سعید احمدیان/ روزنامه جوان-روشن شدن مشعل المپیک توکیو حالا شمارش معکوس برای کسب مدال‌های رنگارنگ از سوی کاروان ایران که با ۶۶ ورزشکار در ۱۶ رشته عازم توکیو شده، آغاز شده است، آن هم در شرایطی که در ۱۶ دوره گذشته المپیک، ورزشکاران کشورمان ۲۱ مدال طلا، ۲۱ نقره و ۲۷ برنز و در مجموع ۶۹ مدال به دست آورده‌اند. سهم کشتی ۴۳ مدال، وزنه‌برداری ۱۸ مدال، تکواندو ۶ مدال و دوومیدانی یک مدال بوده است.
محمدجعفر سلماسی؛ اولین مدال‌آور ایران
یک وزنه‌بردار اولین مدال‌آور ایران در تاریخ المپیک است. مرحوم محمدجعفر سلماسی که در پیکار‌های دسته ۶۰ کیلوگرم وزنه‌برداری المپیک ۱۹۴۸ لندن حضور داشت، با شکستن رکورد قهرمان المپیک ۱۹۴۴ در حرکت پرس، با ۵/۳۱۲ کیلوگرم مدال برنز المپیک را برای ایران به ارمغان آورد.
غلامرضا تختی؛ هت‌تریک مدال
هنوز که هنوز است ورزش ایران چشم انتظار یک جهان پهلوان غلامرضا تختی دیگر است، قهرمان پرآوازه کشتی آزاد که با کسب سه مدال یکی از پرافتخارترین قهرمانان ایران است. مرحوم تختی در ۱۹۵۶ ملبورن در وزن ۸۷ کیلو طلا گرفت و در ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم هم صاحب گردن آویز نقره شد.
محمود ملاقاسمی؛ قهرمان پابرهنه
در ۱۶ سالگی، یکی از دوستانش که در سبزه میدان بساط می‌کرد، دوبنده‌ای پارچه‌ای برایش خرید و او بدون کفش و با همان دوبنده تمرینات کشتی را در باشگاه نیرو و راستی آغاز و پیشرفت کرد و سال‌ها بعد در وزن ۵۲ کیلوی کشتی آزاد مدال برنز المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی را کسب کرد.
ناصر گیوه‌چی؛ قهرمان تند و تیز
بچه تند و تیز خیابان مولوی تهران سال‌ها بعد تبدیل به یکی از قهرمانان کشتی ایران شد. ناصر گیوه‌چی که آسیب‌دیدگی مانع کسب افتخارات بیشترش شد. گیوه‌چی با وجود دوران کوتاه قهرمانی، در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی در وزن ۶۲ کیلو مدال نقره گرفت.
جهانبخت توفیق؛ قهرمانی از سراب
متولد سراب و کشتی‌گیر آزادکار ایرانی برنده نخستین مدال طلای جهانی کشتی ایران است که در مسابقات جهانی ۱۹۵۴ توکیو در وزن ۶۷ کیلوگرم به‌دست آمد. افتخارات جهانبخت توفیق در المپیک هم ادامه پیدا کرد و او در هلسینکی ۱۹۵۲ به نشان برنز رسید.
عبدالله مجتبوی؛ بچه محله پهلوان خیز
بچه خیابان بلورسازی، نزدیک چهارراه معزالسلطان خیابان امیریه تهران که یکی از نواحی معروف و پهلوان‌خیز تهران و شاید هم ایران بود. عبدالله مجتبوی در المپیک هلسینکی توانست در وزن ۵۲ کیلوگرم، ایران را صاحب یک مدال برنز کند.
محمود نامجو؛ اسطوره وزنه‌برداری
اسطوره گیلانی وزنه‌برداری اگر چه در اولین حضورش در المپیک که در ۱۹۴۸ لندن بود، روی سکو نرفت، اما در دو المپیک بعدی با دو مدال به ایران برگشت. محمود نامجو در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی مدال نقره خروس وزن را برای ایران به ارمغان آورد و در ۱۹۵۶ ملبورن برنز گرفت.
