سعید احمدیان/ روزنامه جوان- بی‌آبی و حالا هم کرونا، اوضاع را در سیستان و بلوچستان قرمز کرده است. استانی که مردمش چند هفته‌ای می‌شود که روز‌های بحرانی را تجربه می‌کنند، شرایطی که باعث شده قهرمانان پارالمپیکی هم مانند خیلی‌های دیگر برای حل بخشی از این مصائب آستین‌های‌شان را بالا بزنند. قهرمانانی که پس از کلیپ غم‌انگیز صحبت‌های دختربچه سیستانی که با حالتی زار می‌گوید «اینجا از بی‌آبی موندیم چی کار کنیم»، وارد میدان شده‌اند و با حراج مدال‌های‌شان می‌خواهند بخشی از مشکل آب آشامیدنی استان را حل کنند.
رستمی: باارزش‌ترین مدال‌هایم برای سیستان
روح‌الله رستمی،دارنده مدال نقره پارالمپیک لندن که اردیبهشت‌ماه توانست رکورد دنیا را در وزن ۸۰ کیلو پاراوزنه‌برداری بشکند و این روز‌ها برای حضور در پارالمپیک توکیو آماده می‌شود، اولین قهرمانی بود که پس از وایرال شدن کلیپ تأثیرگذار دختربچه سیستانی درباره بی‌آبی وارد میدان شد تا قدمی در این راه بردارد.
رستمی اول هفته در متنی در صفحه شخصی‌اش در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «قرار بود از غصه روبودن خلخال از پای زن یهودی بمیریم، اما حالا دختربچه‌ای با بی‌تدبیری مسئولان داره از نداشتن آب سالم اشک می‌ریزیه و ما هنوز زنده‌ایم. از این دولت آبی گرم نمی‌شه، خودمون باید دست به کار بشیم، من روح‌الله رستمی مدال نقره پارالمپیک لندن و طلای مسابقات جام جهانی تایلند رو به حراج میزارم تا پولی جمع بشه برای تهیه آب و رسوندش به مردم سیستان عزیز».
رستمی در گفتگو با «جوان» درباره اینکه حراج مدالش از کجا کلید خورد، می‌گوید: «وقتی کلیپ معروف دختربچه‌ای را که از کمبود آب در سیستان صحبت می‌کرد، دیدم خیلی متأثر شدم، با خودم فکر کردم که چه کاری می‌توانم انجام بدهم. با توجه به وضعیت اقتصادی سختی که وجود دارد، متأسفانه نمی‌توانستم از نظر مالی کمک قابل توجهی کنم. باارزش‌ترین چیزی که داشتم مدال‌هایم بود، نقره پارالمپیک لندن و طلای مسابقات جام جهانی پاراوزنه‌برداری تایلند که این دو مدال را حراج گذاشته‌ام تا هزینه فروش این مدال‌ها کمکی به مردم سیستان شود.»
وزنه‌بردار پارالمپیکی کشورمان ادامه می‌دهد: «هر انسانی چنین صحنه‌هایی را می‌بینید، دلش به درد می‌آید و ما ایرانی‌ها به انسان‌دوستی و همدلی معروفیم و طبق شعر معروف سعدی که می‌فرماید بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند، چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو‌ها را نماند قرار، به هر حال ما هم در یک کشور هستیم و مردم سیستان و بلوچستان نیز هموطنان ما هستند و ما هم سال‌هاست برای مردم در عرصه ورزش افتخار کسب می‌کنیم. بنابراین چه بهتر مدالی که برای کشور به دست آمده برای خود مردم خرج شود.»
رستمی البته اشاره می‌کند که انتظاری از مسئولان ندارد: «در پستی که در فضای مجازی برای حراج خیرخواهانه مدال گذاشتم، نوشتم که ظاهراً از مسئولان برای حل مشکلات آبی گرم نمی‌شود و باید خود ما مردم دست به کار شویم و امیدوارم خدا به این حرکتمان برکت بدهد و بتوانیم قدمی در مسیر کمک به مردم سیستان و بلوچستان برداریم.»
