سعید احمدیان/روزنامه جوان-جلسه ستاد عالي بازيهاي المپيك ديروز متفاوتتر از گذشته برگزار شد، جلسهاي كه به جاي وزارت ورزش اينبار به ميزباني هتل المپيك تهران برگزار شد و يك مهمان ويژه داشت، مهماني كه حضورش فرصتي را به وجود آورده بود تا رؤساي فدراسيونها كه خيليهايشان با توجه به چند برابر شدن هزينهها به دليل گراني ارز ميگويند در كار اعزامها و اردوهاي ورزشكارانشان ماندهاند، حرفهايشان را رودررو با محمدباقر نوبخت، رئيس سازمان برنامه و بودجه بزنند تا با توجه به نزديكي به المپيك كه روزشمارش كمتر از دو ماه ديگر را نشان ميدهد، بتوانند به وضعيت المپيكيهايشان سروسامان بيشتري بدهند و دغدغههاي ماليشان كمتر شود.
هيچ چيز روبه راه نيست
جلسه ويژه ستاد عالي بازيهاي المپيك با حضور محمدباقر نوبخت، رئيس سازمان و برنامه و بودجه در سالن هگمتانه هتل المپيك تهران سبب شد رؤساي فدراسيونها كه پيش از اين در رسانهها و جلوي ميكروفونها از كمبودهاي مالي، انتقاد کرده بودند، این بار گلايههايشان را چشم در چشم معاون رئيسجمهور بيان كنند و از او بخواهند در فاصله تنها دو ماهه تا آغاز المپيك توكيو دستش را براي نوشتن بودجه اين فدراسيونها بازتر كند. مانند طباطبايي، رئيس فدراسيون بسكتبال كه اينطور به انتقاد از بودجه ناچيز ورزش پرداخت: «با وجود رسيدن قيمت دلار از 3 هزار و 700 تومان به 25هزار تومان، بودجه فدراسيون تنها 20 درصد افزايش پيدا كرده است. وقتي رئيس فدراسيون جهاني فهميد با داشتن تنها يك سالن استاندارد براي تيمهاي ملي، سهميه المپيك گرفتهايم تعجب كرد! اگر نگرش بودجهاي عوض نشود و اعتبارات براي زيرساختهاي استاندارد اختصاص داده نشود در دو المپيك بعدي همين سهميهاي را كه ميگيريم هم از دست میدهیم.»
محمدرضا داورزني، رئيس فدراسيون واليبال هم در اين نشست مديران حاضر در ورزش را مظلومترين قشر مديران در كشور دانست: «دوستاني كه اينجا نشستهاند رؤساي مظلوم فدراسيونها هستند كه در تلاش براي افتخارآفريني هستند. فدراسيونهاي ايران ملي هستند، نه صنفي. فدراسيونها حمايت شدند، اما رفتن به المپيك اين نيست كه پولي به فدراسيونها تزريق شود كه فقط در المپيك حاضر باشند، چراكه مردم از ورزش انتظار كسب مدال و افتخار دارند. در اين دنياي نابرابر با وجود تحريمها، ورزشكاران ايراني معجزه ميكنند و جز معجزه نميتوان اسمش را چيز ديگري گذاشت.»
رئيس فدراسيون واليبال همچنين به انتقاد از عملي نشدن قانون استخدام قهرمانان پرداخت و خواستار اصلاح ساختار بودجهاي براي عبور از اين وضعيت شد: «رفتن به المپيك در سراسر جهان يك امر ملي به حساب ميآيد و انتظارم از مجموعه دولت اين است كه يكسري حداقلها را اجرايي كند. يك قهرمان المپيك انتظاراتي دارد و با وجود آنكه برخي موارد حتي قانون هم شده، اما اجرايي نميشود. واقعاً استخدام يك قهرمان و تعلق حقوق به وي، كمترين كار در حق اين ورزشكاران است. جا دارد از تمام تلاشهاي دولت تشكر كنيم، اما نياز به اصلاح ساختار داريم و مجلس هم اگر انتظاراتي دارد بايد براي رسيدن به اين اهداف بودجه هم تخصيص دهد.»
همه چيز روبه راه است.
برخلاف 15 رئيس فدراسيون المپيكي، رئيس كميته ملي المپيك و وزير ورزش سعي كردند همه چيز را مطلوب نشان دهند تا جايي كه حتي مسعود سلطانيفر كنايهاي هم به قهرمانان زد تا نشان دهد كه چندان دل خوشي از انتقاداتي كه از گوشه و كنار توسط برخي ورزشكاران ميشود، ندارد.
سلطانيفر در گزارش كاري كه به رئيس سازمان و برنامه و بودجه داد، وضعيت المپيكيها را مطلوب دانست، بدون اينكه اشارهاي به كمبودها بكند: «تمامي خواستههاي فدراسيونها براي المپيك را تا حدي كه با توجه به شرايط اقتصادي توانستهايم جواب دادهايم و همه چيز در شرايط مطلوبي قرار دارد.» وزير ورزش در ادامه هم كنايهاي به انتقادهاي قهرمانان از عدم رسيدگيها زد: «ورزشكار با كسي رودروايسي ندارد و در حضور هر مقام و مسئولي مشكلش را بيان ميكند.»
شايد كنايه سلطانيفر به ماجراي انتقادهاي صريح اميد نوروزي از محمود گودرزي در سال 93 بود كه مليپوش وقت كشتي فرنگي از وزير وقت ورزش به شدت گلايه ميكند و گودرزي ميگويد: «دوست ندارم كسي وظايفم را به من گوشزد كند. اصلاً تو كي هستي كه اينطور حرف ميزني؟» نوروزي هم پاسخ میدهد: «من اميد نوروزي، قهرمان المپيك هستم، شما چه كسي هستي؟»
رضا صالحياميري، رئيس كميته ملي المپيك هم در این نشست سعي كرد سازمان برنامه و بودجه را همراه ورزش نشان دهد: «هميشه در سازمان برنامه و بودجه به روي ما باز بود، حتي در سختترين تحريمها هم اين سازمان، ورزش را تنها نگذاشت و بودجه صددرصدی را اختصاص داد.»
فدراسيونها از فاتحان سوم خرداد ياد بگيرند!
البته رئيس سازمان برنامه و بودجه هم پس از شنيدن گلايههاي رؤسای فدراسيونها هرچند وعده معيني از نظر عددي براي افزايش بودجه نداد، اما گفت که از ظرفيتها براي اينكه پول بيشتري به ورزش تزريق شود، استفاده خواهد كرد. البته او هم كنايهاي به مديران فدراسيونهاي شاكي از بودجه حداقليشان در برابر بودجه نجومي ساير كشورها زد تا مشخص شود كه فدراسيونها نبايد از خروجي اين جلسه انتظار زيادي داشته باشند: «امروز در سوم خرداد هستيم، مگر رزمندگان در خرمشهر با دست پر پيروز شدند، آنها هم در يك رقابت نابرابر با وجود كمبودها پيروز شدند و رؤساي فدراسيونها هم بايد اين مسئله را سرلوحه خود قرار دهند و با همين مختصرها و اولويتبندي كه انجام ميدهند، كارشان را پيش ببرند.»