سعيد احمديان/ روزنامه جوان- رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک پاییز گذشته بود که پرده از واقعیت تلخی برداشت و از بی‌خاصیت بودن ۹۰ درصد کرسی‌های بین‌المللی ورزش سخن گفت. از اینکه تنها ۱۰ درصد از ۵۰۰ صندلی که ورزش در نهاد‌های بین‌المللی دارد، مؤثرند و مابقی آن بود و نبودشان فرقی ندارد و هیچ تأثیری در روند ورزش قهرمانی کشور ندارد. با اتفاقی که در روز‌های گذشته برای فوتبال ایران افتاد و کنفدراسیون فوتبال آسیا در یک تصمیم ضدایرانی و سیاسی، میزبانی لیگ قهرمانان و انتخابی جام جهانی را به کشورمان نداد، بیشتر از قبل می‌توان روی بی‌دستاورد بودن پست‌های فوتبال در AFC صحه گذاشت. پست‌هایی که در سال‌های گذشته هیچگاه حتی جلوی لابی‌های عربی برای به انزوا کشیدن فوتبال ایران هم نایستاده است، آن هم در شرایطی که در پنج سال گذشته ابتدا علی کفاشیان و در ادامه مهدی تاج به عنوان نایب‌رئیس ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا حضور دارند، اما دستاورد این پست آسیایی دو رئیس سابق فدراسیون برای فوتبال هیچ بوده است.
انتظار بیهوده از تاج و کفاشیان
در حالی در سال‌های اخیر رویکرد ضدایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا شدت گرفته و لابی سعودی‌ها فعال‌تر از قبل شده که باشگاه‌ها و تیم ملی بار‌ها قربانی تصمیم‌های این لابی شده‌اند، مانند سال ۹۴ که کنفدراسیون فوتبال آسیا براساس ادعای واهی عربستانی‌ها امنیت ایران را به دلیل حمله گروهی به سفارت این کشور در تهران زیر سؤال برد و رأی به برگزاری بازی‌های باشگاه‌های ایرانی و سعودی در کشور ثالث داد یا سال گذشته که AFC، سانحه هواپیمای اوکراینی را بهانه کرد و میزبانی را از باشگاه‌های کشورمان در لیگ قهرمانان گرفت یا چند روز پیش که به بهانه تحریم‌ها، میزبانی انتخابی جام جهانی و برگزاری متمرکز مرحله گروهی لیگ قهرمانان از تیم ملی و نمایندگان ایران در آسیا گرفته شد. این‌ها تنها نمونه‌هایی از رویکرد ضدایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا بوده که سبب شده فوتبال ایران در سطح آسیا هم در زمین بازی بجنگد و هم حواسش به خارج از زمین باشد که توطئه‌های لابی ضدایرانی AFC را خنثی کند.
با وجود چنین رویکردی، اما مدیران فدراسیون فوتبال هیچگاه نتوانستند جلوی این حکم‌های سیاسی را بگیرند و همواره منافع فوتبال قربانی سیاسی‌کاری شیخ سلمان بحرینی و سعودی‌ها در AFC شده است. چنین رأی‌های ظالمانه‌ای در حالی با رویکردی مبتنی بر یک نگاه سیاسی و ضدایرانی صادر شده است که از سال ۹۴ یکی از نایب‌رئیس‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا ایرانی است. از این‌رو این انتظار وجود داشت که علی کفاشیان و در ادامه مهدی تاج با توجه به جایگاهی که در AFC دارند، بتوانند جلوی این تصمیم‌ها را با رایزنی‌هایی که انجام می‌دهند، بگیرند. انتظاری که گویا بیهوده بوده است.
پست‌هایی که هبه شیخ سلمان است
این در حالی است که وقتی پنج سال پیش علی کفاشیان در بیست و ششمین کنگره فوتبال آسیا به عنوان نایب‌رئیس AFC انتخاب شد، کسب چنین کرسی بین‌المللی از سوی فدراسیونی‌ها یک اتفاق بزرگ نامیده شد، چراکه ایران توانسته بود یک پست مهم و مؤثر در آسیا به دست آورد. البته وقتی مشخص شد که کفاشیان برای رسیدن به این پست هیچ رقیبی نداشته، اهمیت آن زیر سؤال رفت. رسانه‌ها ۱۰اردیبهشت ۹۴ نوشتند که کفاشیان برای احراز پست نایب‌رئیسی AFC در منطقه آسیای میانه (منطقه مرکزی) هیچ رقیبی نداشت و بدون برگزاری انتخابات نایب‌رئیسی‌اش در کنفدراسیون فوتبال آسیا قطعی شد.
این پست چهار سال بعد با خروج کفاشیان از فدراسیون فوتبال به مهدی تاج رسید و فروردین ۹۸ تاج که کاندیدای نایب‌رئیسی AFC بود در کنگره کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان نایب‌رئیس این کنفدراسیون انتخاب شد. تاج هم مانند کفاشیان رقیبی نداشت و رقیب او که نماینده‌ای از کشور قرقیزستان بود از حضور در این رقابت انصراف داد تا تاج به عنوان تنها کاندیدای این پست به عنوان نایب‌رئیس آسیای مرکزی AFC انتخاب شود.
انتخاب کفاشیان و تاج بدون آنکه فرد دیگری نامزد پست نایب‌رئیسی یکی از مناطق آسیا شود به خوبی گویای این بود که این پست بیشتر هبه شیخ سلمان به دو رئیس سابق فدراسیون فوتبال به خاطر حمایت‌های یک‌طرفه‌شان از این شیخ بحرینی در انتخابات AFC بوده است.
با این حال این انتظار وجود داشت که این دو مدیر از این فرصت کوچک برای دفاع از منافع فوتبال ایران استفاده کنند و با واکنش‌های مناسب جلوی اجرایی شدن تصمیم‌های ضدایرانی را بگیرند. واکنش تاج به انتخاب بحرین به عنوان میزبان ادامه بازی‌های جام جهانی به عنوان آخرین تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا آنقدر منفعلانه بود که نشان داد انتظار دفاع او از ظلمی که به فوتبال ایران شده، عبث است.
تاج در پاسخ به این سؤال که چرا به عنوان عضو ایرانی AFC جلوی چنین تصمیمی را نگرفته است به جای انتقاد از کنفدراسیون فوتبال آسیا گفته است که در هیئت رئیسه، میزبان را مشخص نمی‌کنند. پاسخی که نشان می‌دهد او به عنوان یک عضو ایرانی، اراده‌ای برای دفاع از حق کشورمان ندارد، آن هم در شرایطی که به واسطه حضورش در فدراسیون فوتبال توانسته به این صندلی برسد!
حقوق ۱۰ هزار دلاری برای هیچ
هر چقدر حضور کفاشیان و تاج برای فوتبال ملی و باشگاهی بدون هیچ دستاوردی بوده که پست نایب‌رئیسی آسیا، برای این دو مدیر سابق فدراسیون فوتبال منافع شخصی زیادی داشته است. از جمله این منافع علاوه بر حق مأموریت‌های دلاری و همچنین سفر‌های متعدد می‌توان به حقوق ۱۰ هزار دلاری ماهانه نایب‌رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا اشاره کرد. حقوقی که سبب شده ماهانه ۲۵۰ میلیون تومان به حساب مهدی تاج که در حال حاضر نایب‌رئیس ایرانی AFC است، برود.