علی میرزایی؛ قهرمان ریزجثه
با افتخارآفرینی‌های جعفر سلماسی، جذب وزنه‌برداری شد و ورزش‌های دیگر را رها کرد. با وجود جثه کوچکش زیر وزنه‌ها می‌رفت و آن‌ها را بالای سر می‌برد. در المپیک هلسینکی او در دسته ۵۶ کیلوگرم روی تخته رفت و توانست با قرار گرفتن روی سکوی سوم، مدال برنز بگیرد.
امامعلی حبیبی؛ ببر مازندران
امامعلی حبیبی از سریع‌ترین و فنی‌ترین کشتی‌گیران دوران فعالیت خود بود و مهارت خاصی در اجرای فنون مختلف کشتی از جمله «یک دست و یک پا» و همچنین «سر و ته یکی» داشت. حبیبی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن در وزن ۶۷ کیلوگرم مدال طلا را به دست آورد.
محمدعلی خجسته‌پور؛ بالاتر از رقبای سرسخت
محمدعلی خجسته‌پور آزادکار سبک وزن کشتی ایران که در وزن ۵۲ کیلوگرم رقبای سرسختی مانند منصور رئیسی و محمود ملاقاسمی داشت، توانست پس از اینکه رئیسی در المپیک ۱۹۴۸ چهارم شد و ملاقاسمی در المپیک ۱۹۵۲ برنز گرفت، در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به مدال نقره برسد.
مهدی یعقوبی؛ ۳ المپیک و یک مدال
مهدی یعقوبی یکی از پرسابقه‌ترین آزادکاران کشتی در المپیک است. نخستین بار در ۲۰ سالگی در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی شرکت کرد و در ادامه در المپیک ملبورن ۱۹۵۶ و رم ۱۹۶۰ هم حضور داشت که توانست در دومین حضورش در المپیک در ۱۹۵۶ ملبورن در وزن ۵۷ کیلو به مدال نقره برسد.
محمدابراهیم سیف‌پور؛ خاطرخواه همیشگی کشتی
محمدابراهیم سیف‌پور می‌گوید از کودکی خاطرخواه کشتی بوده و حتی الان هم که در دهه نهم زندگی‌اش به سر می‌برد، این عشق فروکش نکرده است. سیف‌پور که سابقه حضور در المپیک را دارد، در المپیک ۱۹۶۰ رم توانست در وزن ۵۲ کیلوگرم مدال برنز را کسب کند.
محمد پذیرایی؛ اولین مدال‌آور فرنگی
المپیک ۱۹۶۰ رم اولین حضور کشتی‌گیران فرنگی ایران در المپیک بود، چند کشتی‌گیر فرنگی‌کار از جمله محمد پذیرایی، علی بنی‌هاشمی، حسین ابراهیمیان و منصور خدام حضرتی در المپیک شرکت کردند. در بین این قهرمانان، پذیرایی به نشان برنز دست یافت.
اسماعیل علم‌خواه؛ ادامه‌دهنده راه نامجو
اسماعیل علم‌خواه مانند همشهری‌اش محمود نامجو با ورود به وزنه‌برداری توانست یکی از قهرمانان کشورمان در این رشته نام بگیرد. علم‌خواه که در دسته ۵۶کیلوگرم وزنه می‌زد، در المپیک ۱۹۶۰ رم توانست با وزنه‌هایی که بالای سر برد، به مدال برنز برسد.
سیداکبر حیدری؛ چشم و هم‌چشمی با بچه محل
بچه محل محمدابراهیم سیف‌پور وقتی دید پس از بازگشت هم محلی‌اش که برنز المپیک ۱۹۶۰ را گرفته محله را چراغان کرده‌اند، انتخاب اولش برای ورزش کشتی شد. چهار سال بعد سیدعلی‌اکبر حیدری هم توانست در المپیک مدال بگیرد و در ۱۹۶۴ توکیو در وزن ۵۲ کیلو مدال برنز گرفت.
