سعید احمدیان/ روزنامه جوان- در فاصله دو ماه تا پایان دوره مدیریتی رضا صالحی‌امیری در کمیته ملی المپیک، لابی افراد مختلف برای رسیدن به صندلی ریاست کمیته آغاز شده و تلاش برای به دست گرفتن کلید ساختمان مشهور خیابان سئول شمالی تهران در حال بیشتر شدن است. با آنکه صالحی‌امیری هنوز درباره ورود به انتخابات تصمیم نهایی را اتخاذ نکرده گمانه‌زنی‌ها در خصوص ترکیب نامزد‌های انتخابات کمیته ملی المپیک بالا گرفته است.
***
۲۵ دی‌ماه ۹۶ بود که رضا صالحی‌امیری توانست با رأی مجمع به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک کارش را شروع کند و جای کیومرث هاشمی را بگیرد. چهار سال از آن روز می‌گذرد و حالا ورزش ایران آماده یک زمستان هیجان‌انگیز البته از نوع مدیریتی می‌شود. انتخابات ۱۰ فدراسیون به همراه کمیته ملی المپیک قرار است طبق برنامه در دی‌ماه برگزار شود تا ورزش ایران در فاصله دو ماه مانده به سال جدید، خانه‌تکانی کند. البته در روز‌های گذشته شنیده‌هایی درباره تعویق انتخابات کمیته ملی المپیک به گوش رسیده و گفته می‌شود با توجه به برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیون‌ها در دی‌ماه، انتخابات کمیته ملی المپیک با تأخیر چند هفته‌ای در بهمن‌ماه برگزار خواهد شد تا تکلیف یکی از مهم‌ترین پست‌های ورزشی مشخص شود.
با توجه به تغییر دولت، انتخابات دوره آینده کمیته از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این در شرایطی است که در دوره چهار ساله صالحی‌امیری با توجه به نزدیکی او به دولت حسن روحانی، کمتر رئیس فدراسیونی انتقادی به رویکرد کمیته، به‌خصوص درباره دریافت بودجه مصوب داشته و این آرامش مالی با تمام محدودیت‌هایی که کشور از نظر اقتصادی با آن روبه‌رو است، سبب شده شانس صالحی‌امیری برای انتخاب دوباره بیشتر شود.
با این حال رئیس کمیته ملی المپیک تاکنون درباره انتخابات پیش‌رو اظهارنظری نکرده و در پاسخ به سؤال رسانه‌ها تنها گفته که هنوز تصمیمی در این رابطه نگرفته است. البته به نظر می‌رسد تصمیم نهایی صالحی‌امیری به رایزنی او با حمید سجادی، وزیر ورزش بستگی دارد و تنها در صورت چراغ سبز وزارت، رئیس فعلی کمیته پا به انتخابات خواهد گذاشت.
***
مبهم بودن حضور صالحی‌امیری در انتخابات در شرایطی است که خبر‌های نگران‌کننده‌ای از وزارت ورزش درباره انتخابات کمیته به گوش می‌رسد. شنیده می‌شود مهدی علی‌نژاد، معاون ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش یکی از گزینه‌هایی است که از یک سال گذشته تلاش برای نشستن روی صندلی ریاست کمیته را آغاز کرده است. رئیس سابق فدراسیون ووشو که در انتخابات چهار سال گذشته رأی به انتخاب صالحی‌امیری داد، حالا برای رسیدن به صندلی او تلاش می‌کند.
رویکرد مدیریتی پرحاشیه و پرچالش علی‌نژاد در زمان حضورش در معاونت قهرمانی وزارت ورزش، نگرانی‌ها درباره حضور احتمالی او در کمیته ملی المپیک را بیشتر کرده است. علی‌نژاد که بهمن ۹۸ با حکم مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش دولت روحانی به عنوان معاون قهرمانی وزارت ورزش منصوب شد در نزدیک به دو سال گذشته همواره یکی از مدیران خبرساز ورزش بوده است.
در دو سال گذشته بار‌ها شنیده شد که علی‌نژاد با استفاده از موقعیتش در وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون‌ها برای رأی آوردن گزینه‌های مورد نظرش دست به اعمال نفوذ زده است. ترفندی که در راستای تلاش او برای انتخابات کمیته ملی المپیک تفسیر می‌شود، به خصوص که رأی رؤسای فدراسیون‌ها در انتخابات بهمن‌ماه امسال تعیین‌کننده است.
انتخابات دوچرخه‌سواری که منجر به ابطال این انتخابات از سوی فدراسیون جهانی شد، از دیگر نمونه‌های دخالت معاون قهرمانی وزارت ورزش است. در حالی محمود رشیدی پنجم خرداد امسال به عنوان رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری انتخاب شد که وی تنها سه ماه بعد ناچار به کنار رفتن از این سمت شد. فدراسیون جهانی دوچرخه‌سواری به استناد نامه‌های معاونت قهرمانی وزارت ورزش که هیئت‌های استانی را به رأی به رشیدی ترغیب کرده بود، این مسئله را دخالت دولت در انتخابات تشخیص داد تا رشیدی مجبور به استعفا شود. به انتخابات فدراسیون فوتبال هم می‌شود اشاره کرد. انتخاباتی که شهاب‌الدین عزیزی‌خادم با حمایت وزارت ورزش توانست به ریاست فدراسیون برسد و این مسئله اعتراض کاندیدا‌های دیگر را به دنبال داشت.
با وجود انتقاد‌ها به رویکرد معاون قهرمانی وزارت ورزش، همچنان خبر‌هایی از ادامه تحرکات وی برای انتخابات فدراسیون‌ها در دی‌ماه و فدراسیون‌های بلاتکلیف دیگر برای نشاندن مهره‌های مورد نظرش به گوش می‌رسد.
نمونه آن فدراسیون ژیمناستیک است، فدراسیونی که وزارت ورزش از زمان مسعود سلطانی‌فر، تنش و اختلاف زیادی با زهرا اینچه‌درگاهی، رئیس این فدراسیون داشت و این تنش‌ها با ادامه فعالیت علی‌نژاد به عنوان معاون قهرمانی وزارت ورزش در دولت جدید هم ادامه دارد و به اوج رسیده است. در تازه‌ترین تحرک نیز شنیده می‌شود که علی‌نژاد شخصاً در تماس تلفنی با رؤسای هیئت‌های استانی فدراسیون ژیمناستیک، آن‌ها را برای امضای نامه برکناری اینچه‌درگاهی تحت فشار گذاشته و تهدید کرده است.
در چنین شرایطی به نظر می‌رسد که وزیر ورزش باید با انتخاب هرچه سریع‌تر معاون قهرمانی جدید، اجازه ندهد معاونانش از جایگاهی که در وزارت ورزش دارند برای رسیدن به مقاصد انتخاباتی‌شان استفاده کنند. ادامه چنین روندی می‌تواند ضربات جبران‌ناپذیری به ورزش بزند که در سال‌های اخیر روز‌های بی‌حاشیه‌ای را در سطح کلان مدیریتی تجربه کرده است.