سعید احمدیان/ روزنامه جوان- جمع‌شان جمع بود، پس از سال‌ها گویا چند وقتی است دوباره بهانه‌های دورهمی شان بیشتر شده و متولیان جدید ورزش می‌خواهند قهرمانان موسپید کرده را روی چشم‌شان بگذارند. گویا تصمیم گرفته‌اند تا آن‌ها را با آن کوله‌باری که از تجربه و خاطره دارند از کنج خانه‌هایشان بلند کنند و طوری که شایسته افتخاراتشان است دست‌شان را ببوسند و بگویند به یادشان هستند، به یاد تمام آن عرق‌ها، سختی‌ها و کمبود‌هایی که برای رفتن روی سکو و بلند کردن پرچم کشورمان کشیده‌اند. سال‌ها بود در ورزش کم پیش می‌آمد که این‌چنین پشت خمیده‌های ورزش که موی‌شان را نه در آسیاب که روی تشک‌ها، پیست‌ها، تخته‌ها، چمن و سالن‌ها سفید کرده‌اند و مدال جهانی، المپیک و آسیایی روی هم گذاشته‌اند، گردهم بیایند.
دیدار‌های مسجدی جایش را به مراسم تجلیل داد
بهانه دورهمی دیروز پیشکسوتان ورزش هم مراسم سرود پهلوانی بود. مراسمی که کمیته ملی المپیک و موزه کمیته ملی المپیک میزبان آن بودند و قرار بود علاوه بر نمایش تندیس سه پیشکسوت از دستخط‌های جهان‌پهلوان غلامرضا تختی هم رونمایی شود. کارت دعوت‌هایی برای خیلی از پیشکسوتان ارسال شده بود تا ساختمان کمیته در خیابان سئول شمالی تهران مقصد بسیاری از چهره‌ها و اسطوره‌های تاریخ ورزش ایران باشد و دیدار‌ها تازه و خاطرات روزگار جوانی و اوج موسفیدان امروز، جلوی چشم‌شان قرار بگیرد. به هر سوی سالن چشم می‌انداختید چهره نامدار ورزش کم نمی‌دیدید، چهره‌هایی که یک طبقه بالاتر از سالن برگزاری مراسم، مدال‌ها و لوح‌های افتخاراتشان در موزه ملی ورزش جمع‌آوری شده تا نسل جدید ورزش بیاید و ببیند که میراث‌دار چه پهلوانان و قهرمانانی هستند.
از ابراهیم جوادی، محمدعلی صنعت‌کاران، ابراهیم سیف‌پور، رحیم علی‌آبادی مدال‌آوران کشتی جهانی و المپیک بگیرید تا تیمور غیاثی قهرمان پرش ارتفاع آسیا که به پرنده یک کفش معروف بود و سلمان حسام قهرمان و دارنده مدال برنز پرتاب دیسک بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران. جوان‌تر‌ها هم بودند مانند بهداد سلیمی که پس از خداحافظی از ورزش قهرمانی گویا مسیر مدیریتی و مربیگری را می‌خواهد کنار هم طی کند. خیلی‌های دیگر هم بودند تا سلمان حسام که روزی با پرتاب‌هایش مدال‌های آسیایی را به نام ایران ثبت می‌کرد، اعتراف کند چنین حمایت‌هایی را که این روز‌ها از پیشکسوتان می‌شود، کمتر دیده است: «در این ۵۰ تا ۶۰ سال این حمایت‌ها را ندیدیم. قبلاً در مساجد، امجدیه و... همدیگر را می‌دیدیم، اما الان در مراسم‌های تجلیل رودررو و در کنار هم هستیم.»