محمدعلی صنعتکاران؛ با تختی جذب کشتی شد
محمدعلی صنعتکاران اول رو به وزنه‌برداری آورد و بعد به شنا، اما وقتی در سال ۱۹۵۴ افتخارآفرینی‌های کشتی‌گیرانی مانند زندی، تختی، فردین و توفیق که صاحب نشان المپیک و جهانی شدند را دید، رو به کشتی آورد و در المپیک ۱۹۶۴ توکیو در وزن ۷۸ کیلو برنز گرفت.
عبدالله موحد؛ آقای نابغه
عبدالله موحد را باید نابغه کشتی ایران و جهان دانست که با ۷ مدال جهانی و المپیک پس از حمید سوریان دومین کشتی‌گیر پرافتخار تاریخ ایران است. موحد در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی توانست در وزن ۷۰ کیلوگرم کشتی آزاد تنها مدال المپیکش که مدال طلا بود را به گردن بیاویزد.
محمد نصیری؛ اعجوبه ریزنقش
محمد نصیری یکی از اعجوبه‌های وزنه‌برداری و از پرافتخارترین ورزشکاران ایرانی در المپیک است. نصیری در ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی در دسته ۵۶ کیلو طلا گرفت، در ۱۹۷۲ مونیخ نقره و در ۱۹۷۶ مونترال در دسته ۵۲ کیلو صاحب مدال برنز شد.
پرویز جلایر؛ عشق وزنه‌برداری
پرویز جلایر آن‌قدر به وزنه‌برداری علاقه داشت که از نوجوانی با سوراخ کردن آجر‌های قزاقی در منزل به تمرین بلند کردن وزنه می‌پرداخت. تلاشی که در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی به ثمر نشست و جلایر با ثبت حدنصاب ۵/۴۲۲ کیلوگرم به مدال نقره رسید.
ابوطالب طالبی؛ در عروسی عاشق کشتی شد
ابوطالب طالبی با کشتی در مراسم عروسی‌های روستای گرگر (از توابع مرند) آشنا شد، جایی که دو نفر از خویشاوندان عروس و داماد با هم کشتی می‌گرفتند؛ علاقه‌ای که او را به سمت کشتی آزاد کشاند و طالبی توانست در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی در وزن ۵۷ کیلو مدال برنز بگیرد.
شمس‌الدین سیدعباسی؛ آقای فتیله پیچ
شگرد اصلی شمس‌الدین سیدعباسی فن فتیله پیچ بود و به آقای فتیله پیچ و استاد فتیله پیچ شهرت داشت؛ قهرمانی که سابقه حضور در دو المپیک را دارد. سیدعباسی در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی توانست در وزن ۶۳ کیلوگرم روی سکوی سوم بایستد و برنزی شود.
رحیم علی‌آبادی؛ بچه محل تختی
رحیم علی‌آبادی از همان بچگی درباره تختی و قهرمانی‌های او از بچه‌های محل حکایت‌ها می‌شنید و برای تماشا و دیدن او به خانی‌آباد می‌رفت؛ علاقه‌ای که باعث شد او هم روی تشک برود و به بالاترین افتخارات برسد. علی‌آبادی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ در وزن ۴۸ کیلو به مدال نقره رسید.
ابراهیم جوادی؛ ۴۸ کیلوی بی‌رقیب
ابراهیم جوادی آن‌قدر ریزنقش بود که وزنش به وزن اولی‌های کشتی (۵۲ کیلو) نمی‌رسید، اما از ۲۶ سالگی بخت به او رو کرد و فیلا تصمیم گرفت وزن ۴۸ کیلوگرم را به اوزان کشتی بیفزاید و او در این وزن بی‌رقیب شد تا در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ صاحب مدال برنز شود.
