سعید احمدیان/ روزنامه جوان-پس از یک نمایش ناامید‌کننده در المپیک توکیو، کمتر کسی انتظار داشت آزادکاران در مسابقات جهانی نروژ بتوانند با یک نمایش خیره‌کننده و کسب هفت مدال که سه طلا، سه نقره و یک برنز بود، در رده سوم جهان قرار بگیرند. در گفتگو با مصطفی میرعمادیان از مربیان تیم ملی کشتی آزاد که با حضور پژمان درستکار به عنوان سرمربی آزاد به جمع مربیان تیم ملی اضافه شد، راز این موفقیت را بررسی کرده‌ایم.
هم روحی و روانی کار کردیم و هم بدنسازی
میرعمادیان در ابتدای صحبت‌هایش به شرایط قبل از اعزام و برنامه‌های کادر فنی برای بازیابی روحیه ملی‌پوشان اشاره می‌کند: «وقتی بازی‌های المپیک و در ادامه جهانی جوانان به پایان رسید، ملی‌پوشانی که به این مسابقات اعزام شده بودند با توجه به فشار‌های اردویی نیاز به دو ماه ریکاوری داشتند، اما متأسفانه زمان برای آماده‌سازی جهت حضور در جهانی نروژ اندک بود و ما تنها ۴۰ تا ۴۵ روز زمان داشتیم که این تیم را دوباره برگردانیم. همچنین ملی‌پوشان آن شادابی را که باید نداشتند، به همین دلیل از نظر روانی هم باید روحیه ملی‌پوشان را ترمیم می‌کردیم، بنابراین سعی کردیم روی بازیابی روحیه بچه‌ها بیشتر کار کنیم. در بخش فنی هم به صورت تفکیکی، برای نفرات تیم برنامه‌ریزی صورت گرفت تا به مرز آمادگی که مدنظرمان بود، برسند.»
مربی تیم ملی کشتی آزاد از توجه ویژه به بدنسازی ملی‌پوشان با توجه به این ضعف در المپیک برای حضور در جهانی نروژ صحبت می‌کند: «کار سخت بود، اما اتحاد بچه‌ها برای رسیدن به آمادگی کمکمان کرد و پژمان درستکار برنامه‌ریزی خیلی خوبی داشت. آقای خدایاری به عنوان بدنساز به کادر فنی اضافه شد و جلسات متعددی برای تدوین یک برنامه مناسب جهت بدنسازی بچه‌ها برگزار شد. می‌دیدیم که بچه‌ها خستگی از مسابقات قبلی را دارند، باید فشار تمرین را کم می‌کردیم، اما خدا را شکر در موعد مقرر توانستیم بچه‌ها را به پیک آمادگی برسانیم و این مهم بود که ملی‌پوشان از اوج آمادگی که هستند، فاصله نگیرند و وارد افت نشوند.»
یکی از دلایل موفقیت کشتی آزاد در نروژ به گفته میرعمادیان، مسائل روحی و روانی و یکدست بودن تیم بود: «با برنامه‌ای که آقای درستکار داشت، همدلی فوق‌العاده‌ای بین ملی‌پوشان شکل گرفت، طوری که اگر یکی از بچه‌ها کشتی داشت، بقیه سعی می‌کردند با حضورشان در سالن کمک کنند و بچه‌هایی که روی تشک بودند، یک پشت‌گرمی خوبی داشته باشند. همه برای یک هدف مشترک و موفقیتی که به دنبال آن بودیم همدل شده بودیم. خیلی خوشحالم که مردم با این پیروزی بچه‌های کشتی شاد شدند و این خوشحالی، انرژی مثبتی به ما می‌داد که پرقدرت‌تر کار کنیم که خدا را شکر اتفاق خوبی در کشتی رخ داد.»
یزدانی سردار تیم ایران بود
مهم‌ترین اتفاق جهانی نروژ، پیروزی حسن یزدانی برابر تیلور پس از سه شکست بود، میرعمادیان درباره شکستن این طلسم می‌گوید: «حسن یزدانی سردار تیم ما بود و خیلی روی کشتی او کار کردیم و احساس کردیم که اگر این‌بار در جهانی یزدانی به تیلور ببازد، دیگر نمی‌تواند این کشتی‌گیر امریکایی را شکست بدهد، شرایط بسیار سخت بود. حسن روز اول کشتی داشت و برد و باخت او می‌توانست تأثیرگذار باشد، به همین خاطر سعی کردیم باری را که روی دوش یزدانی است، برداریم. سعی کردیم او را از قالبی که کشتی می‌گرفت جدا نکنیم، اما روی ارتقای نقاط قوتش کار کردیم تا ضعف‌هایش را از بین ببریم.»
