سعيد احمديان/ روزنامه جوان- در حالی قرمزها در لیگ نوزدهم، چهارمین قهرمانی متوالی‌شان را با یحیی گل‌محمدی جشن گرفتند که بدون شک معمار موفقیت‌های تاریخی پرسپولیس برانکو ایوانکوویچ است؛ سرمربی کروات سابق پرسپولیس که در چهار فصل حضور در پرسپولیس، این تیم را سه دوره متوالی قهرمان کرد و به فینال آسیا رساند. به بهانه پوکر قهرمانی پرسپولیس با برانکو درباره تاریخ‌سازی قرمزها در لیگ برتر گفتگو کرده‌ایم؛ گفت‌وگویی که با همکاری صمیمانه رضا چلنگر صورت گرفت که جای تشکر و قدردانی دارد.
آقای برانکو! پرسپولیس در لیگ نوزدهم برای چهارمین دوره متوالی قهرمان شد و یک رکورد جاودانه را ثبت کرد و قطعاً نام شما که با این تیم سه دوره متوالی قهرمان شدید، در تاریخ این باشگاه ماندگار است. این قهرمانی را به شما تبریک می‌گوییم و می‌دانیم که پرسپولیس در قلبتان برای همیشه خواهد بود. می‌خواهیم به این بهانه برگردیم به پنج سال پیش زمانی که قرارداد با پرسپولیس را امضا کردید. آن روز با توجه به تیمی که تحویل گرفته بودید، امروز را پیش‌بینی می‌کردید که پرسپولیس چهار دوره قهرمان لیگ شود و برنامه و هدفگذاری‌تان چه بود؟
اگر به خاطر داشته باشید زمانی که به پرسپولیس آمدم، این تیم وضعیت دشواری داشت و حتی خطر سقوط از لیگ برتر تیم را تهدید می‌کرد. با توجه به این شرایط به دنبال این بودم که تیم حضور موفقی در آسیا داشته باشد و در این راه در مسابقات لیگ قهرمانان در بهار ۹۴ موفق شدیم حداقل دو برد را در تهران به ثبت برسانیم، اما در مرحله یک هشتم نهایی حذف شدیم. اما با بردی که مقابل پیکان به دست آوردیم، موفق شدیم تیم را در لیگ برتر نگه داریم تا تیم دچار سقوط نشود و به لیگ دسته پایین‌تر نرود. در فصل بعد با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کردیم که عمده آن مسائل مالی بود. متأسفانه به دلیل نداشتن یک اسپانسر مناسب که پوشش مالی روی همه جوانب تیم اعمال کند، با مشکلات بسیاری روبه‌رو بودیم. مشکلات مالی بیداد می‌کرد و حتی اردوی پیش از فصل را با پنج بازیکن شروع کردیم و در ادامه لیگ هادی نوروزی را به عنوان کاپیتان که تیم را جمع می‌کرد، از دست دادیم، اما سعی کردیم فقدان مرحوم نوروزی را با رعایت انضباط تیمی و یک کار سخت و دشوار از سوی کادر فنی، مدیریتی و بازیکنان در کنار تشویق هواداران از این وضعیت جبران کنیم.
سختی‌ها، اما ادامه داشت و در شروع فصل جدید و لیگ پانزدهم پرسپولیس نتوانست خوب نتیجه بگیرد، اما از هفته ششم لیگ، ورق برگشت و پرسپولیس تبدیل به یک تیم مدعی شد. در پایان اولین فصل حضورتان تنها به دلیل تفاضل گل، قهرمانی را از دست دادید و این اوج‌گیری ادامه داشت و سه سال رؤیایی را هواداران پرسپولیس با تیمی که شما ساخته بودید، تجربه کردند، تیمی که سه دوره قهرمان لیگ شد و به فینال لیگ قهرمانان هم رسید و تا یک قدمی جام آسیا رفت. راز این موفقیت فوق‌العاده چه بود؟ برایمان درباره این راز و ویژگی‌هایی که این تیم داشت، بیشتر صحبت کنید.
