سعيد احمديان/ روزنامه جوان- آش آنقدر شور شده که صدای خیلی‌ها درآمده است، از مردم کوچه و بازار گرفته تا نهاد‌ها و دستگاه‌های نظارتی، طوری که قرارداد ویلموتس و خسارت ۱۷۰ میلیاردی‌اش به حاشیه رفته و جای آن را قرارداد‌های فرانجومی فوتبالیست‌های داخلی گرفته است. قرارداد‌هایی که در نهایت از بیت‌المال و جیب مردم پرداخت می‌شود و دستپخت مدیران دولتی است که دغدغه‌ای به نام بیت‌المال برای‌شان تعریف نشده است. گرانی ارز و کرونا هم بهانه‌ای شده تا فوتبالیست چند میلیونی، پیشنهاد چند میلیاردی روی میز مدیر باشگاه بگذارد تا مدیران باشگاه‌های دولتی هم با نیشی که به تمام پهنای صورت‌شان باز است، امضای‌شان را زیر قرارداد بیندازند و از دیدن عکس‌های یادگاری‌شان روی جلد روزنامه‌ها کیف کنند! هرچه باشد قرار است خرج‌تراشی این مدیران از بیت‌المال بیرون کشیده شود و آن‌ها کوچک‌ترین دغدغه‌ای هم ندارند که چرا با یک بازیکن چند میلیونی، قرارداد چند میلیاردی امضا کرده‌اند.
روز حساب پس‌دادن فرارسید
در شرایطی در هفته‌های اخیر رقم‌های نجومی قرارداد‌ها خیلی‌ها را شوکه کرده که تا چند سال پیش صحبت از گردش هزار میلیاردی لیگ برتر فوتبال بود، رقمی که در این سال‌ها بیشتر هم شده و با توجه به دولتی بودن اکثر باشگاه‌ها از بیت‌المال پرداخت می‌شود. چنین گردش مالی وقتی با عدم نظارت، بازرسی و حساب‌کشی از مدیران همراه شود، فساد شکل می‌گیرد تا پای سوءاستفاده‌کنندگان به فوتبال باز شود، از مدیر و مربی دلال‌نما تا دلالانی که هر سال وقتی فصل نقل و انتقالات می‌شود، کمین می‌کنند تا حساب بانکی‌شان پر و پیمان شود. البته چنین معضلی برای فصل جدید نیست و در دو دهه گذشته کمتر کشوری مانند ایران بوده که بهشت دلالان باشد، دلال‌هایی که مدیر و مربی هم در بین شان کم دیده نمی‌شود.
فصل جدید نقل و انتقالات که تازه هم شروع شده، حکایتش با سال‌های گذشته فرق می‌کند، اگر در سال‌های قبل قرارداد فوتبالیست‌های دولتی تا ۵۰ درصد افزایش پیدا می‌کرد، برای فصل جدید این افزایش پنج برابر شده، طوری که بازیکنی که تا سال گذشته قرارداد ۲ تا ۳ میلیاردی داشت برای فصل جدید به کمتر از ۱۰ میلیارد تومان راضی نیست. چنین افزایش بدون ضابطه‌ای سبب شده دستگاه‌های نظارتی هرچند دیر، اما سرانجام حساس شوند و به این قرارداد‌ها ورود پیدا کنند. علاوه بر این افزایش شکایت بازیکنان و مربیان خارجی از باشگاه‌های ایرانی در فیفا هم مزید بر علت شده تا مطالبه برای ورود نهاد‌های نظارتی برای بررسی قرارداد‌ها بالا بگیرد.
در حالی خبری از ورود سازمان بازرسی و قوه قضائیه به قرارداد‌های نجومی فوتبالیست‌های دولتی نیست که دیوان محاسبات به عنوان اولین سازمان گویا می‌خواهد به این قرارداد‌ها ورود کند. عصر یک‌شنبه بود که نامه دیوان محاسبات در این رابطه به وزارت ورزش منتشر شد. در این نامه خطاب به وزارت ورزش آمده است: «پیرو اشکالات به وجود آمده در اجرای قرارداد‌های مربیان و بازیکنان ورزشی توسط باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال که این روز‌ها گریبان باشگاه‌های مختلف، به‌ویژه پرسپولیس، استقلال و تیم ملی را گرفته و آن‌ها را درگیر چالش‌های حقوقی کرده است و همچنین خسارت وارده به بیت‌المال ناشی از ساختار ضعیف قرارداد‌ها و ضعف کنترل‌های داخلی وزارت ورزش و جوانان، لازم است وزارت مذکور در انعقاد و اجرای قرارداد‌های جدید مربیان و بازیکنان با فدراسیون‌ها و باشگاه‌های ورزشی، به جهت صرفه و صلاح بیت‌المال حداکثر کنترل، دقت و انتظام‌بخشی را به عمل آورد. بدیهی است دیوان محاسبات کشور بر اساس تکلیف قانونی، علاوه بر قرارداد‌های پرحاشیه قبلی، به قرارداد‌های سال آتی فوتبال ورود و از ابزار نظارتی خود جهت حفظ بیت‌المال استفاده خواهد کرد.»
مهرداد بذرپاش، رئیس تازه‌وارد دیوان محاسبات هم با اشاره به ورود دیوان به قرارداد‌های پرحاشیه فوتبال از کوتاهی وزارت ورزش در این باره انتقاد کرد: «از بودجه کشور خرج قرارداد‌های بعضاً نجومی تیم ملی و باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال می‌شود. هواداران هم ناراضی هستند. مردم می‌گویند چه خبر است که با این تنگنا‌های ارزی و اقتصادی چنین قرارداد‌هایی بسته می‌شود. متأسفانه کسی هم در خصوص این قرارداد‌ها پاسخگو نیست. غیر از ضرر و زیان مالی، ضرر و زیان روحی است که به مردم وارد می‌شود، آن هم با این رقم‌های کلان. وزارت ورزش باید جدی‌تر ورود کند؛ اتفاقات اخیر به‌خصوص درباره دو باشگاه استقلال و پرسپولیس نشان داد که این ورود جدی نیست.»
قرارداد‌های نجومی جدید هم بررسی شود
ورود دیوان محاسبات به بررسی قرارداد‌های پرحاشیه فوتبال را باید به فال نیک گرفت و به نظر می‌رسد با توجه به اطلاعیه و همچنین مصاحبه دیروز بذرپاش با شبکه خبر، دیوان روی قرارداد‌های بازیکنان و مربیان خارجی که منجر به شکایت به فیفا شده، زوم کرده است. هرچند با توجه به قرارداد‌های خسارت‌آمیز با خارجی‌ها این مسئله ضروری است، اما به نظر می‌رسد که بذرپاش و همکارانش با توجه به دولتی بودن اکثر باشگاه‌ها و بودجه چندصد میلیاردی این باشگاه‌ها که از بیت‌المال پرداخت می‌شود، لازم است که به ماجرای افزایش نجومی قرارداد‌های فوتبالیست‌های دولتی نیز ورود جدی داشته باشند و در این زمینه اقدامات ضروری را انجام دهند. مردم علاوه بر نارضایتی از قرارداد‌های خسارت‌بار باشگاه‌های دولتی و فدراسیون فوتبال با خارجی‌ها، نسبت به چند برابر شدن بدون ضابطه قرارداد فوتبالیست‌های دولتی نیز معترض هستند، قرارداد‌هایی که باید جلوی امضای آن گرفته شود و با مدیران متخلف و دلال‌نما که با بازیکنان چندده برابر قیمت واقعی‌شان قرارداد امضا می‌کنند، برخورد شود.