منصور برزگر؛ ۲ المپیک و یک مدال
منصور برزگر را شاید نسل جدید خیلی‌ها به عنوان یکی از مربیان باسابقه تیم ملی ملی کشتی بشناسند، اما او یکی از قهرمانان بنام کشتی آزاد است؛ قهرمانی که پس از مقام پنجمی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ، چهار سال بعد در المپیک ۱۹۷۶ مونترال در وزن ۷۴ کیلو مدال نقره گرفت.
عسگری محمدیان؛ دبل نقره‌ای
عسگری محمدیان در حالی در المپیک توکیو فرزندش یعنی محمدحسین محمدیان را در ترکیب تیم ملی کشتی آزاد می‌بیند که خودش دو مدال المپیک در کارنامه‌اش دارد. محمدیان در المپیک ۱۹۸۸ سئول در وزن ۵۷ کیلو و در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون در وزن ۶۲ کیلو، دو مدال نقره کسب کرد.
امیررضا خادم؛ آقای برنزی
امیررضا خادم اگر چه در یک دهه گذشته پا به عرصه سیاست گذاشته، اما او یکی از شناخته شده‌ترین آزادکاران است که در چهار المپیک کشتی گرفته و دو نشان برنز در المپیک بارسلونا ۱۹۹۲ در وزن ۷۴ کیلو و المپیک آتلانتا ۱۹۹۶ در وزن ۸۲ کیلو در کارنامه دارد.
رسول خادم؛ بالاتر از امیر
رسول هم مانند برادرش امیر را در دو دهه اخیر در پست‌های مدیریتی مختلفی دیده‌اید از شورای شهر گرفته تا ریاست فدراسیون کشتی، اما او دو مدال المپیک دارد. خادم در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا در وزن ۹۰ کیلو طلا گرفت و در ۱۹۹۲ بارسلون در وزن ۸۲ کیلو به مدال برنز رسید.
عباس جدیدی؛ حق خوری در آتلانتا
عباس جدیدی همواره یک چهره جنجالی بوده است، چه زمانی که کشتی می‌گرفت و چه روزی که کت و شلوار پوشید و عضو شورای شهر شد. کشتی‌گیر آزادکار اهل خیابان پیروزی تهران در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا با ناداوری در کشتی فینال با کرت انگل امریکایی در وزن ۱۰۰ کیلو به مدال نقره رسید.
حسین رضازاده؛ قوی‌ترین مرد از ایران آمد
در ۲۰۰۰ سیدنی نام یک جوان اردبیلی سر زبان‌ها افتاد، حسین رضازاده وزنه‌بردار دسته مثبت ۱۰۵ کیلو که با شعار یا ابوالفضل (ع) برای ایران یک مدال طلای ناب به دست آورد. رضازاده چهار سال بعد در المپیک ۲۰۰۴ آتن هم توانست قهرمانی‌اش را تکرار و دومین طلا را صید کند.
حسین توکلی؛ اولین طلا بعد از ۳۲ سال
۳۲ سال پس از آخرین طلای وزنه‌برداری در المپیک، حسین توکلی جوان شمالی وزنه‌برداری که آن روز‌ها تنها ۲۲ سال سن داشت، توانست در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در دسته ۱۰۵ کیلوگرم با مجموع ۴۲۵ کیلوگرم، نشان طلای المپیک را برای ایران به ارمغان آورد.
علیرضا دبیر؛ استعدادی که کشف شد
از روز‌های کودکی استعدادش چشم اکبر فلاح، مربی و قهرمان کشتی را گرفت و او با دیدن علیرضا دبیر گفت: «این پسر کشتی‌گیر خوبی می‌شود.» دبیر در وزن ۵۸ کیلو سال‌ها همان کشتی‌گیر پرافتخاری شد که پیش‌بینی می‌شد و در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی توانست به طلای المپیک برسد.