دارنده مدال نقره پارالمپیک لندن صحبتی هم با سایر قهرمانان دارد: «ما مدالی که می‌گیریم متعلق به کشورمان است و نباید روی ویترین‌های خانه خاک بخورد و اگر می‌شود با این مدال، قدمی هرچند کوچک برای مردم برداشت باید انجام داد. از ورزشکاران و قهرمانان دیگر هم برای حضور در این پویش دعوت می‌کنم تا با کمک همدیگر این پویش را که هدف آن کم کردن آلام مردم سیستان و بلوچستان است به پیش ببریم.»
حسینی: گوشه‌ای از مشکل را حل کنیم
علی حسینی، دیگر قهرمان پاراوزنه‌برداری است که پس از رستمی به پویش حراج مدال‌هایش برای تأمین آب مردم سیستان و بلوچستان پیوسته است.
قهرمان پارالمپیک لندن و بازی‌های آسیایی گوانجو در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام در این باره نوشت: «نمی‌دام چه حرف یا جمله‌ای به کار ببرم از این همه تبعیض، نابرابری و بی‌عدالتی. اشک‌های دختر کوچک گوشه‌ای از رنج و عذاب مردم خوب و خونگرم کشور عزیزم ایران است. نمی‌دونستم چه کاری می‌تونم انجام بدم، تصمیم گرفتم مانند دوست عزیزم روح‌الله رستمی، مدال‌های قهرمانی پارالمپیک لندن و بازی‌های آسیایی گوانجو را به حراج بگذارم تا شاید گوشه‌ای کوچک از مشکلات این مردم عزیز حل شود.»
دشتی: امیدوارم به مسئولان تلنگری بخورد
مرتضی دشتی، پیشکسوت پاراوزنه‌برداری، سومین قهرمانی است که به این پویش پیوسته است. دارنده طلای پارالمپیک آتن در گفتگو با «جوان» در این باره می‌گوید: «وقتی کلیپی را از گریه و اشک دختر سیستانی از بی‌آبی در صفحه اینستاگرام آقای رستمی دیدم، خودم یا فرزندم را جای این دختر گذاشتم، آقای رستمی قدم اول را برداشتند و من هم تصمیم گرفتم با حراج مدال در این امر خیرخواهانه شرکت کنم تا مسئولان بفهمند که در جنوب‌شرقی ایران و سیستان و بلوچستان مشکل بی‌آبی هست. ما هم باید دست به دست هم بدهیم تا حداقل بتوانیم بخشی کوچک از مشکل آب آشامیدنی اهالی این استان و دغدغه‌های بچه‌ها را برطرف کنیم.»
دشتی معتقد است که برخی مشکلاتی که بر سر راه کمک مردم وجود دارد باید برطرف شود: «با آقای رستمی هم برای حراج هماهنگ کردیم، اما یکسری محدودیت‌هایی وجود دارد و یکسری خیرین اعلام کرده‌اند که شماره کارت بگذارید تا کمک‌هایمان را واریز کنیم، ولی با توجه به مشکلاتی که در زلزله کرمانشاه درباره کمک مردم و خیرین به چهره‌های سرشناس پیش آمد، محدودیت گذاشته‌اند که امیدوارم راهی باشد تا مردمی که می‌خواهند کمک کنند به راحتی بتوانند در امر خیر شریک شوند.»
قهرمان پارالمپیک آتن خواسته‌ای هم از مسئولان دارد: «زمانی که ورزش می‌کردم هیچ خواسته‌ای برای خودم نداشتم، حتی درخواست شغل هم نداشتم، اما امروز از کسانی که مدیر هستند می‌خواهم این مشکلات برق و آب را حل کنند. مسئولان صدای سیستان و بلوچستان را بشنوند و یک حرکت مؤثر برای حل مشکلات مردم آنجا انجام دهند و صرفاً پشت میز‌نشین نباشند.»
دشتی همچنین از سایر قهرمانان می‌خواهد که به این پویش بپیوندند: «من از سایر قهرمانان و ملی‌پوشان می‌خواهم به این پویش اضافه شوند تا این حرکت سبب شود تلنگری به مسئولان بخورد تا مشکل استان سیستان و بلوچستان را حل کنند. با حراج یک مدال من یا آقای رستمی یا دیگر قهرمانان مشکل برای همیشه حل نمی‌شود، بلکه مشکلات باید ریشه‌ای و اصولی برطرف شوند.»