سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- نزدیک به دو دهه پیش بود که مرحوم ناصر حجازی در یکی از برنامههای تلویزیونی در توصیف سوالی درباره لیگ فوتبال ایران که به تازگی حرفهای شده بود، گفت: «فوتبال ایران از حرفهاش شدن، فقط شماره خارجی پشت پیراهنها را یاد گرفته است.» با گذشت ۲۳ دوره از لیگ برتر، حقانیت صحبت مربی فقید فوتبال کشورمان بیشتر از همیشه آشکار شده است. آخرین مثال از فضای آماتوری حاکم بر فوتبال که کیلومترها با فوتبال روز و حرفهای دنیا فاصله دارد، حواشی و جنجالهای مربوط به بیانیهنویسی باشگاهها علیه یکدیگر است؛ بیانیههایی با ادبیات تند و کوچه بازاری که باشگاهها از طریق آن اتهامهایی را بدون سند و مدرک حواله هم میکنند.
مانند باشگاههای استقلال و پرسپولیس که در یک هفته اخیر با چندین بیانیه تند برای هم خط و نشان کشیدهاند و کار را به جایی رساندند که فدراسیون فوتبال هم وارد عمل شد و تیمهایی که بیانیه میدهند را تهدید به جریمه میلیاردی کرد. صحبتهای دیروز رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس که باشگاه متبوعش به همراه استقلال پای ثابت بیانیهنویسی در لیگ است، از فضای زرد حاکم بر مدیریت فوتبال ایران حکایت دارد.
انتظار میرفت مدیرعامل پرسپولیس در قبال چنین بیانیههایی رفتاری حرفهای در پیش بگیرد و در آتش این جنجال ندمد. با این حال مدیرعامل پرسپولیس با فراموشی اینکه مدیران زیردستش نیز همچون مدیران استقلال نقش پررنگی در شعلهور شدن جنگ بیانیهنویسی داشتهاند، از جایگاهی حق به جانب که انگار هیچ بیانیهای از سوی این باشگاه صادر نشده، در واکنش به بیانیهنویسیها گفته است: «همیشه بیانیه بازدارنده نیست و باید این فرهنگ را جا بیندازیم که برای همه چیز بیانیه ندهیم. اگر از قبل برخورد میشد، برخی دیگر به خود اجازه نمیدادند برای کرنر و اوت دستی هم بیانیه بدهند!»
درویش و در سوی دیگر علی خطیر در استقلال در زمره همان مدیرانی هستند که در تشدید بیانیهنویسی و پاس دادن اتهامات به یکدیگر نقش دارند؛ به خصوص که اگر درویش مخالف صدور چنین بیانیههایی بود، جلوی وارد شدن باشگاهش را به این بازی آماتورگونه و کفِ سکویی میگرفت.
البته در کارزار جولان آماتورها، مدیران تنها نیستند و میتوان به آنها، خیلی از مربیان و بازیکنان را هم اضافه کرد که در سالن نشست خبری و میکسدزون ورزشگاهها با ادبیاتی دور از فضای اخلاقی و حرفهای فوتبال به یکدیگر اتهام میزنند.
این در شرایطی است که از سیستم مدیریتی و مربیگری گرفته تا بازیکنان، همواره دم از حرفهای بودن میزنند. مانند مربیانی که خود را علاقهمند به سبک بازی و پیادهسازی فوتبال برخی تئوریسینها و مربیان بزرگ از جمله پپ گواردیولا، سرمربی اسپانیایی منچسترسیتی و خالق سبک موسوم به «تیکیتاکا» میدانند.
اگر قرار به الگوبرداری از فوتبال روز دنیاست، اهالی فوتبال ایران از مدیر و مربی تا بازیکن باید از جنبههای اخلاقی و رفتاری آنها نیز الگو بردارند. صحبتهای دیروز گواردیولا در نشست خبری پیش از بازی امشب برابر رئال مادرید درباره رویارویی با حریف و پذیرش شکست و داشتن ظرفیت ناکامی شاید یک کلاس درس بزرگ برای ما باشد!
گواردیولا درباره اینکه واکنشش به شکست احتمالی مقابل رئال چه خواهد بود، گفت: «اگر من را شکست دهند، همانطور که بارها اتفاق افتاده است، به آنها تبریک میگویم.»
این در حالی است که در فوتبال ایران که نام حرفهای را هم یدک میکشد، مواجهه باشگاهها با شکست، نه تنها قبول باخت نیست، بلکه انتشار بیانیههای تند و بیپایه و انداختن توپ ناکامی به زمین دیگران است!