۲ مدیر + یک قهرمان
مراسم پهلوانی سه مهمان ویژه هم داشت؛ سه چهره برجسته‌ای که ساخت تندیس‌هایشان بهانه‌ای شده بود تا دورهمی پیشکسوتان به همت کمیته ملی المپیک و موزه ملی ورزش شکل بگیرد. محمدرضا یزدانی‌خرم، محمدرضا طالقانی و حمید سوریان سه چهره‌ای بودند که همراه با تجلیل از آن‌ها از تندیس‌شان هم رونمایی شد. یزدانی‌خرم را اهالی کشتی و والیبال شاید بهتر از بقیه بشناسند، رئیس باسابقه‌ای که در دهه‌های گذشته از اواخر دهه ۶۰ تا اواسط دهه ۸۰ به عنوان رئیس فدراسیون‌های کشتی و والیبال فعالیت کرد و زمان او، این رشته‌ها افتخارآفرینی‌هایشان اوج گرفت. یزدانی‌خرم در این مراسم راز موفقیتش را مشاوره و استفاده از تجربه پیشکسوتان عنوان کرد: «هم در فدراسیون کشتی و هم در فدراسیون والیبال یکی از اولین کار‌هایی که انجام دادم دعوت از پیشکسوتان آن رشته‌ها بود تا در مسیری که برای موفقیت این رشته‌ها ترسیم کرده بودند، همراه باشند و به من کمک کنند.»
محمدرضا طالقانی دیگر چهره‌ای بود که از او تقدیر شد، رئیس باسابقه فدراسیون کشتی که دوباره پس از چند سال دوری از مدیریت ورزش، به عنوان عضو هیئت رئیسه به ورزش برگشته است. طالقانی که دل پری از برخی مسائل دارد، دیروز سفره دلش را جلوی مسئولان کمیته ملی المپیک باز و از بی‌توجهی‌ها گلایه کرد: «افتخارات برای ورزش ایران را کشتی کسب می‌کند، اما پولش را فوتبال می‌گیرد. آقای صالحی‌امیری، تو را به خدا ورزش ایران را المپیکی ببینید و داد مرا به همه برسانید. چرا باید الان پیش خودمان بگوییم چه کنیم تا امثال حسن یزدانی بتوانند دوباره طلا بگیرند، اگر مدال می‌خواهیم باید تفکرات ما هم المپیکی باشد.»
حمید سوریان یا ژنرال هفت ستاره کشتی ایران که هفت مدال طلای جهانی و المپیک را در کارنامه‌اش دارد هم سومین چهره‌ای بود که از او تجلیل شد. سوریان در این مراسم از خوشحالی‌اش برای قرار گرفتن در کنار دو استاد بزرگش صحبت کرد: «باعث خوشحالی است که نام من در کنار دو استاد بزرگ که زحمات زیادی برای ورزش کشور به‌ویژه من کشیده‌اند، قرار دارد. بهترین دوره ورزشی‌ام در زمان مدیریت طالقانی و یزدانی‌خرم بود.»
انجام وظیفه‌ای که روی زمین مانده بود
میزبانان هم در این مراسم از توجه به صندوقچه افتخارات ورزش صحبت کردند، مانند رضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک که حرف‌های قابل تأملی زد: «بسیاری از بزرگان ورزش ما دچار بیماری و درگیر مشکلات زیادی هستند. وظیفه ماست به همه این عزیزان توجه داشته باشیم. نباید فراموش کنیم که چه کسانی به گردن ورزش ما حق دارند. باید این بزرگان را به نسل جدید معرفی کنیم تا از این عزیزان مرام پهلوانی را بیاموزند.» حسن رنگرز، مدیر موزه ملی ورزش هم برگزاری چنین مراسم‌هایی را یک تکلیف اخلاقی دانست: «پیشکسوتان ورزش کشور هویت ورزش ما هستند و تجلیل از مقام شامخ آن‌ها کمترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم. تکلیف اخلاقی همه ارگان‌های ورزش است تا بابت سال‌هایی که این افراد برای ورزش ایران زحمت کشیده‌اند از آن‌ها تقدیر کنند.»