواندند. نورالدین ساسی گفت: این یک پیروزی تاریخی است و همه اعراب و آفریقایی ها به مراکش افتخار می کنند.
محمد علی، یک مصری ۳۵ ساله، هم گفت: بازی در قطر به مراکش کمک زیادی میکند، همه هواداران عرب از آنها حمایت میکنند.