هادی ساعی؛ پرافتخارترین المپیکی
جنب و جوش‌های دوران کودکی که یکجا بند نمی‌شد، سبب شد تا خانواده او را به رشته رزمی بفرستد، انتخابی که سال‌ها هادی ساعی را با کسب دو طلا و یک برنز تبدیل به پرافتخارترین ورزشکاران ایران در المپیک کرد. او در المپیک ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن طلا و در سیدنی ۲۰۰۰ برنز گرفت.
مسعود مصطفی جوکار؛ مدال غیرمنتظره
مسعود مصطفی جوکار در یک خانواده کشتی‌گیر بزرگ شد که پدرش مربی او و برادرانش بود. کشتی‌گیر ملایری وزن ۶۰ کیلوگرم کشتی آزاد قبل از بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ آتن یکی از کم شانس‌ترین‌ها برای کسب نشان المپیک بود، اما او در مهد المپیک با کسب مدال نقره همه چشم‌ها را خیره کرد.
علیرضا رضایی؛ اولین مدال‌آور سنگین وزن
از همان رده نوجوانی که قهرمان سنگین وزن جهان شد، مشخص بود او راه پرافتخاری پیش‌رو دارد. علیرضا رضایی پله پله بالا آمد و اوج کار او در المپیک ۲۰۰۴ آتن بود، جایی که توانست با کسب مدال نقره در وزن ۱۲۰ کیلو، اولین مدال سنگین وزن کشتی ایران را در تاریخ المپیک کسب کند.
علیرضا حیدری؛ انتخابی برخلاف میل خانواده
قهرمان پر آوازه کرجی کشورمان که در دوران قهرمانی رقابت سرسختانه‌ای با الدر کوتانیدزه گرجستانی داشت، در حالی کشتی را انتخاب کرد که خانواده مخالف ورود او به این ورزش بودند. با این حال علیرضا حیدری پس از مدال‌های جهانی در المپیک ۲۰۰۴ آتن در وزن ۹۶ کیلو برنز گرفت.
یوسف کرمی؛ انتخاب سرنوشت‌ساز
یوسف کرمی قهرمان میانه‌ای تکواندو پس از آنکه به پیشنهاد پدرش برای انتخاب کشتی نه گفت، تکواندو را انتخاب کرد، یک انتخاب سرنوشت‌ساز که او را تبدیل به یکی از بهترین ورزشکاران این رشته در سطح جهان کرد که مدال برنز المپیک ۲۰۰۴ آتن در وزن ۸۰ کیلو یکی از افتخاراتش بود.
سیدمراد محمدی؛ برنز کاپیتان در آتن
مراد محمدی پهنه‌کلایی قهرمانی از روستای آبک‌سر ساری مانند خیلی از مازندرانی‌ها انتخاب اولش کشتی بود. کاپیتان تیم ملی کشتی آزاد تنها مدال‌آور کشتی در المپیک ۲۰۰۸ پکن بود که توانست در وزن ۶۰ کیلوگرم مدال برنز را کسب کند.
حمید سوریان؛ آقای مدال
نابغه کشتی فرنگی دنیا پس از کسب ۶ مدال طلای جهانی، در المپیک هم طلا گرفت تا در رده اول مدال‌آورترین کشتی‌گیران ایران قرار گیرد. حمید سوریان که مانند دبیر و ساعی، متولد شهر ری تهران است، در المپیک ۲۰۱۲ لندن در وزن ۵۵ کیلو روی سکوی اول المپیک رفت.
بهداد سلیمی؛ جانشین خلف رضازاده
پس از خداحافظی حسین رضازاده، باز هم عنوان قوی‌ترین مرد جهان در اختیار ایران بود و این بار به جای پسر اردبیلی وزنه‌برداری، یک قهرمان قائمشهری توانسته بود رکورد‌ها را در سنگین وزن جابه‌جا کند. بهداد سلیمی در المپیک ۲۰۱۲ لندن در دسته ۱۲۵+ کیلو طلا گرفت.
