سعید احمدیان/ روزنامه جوان- روز شمار المپیک ماه‌هاست که آغاز شده و تنها هفت ماه تا روشن شدن مشعل المپیک ۲۰۲۰ در توکیو باقی مانده است. کشورمان در حالی تا امروز توانسته ۲۷ سهمیه کسب کند که با شروع دیگر رقابت‌های انتخابی در ماه‌های پیش‌رو تا المپیک و با ورود رشته‌هایی که امید زیادی به کسب ورودی بازی‌های توکیو به آن‌ها هست، تعداد سهمیه‌ها و رشته‌هایی که تابستان آینده در توکیو حاضر خواهند بود، بیشتر خواهد شد. مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش هم می‌گویند در تلاش هستند تا بهترین شرایط را با وجود محدودیت‌هایی که از نظر اقتصادی وجود دارد برای ورزشکاران آماده کنند، هرچند به نظر می‌رسد با توجه به شرایط سخت اقتصادی و البته نگاه فوتبالی وزارت ورزش، المپیکی‌های کشورمان در شرایط المپیکی آماده مسابقات نمی‌شوند و با سختی‌های زیادی برای بازی‌های توکیو تمرین می‌کنند.
اجباری برای مدال‌آوری نداریم
در این راستا رضا صالحی‌امیری رئیس کمیته ملی المپیک و پیمان فخری معاون کاروان ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ دیروز در نشست هم‌اندیشی با رسانه‌ها به ارزیابی شرایط المپیکی‌های کشورمان در فاصله چند ماه مانده به آغاز المپیک پرداختند و گزارش عملکردی در این زمینه ارائه کردند. مهم‌ترین نکته در صحبت‌های دیروز صالحی‌امیری و فخری تلاش برای پرهیز از هرگونه پیش‌بینی و بیان انتظار از کاروان ایران در توکیو بود.
این در حالی است که به نظر می‌رسد در جلسات فدراسیون‌ها با مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، مسئولان وزارت از رشته‌هایی که در المپیک حاضر خواهند بود، قول مدال گرفته است. در این رابطه می‌توان به صحبت‌های نقل شده از محمد بنا توسط سایت وزارت ورزش پس از جلسه مسئولان کشتی با وزیر ورزش اشاره کرد که از قول بنا آورده شده بود سلطانی‌فر در این جلسه از آن‌ها قول سنگین چهار مدال طلای کشتی را گرفته است.
علی دادگر، رئیس فدراسیون تیراندازی هم چند روز پیش در یک نشست خبری عنوان کرد که وزارت قول دو مدال را از این رشته گرفته است. انتظار دو مدال از تیراندازی در شرایطی است که مقام ششمی الهه احمدی در المپیک لندن بهترین مقام تاریخ این رشته بوده است و حالا در شرایطی که در آستانه المپیک توکیو مشکلات رشته تیراندازی نسبت به المپیک ۲۰۱۲ چند برابر شده است، در جلسه ستاد عالی المپیک، قول دو مدال از این رشته گرفته شده است. انتظاری که با واقعیت منطبق نیست و تنها فشار را روی ملی‌پوشان تیراندازی که با وجود کمبود فشنگ و اسلحه‌های قدیمی سهمیه گرفته‌اند، بیشتر می‌کند.
با وجود طرح چنین مسائلی که نشان از قول گرفتن‌های متولیان ورزش از فدراسیون‌ها برای کسب مدال در المپیک دارد، صالحی‌امیری در نشست هم‌اندیشی دیروز در پاسخ به سؤال «جوان» اظهارات محمد بنا و رئیس فدراسیون تیراندازی را که از آن‌ها قول گرفته شده است را رد کرد: «در جلسه بودم، واقعیت این است که وزیر ورزش تشویق می‌کند و شرایط استرس‌آوری را برای فدراسیون‌ها ایجاد نمی‌کند. در این نشست‌ها رؤسا وضعیت خود را تشریح می‌کنند. هیچ‌کسی هم بابت مدال‌آوری اجباری را القا نمی‌کند، موضوع فقط تشویق و انگیزه‌دهی است. البته مربیان و رؤسا هم حرفه‌ای هستند، قول مدال نمی‌دهند و همیشه از واژه ان‌شاءالله استفاده می‌کنند. مطالبه دستوری و اجباری درباره کسب مدال وجود ندارد.»
البته رئیس کمیته ملی المپیک در ادامه سؤال «جوان» درباره اینکه وزارت از فدراسیون‌ها قول می‌گیرد و سطح انتظارات را بالا می‌برد، اما کمیته ملی المپیک می‌گوید انتظارات را از رشته‌های المپیکی حتی پایین می‌آورد و این نشان می‌دهد کمیته و وزارت دو سطح انتظار متفاوت از المپیکی‌ها دارند را اینطور پاسخ داد: «هیچ شکافی بین وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک وجود ندارد و همه کار‌ها با صددرصد هماهنگی پیش می‌رود.»
پیمان فخری، معاون کاروان ایران در المپیک توکیو هم هرگونه فشار بر فدراسیون‌ها را تکذیب و حتی عنوان کرد که کمیته ملی المپیک انتظارات را پایین می‌آورد: «ما اصلاً فشاری به فدراسیون‌ها نمی‌آوریم و حتی تقلیل می‌کنیم، چون بحث بودجه مطرح است ممکن است فدراسیون‌ها دست بالا بگیرند. با این حال در جایی ممکن است فدراسیونی بگوید پنج سهمیه کسب می‌کنیم، اما ما چهار سهمیه برای آن‌ها در نظر می‌گیریم.»
دست بسته برای المپیک، دست باز برای فوتبال
نکته قابل تأمل در نشست هم‌اندیشی دیروز رقم بودجه‌ای بود که کمیته ملی المپیک برای فدراسیون‌های المپیکی در نظر گرفته، رقمی که ۹۰ درصد آن تخصیص داده شده است. طبق گفته صالحی‌امیری، ۳۲ میلیارد به عنوان بودجه فدراسیون‌ها به‌علاوه ۱۰ میلیارد که اضافه بر این بودجه در سال المپیک بین آن‌ها توزیع می‌شود، تمام توانی است که کمیته ملی المپیک برای المپیکی‌ها در نظر گرفته است، بودجه‌ای که در مجموع ۴۲ میلیارد می‌شود.
بودجه ۴۲ میلیاردی در سال المپیک برای تمام فدراسیون‌ها در شرایطی است که دولت تنها در یک مورد ۲ میلیون یورو که حدود ۲۸ میلیارد تومان می‌شود برای دستمزد ویلموتس به فدراسیون فوتبال پرداخت کرده است. چنین تبعیضی در شرایطی است که به نظر می‌رسد محدودیت‌های مالی دولت تنها برای رشته‌های المپیکی است و این مسئله برای فوتبال که چند دهه از آخرین افتخارش می‌گذرد، صدق نمی‌کند.