مربی تیم ملی کشتی آزاد، طلایی شدن یزدانی و زارع را زمینه‌ساز مدال‌های بعدی می‌داند: «برنامه‌مان را روی این گذاشته بودیم که حسن یزدانی و امیرحسین زارع که دو نفر از باتجربه‌های تیم بودند و در روز اول مسابقه می‌دادند، مدال بگیرند تا باعث انگیزه بقیه شود. امیرحسین و حسن بعد از مدال‌شان به بقیه بچه‌ها هم روحیه می‌دادند و یک جو خیلی خوب بر اردوی تیم حاکم بود. طلای حسن یزدانی و امیرحسین زارع در روز اول انگیزه بچه‌ها را بیشتر کرد و همین باعث شد در روز دوم موفقیت‌های چشمگیری داشته باشیم. یک اتفاق نادر در روز دوم که دوشنبه هفته گذشته بود برای کشتی آزاد ایران ثبت شد؛ ۲۰ برد داشتیم بدون حتی یک باخت، دو کشتی‌گیر فینالیست‌مان طلا گرفتند و چهار کشتی‌گیرمان هم به فینال رسیدند.»
کشتی دوباره زنده شده است
تیم جوان شده ایران، یکی از مهم‌ترین فاکتور‌های آزادکاران در جهانی نروژ بود که میرعمادیان درباره آن اینطور توضیح می‌دهد: «بدون تعارف بگویم اصلاً به فکر قهرمانی نبودیم. ۷۰ درصد تیم جوان بود و برای کسب تجربه به مسابقات جهانی اعزام شدند. تیم جوان بود و نگرانی هم وجود داشت، اما در نقطه مقابل این امیدواری را هم داشتیم که این بچه‌ها بتوانند کار‌های بزرگی را انجام دهند و خدا را شکر که این اتفاق افتاد. میانگین سنی تیم ۲۲ سال بود و مسن‌ترین کشتی‌گیرمان حسن یزدانی با ۲۶ سال بود و رنج سنی بقیه بچه‌ها بین ۲۰ تا ۲۱ بود و کشتی‌گیر ۱۹ ساله مثل عموزاد و الهی هم داشتیم. چنین پشتوانه‌ای برای کشتی ایران خیلی خبر خوبی است که این بچه‌ها با حضور در میادین مختلف می‌توانند صاحب تجربه شوند و استراتژی هدف نهایی ما المپیک پاریس است. اگر این جوانان خوب حمایت شوند و بتوانند در تورنمنت‌های مختلف شرکت کنند و در دو سال باقی مانده تا بازی‌های پاریس صاحب تجربه خوبی شوند، می‌توانیم با یک تیم قدرتمند در المپیک پاریس حضور پیدا کنیم.»
میرعمادیان به رحمان عموزاد اشاره می‌کند که شانس زیادی برای مدال داشت، اما موفق نبود: «بعد از این مسابقات زمان برای تغییر داریم، اما در فاصله‌ای که از جهانی جوانان تا جهانی بزرگسالان در اختیار داشتیم، نمی‌توانستیم در قالبی که رحمان عموزاد کشتی می‌گرفت، تغییری ایجاد کنیم. رحمان باید از پلن یک که زیر کتف زدن بود برخی مواقع جدا می‌شد و پلن دو که زیرگیری بود را اجرا می‌کرد. این تأکیدات شد، اما رحمان دوباره به همان قالب کشتی خودش برمی‌گشت، ولی برای مسابقات بعدی زمان لازم را در اختیار داریم.»
مربی مازندرانی تیم ملی کشتی آزاد در پایان هم معتقد است که کشتی با موفقیت در جهانی نروژ دوباره زنده شده است: «از مردم خوب کشورمان تشکر می‌کنم که خوشحالی آن‌ها باعث افزایش روحیه و انگیزه ما می‌شد. یک جو خوب در ورزش به وجود آمده و مربیان زیادی به من زنگ می‌زنند و می‌گویند پس از موفقیت‌های کشتی، ثبت‌نام برای حضور در باشگاه کشتی بیشتر شده و در باشگاه بالغ بر ۲۰ نفر اضافه شده‌اند. کشتی دوباره زنده شده است و باشگاه‌ها دوباره شلوغ می‌شوند.»