قاسم رضایی؛ رکورددار فرنگی در المپیک
کشتی‌گیر آملی کشورمان تنها کشتی‌گیر فرنگی‌کاری است که دو مدال در المپیک دارد. قاسم رضایی که سابقه حضور در سه المپیک را دارد، در المپیک لندن در وزن ۹۶ کیلوگرم طلا گرفت و در المپیک ریو در وزن ۹۸ کیلوگرم مدال برنز را به گردن آویخت است.
سعید محمدپور؛ طلای غیرمنتظره
سعید محمدپور یکی از غیر منتظره‌ترین طلا‌های المپیک را برای ایران گرفته است. وزنه‌بردار دسته ۹۴ کیلوگرم در المپیک ۲۰۱۲ لندن در جایگاه پنجم قرار گرفته بود، ولی با مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ چهار نفر بالایی مدال طلای این دسته را دریافت کرد.
کمیل قاسمی؛ برنزی که طلا شد
کمیل قاسمی هم یکی از دو مداله‌های ایران در المپیک است. آزادکار وزن ۱۲۰ کیلو که در المپیک ۲۰۱۲ لندن برنز گرفت، اما با توجه به مثبت شدن تست دوپینگ آرتورتایمازوف برنده مدال طلا و داویت مودزماناشویلی برنده مدال نقره، صاحب مدال طلا شد. قاسمی در المپیک ۲۰۱۶ ریو هم نقره گرفت.
سجاد انوشیروانی؛ زیر سایه بهداد
وزنه‌بردار اردبیلی کشورمان در زمان ورزش قهرمانی با توجه به هم وزن بودن با بهداد سلیمی زیر سایه این قهرمان بود. سجاد انوشیروانی که همراه بهداد در دسته ۱۲۵+ کیلو به المپیک لندن اعزام شده بود، در این رقابت‌ها پس از سلیمی که طلا گرفت، صاحب مدال نقره شد.
امید نوروزی؛ سالتو به بنا
خاطره سالتوی سوبلس امید نوروزی به محمد بنا در المپیک لندن یکی از تصاویر ماندگار این رقابت‌ها بود. فرنگی‌کار وزن ۶۰ کیلوگرم ایران در المپیک ۲۰۱۲ توانست مدال طلا را به دست بیاورد تا این کشتی‌گیر شیرازی یکی از ضلع‌های مثلث طلایی فرنگی در لندن باشد.
احسان حدادی؛ تاریخ‌ساز
تنها مدال‌آور دوومیدانی در المپیک است؛ قهرمان پرتاب دیسک آسیا که در المپیک توکیو، چهارمین حضورش در المپیک را تجربه می‌کند. احسان حدادی در المپیک ۲۰۱۲ لندن تاریخ ساز شد و با پرتاب ۲۸ متر و ۳۶ سانت، توانست مدال نقره المپیک را کسب کند.
صادق گودرزی؛ مرد نقره‌ای لندن
پس از مصطفی جوکار، دومین ملایری مدال‌آور در المپیک است، صادق گودرزی در المپیک ۲۰۱۲ لندن در وزن ۷۴ کیلوگرم با شکست مقابل جوردن باروز کشتی‌گیر سرشناس امریکایی که گربه سیاه وی بود، به مدال نقره المپیک قناعت کرد و روی سکوی دوم قرار گرفت.
نواب نصیرشلال؛ تکرار طلا بعد از ۱۲ سال
وزنه‌بردار خوزستانی ورزش ایران یکی از مدال آوران رشته پولاد سرد در المپیک ۲۰۱۲ لندن بود. او در دسته ۱۰۵ کیلوگرم، وزنه‌برداری را پس از ۱۲ سال صاحب یک مدال کرد. نواب نصیرشلال اگر چه در لندن نقره گرفت، اما با مثبت شدن تست دوپینگ نفر اول، او صاحب مدال طلا شد.