به برخی مشکلات که شروع کار سر راهمان بود، اشاره کردم، اما دچار برخی ناداوری‌های عجیب و غریبی هم در فصل ۹۵- ۹۴ شدیم که خیلی از امتیازات را از دست دادیم و این مسئله سبب شد تا نتوانیم آخر لیگ با تمام مشکلاتی که وجود داشت، قهرمان شویم و تنها با تفاضل یک گل، نایب قهرمان شدیم. باشگاه، اما در ادامه دچار رشد شد و با فشار‌هایی که از سوی کادر فنی، مدیریتی و بازیکنان با هم می‌آوردند، تلاش کردیم که کیفیت تیمی را بالا ببریم، اول زیرساخت‌ها را فراهم کردیم و در این زمینه ورزشگاه درفشی‌فر را که محل تمرین تیم بود، مجهز کردیم تا یک کار تیمی خوب را بتوانیم در یک زمین خوب انجام دهیم. به شکل روزافزون باشگاه سرمایه‌گذاری می‌کرد و به واسطه موفقیت‌های تیم اسپانسر‌ها به سمت پرسپولیس آمدند و این باعث شد تا درآمد‌های تبلیغاتی به باشگاه برسد و بازیکنان هم با تلاششان درآمدزایی بزرگی برای باشگاه انجام دادند و آن هم رسیدن به فینال آسیا بود که جوایز زیادی را نصیب تیم کرد. با تمام این‌ها اگر بخواهم بگویم آن چیزی که به صورت ساده باعث موفقیت ما شد، در واقع کار، کوشش فراوان، رعایت انضباط و نظم بسیار خوب در تیم و اطراف تیم بود، باشگاه کاملاً هماهنگ با ما بود و مدیریت از تصمیم‌های من حمایت می‌کرد، این مسائل در کنار هم باعث شد تا به چنین موفقیت‌هایی در پرسپولیس برسیم. در واقع تیم یا همان بازیکنان ما مهم‌ترین عامل موفقیت بودند، آن‌ها سعی کردند با کوشش و فداکاری زیاد در کنار تشویق‌شان توسط هواداران برای موفقیت تلاش کنند، تماشاگران با شوقی که در بازیکنان ایجاد می‌کردند، موتور انگیزشی آن‌ها را برای رسیدن به پیروزی شارژ می‌کردند.
پرسپولیس برانکو برخلاف حضور شما در تیم ملی، چشم نواز، زیبا و هجومی بازی می‌کرد، البته مقتضیات تیم ملی با باشگاهی فرق می‌کند و شاید این تفاوت به این اختلاف برگردد. با این حال هواداران فوتبال با تماشای بازی‌های پرسپولیس، یک برانکوی متفاوت را دیدند، درباره چرایی این تفاوت برایمان بیشتر صحبت می‌کنید؟
قطعاً تیم ملی فضای متفاوتی با باشگاه دارد، در باشگاه این امکان را داشتم که هر روز با تیم کار کنم و تک‌تک بازیکنان را زیر نظر داشته باشم. با کوچک‌ترین مسئله‌ای که روبه‌رو می‌شدم سعی می‌کردم آن را تغییر دهم و همچنین با کمترین تغییر در کادر بازیکنانمان روبه‌رو بودیم و شاکله تیم را حفظ کردیم. با این حال می‌خواهم به گوشه‌ای از کارنامه‌ام در تیم ملی اشاره کنم، تیم ملی در زمان من یکی از بهترین عملکرد‌ها را ثبت کرد؛ کسب مقام سومی در آسیا، صعود زودهنگام به جام جهانی ۲۰۰۶ و موفقیت در تورنمنت‌های بین‌المللی که درآمد‌های زیادی را برای فدراسیون فوتبال به همراه داشت. یکی از مسابقات به یادماندنی بازی با کره‌جنوبی در جام ملت‌ها بود، تیمی که مقام چهارم جام جهانی را داشت و با بهترین بازیکنانش به مصاف ما آمده بود و توانستیم این تیم را ۴ بر ۳ شکست دهیم. یا بازی‌های آسیایی بوسان که توانستیم اولین مدال طلای فوتبال را در رده سنی زیر ۲۳ سال به دست بیاوریم. همه این‌ها را گفتم که جامعه فوتبال ایران به یاد بیاورد که چه نتایجی با تیم ملی کسب کردم. این تلاش برای موفقیت حتی در بازی‌های دوستانه هم وجود داشت و ما توانستیم تیم اوکراین را با تمامی ستاره‌هایش در کیف شکست دهیم. در تیم ملی توانستیم نسلی را تحویل مربی بعدی بدهیم که فقط سه بازیکن یعنی سهراب بختیاری‌زاده، علی دایی و یحیی گل‌محمدی تغییر کردند. اسکلت تیمی که ساخته شد سال‌ها بعد از من حفظ شد و اثرگذار بود و سرمربیان بعدی در ترکیب تیم تغییرات فاحشی را نسبت به زمان من ایجاد نکردند. اصولاً هر جا مربیگری کرده‌ام، طوری کار کردم که گویی قرار است صد سال در آنجا بمانم.
