سعید احمدیان/ روزنامه جوان- مشکل تحریم و انتقال پول باشد یا حساب خالی، هرچه باشد، میگویند پول نگرفتهاند و به سیم آخر زدهاند که یا پولمان را بدهید یا چمدانهایمان را میبندیم و میرویم؛ این حکایت مشترک سه سرمربی سرشناس خارجی شاغل در فوتبال ایران است. مربیانی که با گذشت شش ماه از آغاز کارشان در ایران میگویند یک ریال هم دریافتی نداشتهاند و دیگر طاقتشان طاق شده است. تیم باشگاهی و تیم ملی هم ندارد، از استراماچونی و کالدرون گرفته تا ویلموتس این روزها یک تقاضای مشترک روی میز مدیران باشگاههای استقلال، پرسپولیس و فدراسیون فوتبال گذاشتهاند و طلب پولشان را کردهاند.
یکی مانند کالدرون بدون تهدید، تقاضایش را به گوش انصاریفرد میرساند، یکی مثل استراماچونی مهلت دو هفتهای به فتحی میدهد و یکی هم مانند ویلموتس که تا دیروز آرام بود و لام تا کام درباره قسطهای عقبافتاده قراردادش حرفی نمیزد حالا دیگر کاسه صبرش لبریز شده و پیغام داده که پولش را ندهند به ایران نمیآید تا در فاصله پنج روز تا بازی حساس با عراق در انتخابی جام جهانی، بحرانیترین روزها را نیمکت ایران پشت سر بگذارد.
وعده این هفته و آن هفته میدهند
چراغ اول را گابریل کالدرون روشن کرد؛ ششم آبان، آن هم پس از یک برد شیرین پرگل برابر شاهین بوشهر، وقتی دید دیگر فشاری از مساویهای متوالی و فاصله گرفتن تیمش از صدر متوجه او نیست، موقعیت را مناسب دید تا در حاشیه تمرین از خلفوعده باشگاه برای پرداخت قراردادش گلایه کند تا انصاریفرد که این هفتهها برای پرداخت طلب برانکو این در و آن در میزند، فراموشش نشود که سرمربی فعلی تیمش نیز طلب دارد و باید کالدرون را هم دریابد، آنهم سرمربی که میگوید از جیب خودش هم برای باشگاه خرج کرده است: «من خوشحال و راضی نیستم که چهار ماه گذشته است و در این مدت به من گفتهاند انشاءالله فردا و هفته بعدی. از پول خودم ۲۵ هزار یورو وسایل تمرین خریدم که از این مبلغ ۱۱ هزار یورو به من برگردانده شده است، اما من جانم را برای باشگاه میدهم. مدیر باشگاه از من دو هفته زمان خواسته است. مثل چهار ماه قبلی من دو هفته دیگر هم صبر میکنم و این جدیت نداشتن را نمیپذیرم.»
درست نشود، میروم
یک هفته بعد هم استراماچونی چراغ دوم را روشن کرد، البته با آتشی تندتر از همتای آرژانتینیاش در پرسپولیس. سرمربی ایتالیایی آبیها پس از هفتمین برد متوالی استقلال در لیگ و جام حذفی که مقابل صنعت نفت و با نتیجه ۵ بر صفر در هفته دهم لیگ ثبت شد، در سالن نشست خبری ورزشگاه آزادی در حالی که همه در انتظار شنیدن صحبتهای استرا درباره روند فوقالعاده استقلال بودند، او به یکباره با تهدید به استعفا، پیروزی پرگل شاگردانش را به حاشیه برد: «برخی یک ریال هم دریافتی نداشتهاند، خیلی از بازیکنان ما به خاطر مشکلات مالی حتی توانایی آمدن به محل تمرین تیم را هم ندارند و قراردادهایشان نیز خیلی کم است. همه برای استقلال خوشحال هستند، اما ما نمیتوانیم با این شرایط به خانه برویم. در این چهار ماه شرایطی که داریم اعتمادآمیز نیست. من هیچ جوابی برای بازیکنانم ندارم، هر روز به من میگویند فردا و هفته آینده درست میشود، برایم ادامه کار با این شرایط ممکن نیست. امیدوارم در این دو هفته اتفاقاتی رخ دهد، زیرا در غیر این صورت ادامه کار برایم ممکن نخواهد بود.»
پول ندهید به ایران نمیآیم
۴۸ ساعت پس از صحبتهای استراماچونی که هواداران استقلال را شوکه کرد، نوبت به مارک ویلموتس رسید که خبر نارضایتیاش بپیچد و حتی یک رسانه بلژیکی خبر استعفای سرمربی تیم ملی فوتبال ایران را منتشر کرد. ویلموتس در شش ماهی که از حضورش در ایران میگذرد، ترجیح داده بود پرداخت نشدن قسطهای اول قراردادش را رسانهای نکند، اینبار، اما وقتی دید که خبری از پرداخت پول نیست و یک ریال هم دریافتی نداشته، تصمیم گرفت بلیت بازگشت به تهران را فعلاً کنسل کند و در بروکسل بماند تا مهدی تاج و سایر مدیران فدراسیون فوتبال دستشان بیاید که فکر نکنند سرمربی بلژیکی قرار است همچنان بدون دریافت یک ریال پول روی نیمکت بنشیند.
هرچند مسئولان فدراسیون فوتبال ابتدا سعی در تکذیب قهر ویلموتس داشتند، اما سرانجام مشخص شد که موضوع حادتر از آن چیزی است که مصاحبههای تاج و اعضای هیئت رئیسه فدراسیون بخواهند آرامش کنند. در حالی که مسئولان فدراسیون فوتبال میگویند پول ویلموتس را تا پایای دیماه، البته با کمک ویژه دولت و وزارت ورزش آماده کردهاند، اما تحریمها و مشکل انتقال پول سبب شده آنها نتوانند تا امروز پول را به حساب ویلموتس واریز کنند.
با این حال گفته میشود که ویلموتس تا پول نگیرد به ایران نمیآید؛ هر چقدر هم بازی با عراق حیاتی و مهم باشد و چنین حواشی آرامش را از تیم ملی دور کند. خبر میرسد که مدیر مالی فدراسیون فوتبال به ترکیه رفته تا با ویلموتس یا نمایندهاش راهحلی برای انتقال پول پیدا کنند تا هم سرمربی بلژیکی به خواستهاش برسد و هم شرایط نیمکت تیم ملی در این اوضاع حساس بحرانیتر نشود.