محمد باقری معتمد؛ قهرمانی از یک خانواده تکواندوکار
در یک خانواده تکواندوکار بزرگ شد. پدر و برادرش از ورزشکاران رشته تکواندو بودند. از خردسالی به این رشته ورزشی رو آورد و خیلی زود به تیم ملی راه یافت. اوج کار باقری معتمد در المپیک ۲۰۱۲ لندن بود که توانست در وزن ۶۸ کیلو مدال نقره بگیرد.
کیانوش رستمی؛ پرحاشیه، اما مدال آور
وزنه‌بردار مطرح کرمانشاهی با وجود اینکه المپیک توکیو را به دلیل حاشیه‌های مختلف از دست داد، اما با حضور در دو المپیک، دومدال کسب کرده است. کیانوش رستمی در دسته ۸۵ کیلو در المپیک لندن برنزش با توجه به دوپینگ نفر دوم، تبدیل به مدال نقره شد و در ۲۰۱۶ ریو طلا گرفت.
احسان لشگری؛ متخصص برنز
آزادکار ۸۴ کیلوی کشتی کشورمان که اهل قزوین است در دوران ورزش قهرمانی متخصص مدال برنز در رقابت‌های جهانی و المپیک بود و دو مدال برنز کارنامه‌اش در این رقابت‌هاست. احسان لشگری در المپیک ۲۰۱۲ در وزن ۸۴ کیلو توانست برنز بگیرد، مدالی که سال بعد در جهانی ۲۰۱۳ تکرار کرد.
سهراب مرادی؛ طلایی بدشانس
وزنه‌بردار اصفهانی کشورمان بدشانس بود که گرفتار مصدومیت شد و نتوانست در المپیک توکیو حضور داشته باشد، با این حال سهراب مرادی یکی از طلایی‌های ایران در المپیک است. سهراب در المپیک ریو در دسته ۹۴ کیلوگرم توانست با وزنه‌هایی که بالای سر برد، به مدال طلا برسد.
حسن یزدانی؛ طلای ناب
امید اول کاروان ایران برای کسب مدال طلا در المپیک توکیوست، هر چند یک رقیب سرسخت به نام تیلور پیش‌رو دارد، با این حال ملی‌پوش جویباری برای کسب دومین مدال طلا در توکیو روی تشک می‌رود. یزدانی در المپیک ۲۰۱۶ ریو در وزن ۷۴ کیلو کشتی آزاد توانست روی سکوی اول قرار گیرد.
سعید عبدولی؛ از ناداوری لندن تا برنز ریو
با توجه به روحیه خاصش درگیر حواشی شد تا نتواند در المپیک توکیو جزو نفرات اعزامی محمد بنا قرار گیرد. سعید عبدولی، اما سابقه حضور در دو المپیک را دارد، فرنگی‌کار وزن ۷۵ کیلوی ایران در المپیک ۲۰۱۲ با ناداوری در لندن حذف شد، اما در المپیک ۲۰۱۶ ریو برنز گرفت.
حسن رحیمی؛ انتخاب خانوادگی
او هم یکی دیگر از کشتی‌گیرانی است که به واسطه برادرش پایش به تشک باز شد. حسن رحیمی کشتی‌گیر وزن ۵۷ کیلوی آزاد که به واسطه برادر بزرگش، کشتی را انتخاب کرد و توانست در کسب افتخار از برادرش جلو بزند، در المپیک ۲۰۱۶ ریو ایران را صاحب یک مدال برنز کرد.
کیمیا علیزاده؛ تاریخ ساز قدرنشناس
کیمیا علیزاده که با قدرناشناسی به آلمان مهاجرت کرد تا در ترکیب تیم مهاجران در المپیک توکیو روی شیاپ‌چانگ برود، یکی از تاریخ سازان ورزش ایران در المپیک است که در المپیک ۲۰۱۶ ریو با کسب مدال برنز تکواندو در وزن ۶۷ کیلوگرم، اولین مدال تاریخ بانوان را در المپیک کسب کرد.