سعید احمدیان/ روزنامه جوان- چند وقتی است که از پیشکسوتان ورزش بیشتر از گذشته یاد میشود و حمایتهایی که از سوی برخی متولیان ورزش صورت گرفته، آنها را نسبت به قبل دلگرمتر کرده است. راهاندازی موزه ملی ورزش و تقدیر از مدالآوران و قهرمانان پیشکسوت که بهانهای برای دورهمی پیشکسوتان میشود، از جمله برنامههایی است که قهرمانان دیروز را دلخوش کرده که فراموش نشدهاند. در این مسیر هم کمیته ملی المپیک پیشگام بوده و فعالیتهای قابل توجهی در این حوزه در دو سال اخیر صورت گرفته که به گفته آنها سبب شده دلشان شاد شود. به هر حال قهرمانانی که امروز مویشان سپید و قامت برخیشان خم شده، روزگاری برای خودشان یک ورزشکار درجه یک بودند که بارها توانستند پرچم ایران را درمسابقات جهانی، المپیک و آسیایی بالا ببرند و حس غرورآمیزی را رقم بزنند.
در چنین شرایطی کمترین انتظاری که از مسئولان ورزش میرود توجه و حمایت از این قهرمانان است که جوانیشان را پای افتخارآفرینی برای ایران گذاشتند. هرچند اقداماتی که در دو سال اخیر در حوزه توجه به پیشکسوتان انجام شده قابل تقدیر است و باید ادامه پیدا کند، اما چنین برنامههایی، آن هم از سوی برخی متولیان ورزش به تنهایی کافی نیست و باید در زمینه حمایت و دلجویی از پیشکسوتان یک برنامه گسترده و هدفمند داشت تا چنین اقداماتی مقطعی و محدود نباشد و با تغییر مدیران بایگانی نشود. به هر حال اگر ورزش ایران در دنیا به افتخاراتی رسیده و در برخی رشتهها توانسته در بین کشورهای دیگری سری بین سرها بلند کند، به واسطه درخشش قهرمانانی است که مدالهای رنگارنگی را در تاریخ رقابتهای المپیک، جهانی و آسیایی برای کشورمان کسب کردهاند.
حال که این قهرمانان به سن میانسالی یا کهنسالی رسیدهاند، بر تمام متولیان ورزش ضروری است که نسبت به حمایت و رسیدگی به این قهرمانان کم نگذارند. علاوه بر کمیته ملی المپیک که در دو سال گذشته توانسته با برگزاری برنامههای مختلف، دل پیشکسوتان را به دست بیاورد، سایر بخشها از وزارت ورزش گرفته تا فدراسیونها و باشگاهها نیز باید در این بخش فعال شوند و برای حمایت از پیشکسوتان و استفاده از تجربه آنها برنامههای مختلفی را طرحریزی کنند و همه چیز در این راستا محدود به برنامههایی که کمیته ملی المپیک و صندوق حمایت از پیشکسوتان انجام میدهند، نباشد.
در این راستا ضروری است که علاوه بر حمایتهای معنوی و مالی از پیشکسوتان که در چند وقت اخیر با شدت بیشتری از سوی متولیان ورزش پیگیری میشود، در حوزههای دیگر نیز برای استفاده از تجربه پیشکسوتان و معرفی آنها به نسل جدید قهرمانان برنامهریزی کرد. اگرچه در این زمینه فعالیتهایی به صورت محدود در حال اجراست، اما باید برای گسترش چنین برنامههایی اقدامات بیشتری را برنامهریزی کرد.
یکی از مهمترین موضوعاتی که رئیس کمیته ملی المپیک در روز افتتاح تالار مشاهیر به آن اشاره کرد عدم شناخت نسل جدید ورزشکار از نسل قدیم و مدالآور گذشته بود. این موضوع یکی از مهمترین ضعفهایی است که ورزش با آن درگیر است و وزنهبردار یا کشتیگیری که امروز دوبنده تیم ملی را میپوشد، کمتر با قهرمانانی که جا پای آنها گذاشته آشناست و شناختی از آنها ندارد.
البته راهاندازی موزه ملی ورزش و تالار مشاهیر تا اندازهای میتواند به شناخت نسل جدید از قهرمانان موسپیده کرده کمک کند، اما چنین حرکتی به تنهایی کافی نیست. در این زمینه فدراسیونها و باشگاهها میتوانند با برگزاری جلسات مستمر بین پیشکسوتان و ورزشکاران زمینهای را فراهم کنند که نسل جدید علاوه بر آشنایی با پیشکسوتان، با استفاده از تجربه قهرمانان دیروز بتواند در مسابقات جهانی، المپیک و آسیایی موفقتر عمل کند. قطعاً افزایش ارتباط نسل قدیم و جدید قهرمان و مدالآور، علاوه بر دلگرمی موسپیدکردههای ورزش میتواند برای نسل فعلی قهرمانان نیز درسهای زیادی را به همراه داشته باشد و کارنامه درخشانتری را برایشان در مسابقات رقم بزند.