آقای برانکو! پرسپولیسی‌ها در حالی امروز رکورد فوق‌العاده چهار قهرمانی متوالی را جشن گرفته‌اند که هم در زمان شما و هم در فصل جاری، این تیم مشکلات مدیریتی کم نداشت و شما به عنوان مربی‌ای که سه دوره پرسپولیس را قهرمان کردید، با مشکلات زیادی در خارج از زمین بازی روبه‌رو بودید. مشکلات مدیریتی که حتی سبب شد تا تیم از دو پنجره نقل و انتقالات محروم شود و مصدومان زیادی روی دست تیم بود. با تمام این مشکلات مدیریتی، روند موفقیت فنی پرسپولیس حفظ شد و این به مدیریت فوق‌العاده شما برمی‌گردد. چکار کردید که تیم از مشکلات بیرونی و مدیریتی ضربه نخورد و آن همبستگی و تشنه موفقیت بودن در تیم حفظ شود؟
عامل اصلی موفقیت تیم بازیکنان و هواداران بودند که احساس متقابلی به هم داشتند، هواداران با تشویق‌های گرم در ورزشگاه، جامعه و فضای مجازی مدام اشتیاق را در بازیکنان ایجاد می‌کردند، طوری که تیم با وجود همه مشکلاتی که وجود داشت هیچ گاه دچار بی‌انگیزگی نشد. این انگیزه و تلاش در شرایطی بود که در مواقعی دچار ضایعاتی هم می‌شدیم و بازیکنانی مانند محمد انصاری و حسین ماهینی را به دلیل مصدومیت در لیگ قهرمانان در اختیار نداشتیم و از طرف دیگر با محروم شدن از دو پنجره نقل و انتقالات در عمل ۱۲، ۱۳ بازیکن را از تیم بزرگسالان در اختیار داشتیم و این باعث شد تا به بازیکنان جوان‌تر در آسیا بازی بدهیم که خوشبختانه به خوبی توانستند وظایفی را که از آن‌ها خواسته بودیم در زمین بازی اجرا کنند.
به عنوان سؤال پایانی، پرسپولیسی که شما ساختید و به نوعی معمار تاریخ‌سازی این تیم بودید، به قهرمانی عادت کرده است، طوری که پس از جدایی‌تان و آمدن گابریل کالدرون و در ادامه یحیی گل‌محمدی هم جام می‌گیرد، چه توصیه‌ای به بازیکنان و کادر فنی تیم برای حفظ این روند دارید و این موفقیت‌ها تا کجا ادامه خواهد داشت؟
از این فرصت استفاده می‌کنم به هواداران گسترده پرسپولیس، کادر فنی تیم و تک‌تک بازیکنان، پوکر قهرمانی را تبریک می‌گویم. تنها توصیه‌ام این است که همین کوشش و تلاش و انضباطی که تا امروز داشته‌اند را برای موفقیت‌های بعدی ادامه دهند. هسته اصلی تیمی که ساخته‌ام وجود دارد و فقط محمدحسین کنعانی‌زادگان که بازیکن بسیار خوبی است به تیم اضافه شده است و سایر بازیکنان از سال‌های قبل در تیم حضور دارند، طوری که باشگاه هم به این نتیجه رسیده که در شروع فصل جاری احتیاجی به تغییر ترکیب تیم و اضافه کردن بازیکن زیادی نیست و همین تیم می‌تواند به تنهایی عملکرد خوب و مناسبی داشته باشد و تا امروز در آزمون‌های بسیار زیادی قبول شده و از کوران مسابقات دشوار در سطح آسیا و لیگ ایران، موفق بیرون آمده است. امیدوارم کادر فنی با همین نفرات با کوشش، عزم و اراده‌ای که تا الان داشته‌اند این راه را ادامه دهند، قطعاً با این روند موفقیت‌های بسیار بزرگ‌تری را برای تیم بزرگ پرسپولیس پیش‌بینی می‌کنم.