سعيد احمديان/ روزنامه جوان- شنبه شب برای والیبال ایران یک شب تاریخی بود. شبی هیجانانگیز که بار دیگر والیبال را به صدر اخبار برد تا همه از والیبال بگویند، از دولتیها در پاستور گرفته تا مردم در شبکههای اجتماعی. همه از بهروز عطایی و ستارههایی میگفتندکه شنبه شب در منامه تاریخساز شدند و برگ جدیدی برای والیبال ایران در تاریخ نوشتند. منامه شنبه شب در حالی میزبان فینال ایران و ایتالیا در قهرمانی جوانان جهان بود که همه در انتظار پایان طلایی بلندقامتان کشورمان بودند. رؤیایی که پس از یک بازی نفسگیر تعبیر شد تا جوانان ایران با پیروزی ۳ بر ۲ مقابل ایتالیا در یک مسابقه ماراتنگونه، قهرمانی جهان را جشن بگیرند، آن هم برای اولین بار تا نامشان در تاریخ ثبت شود.
تیم کشورمان در مسیر قهرمانی با دو پیروزی ۳ بر صفر برابر تونس و چک و شکست ۳ بر ۲ مقابل روسیه به مرحله دوم رسید. تیم ایران این مرحله را با پیروزی ۳ بر یک مقابل آرژانتین و ۳ بر صفر بر بحرین و شکست ۳ بر یک برابر ایتالیا به پایان رساند تا به نیمهنهایی صعود کند. شاگردان بهروز عطایی در نیمهنهایی، دست به کار بزرگی زدند و با پیروزی ۳ بر صفر مقابل برزیل برای اولین بار فینالیست شدند. در فینال نیز تیم کشورمان با پیروزی مقابل ایتالیا هم انتقام شکست مرحله گروهی را گرفت و هم جام قهرمانی را برای اولین بار به خانه آورد.
تکرار قهرمانی در منامه
با قهرمانی جوانان کمتر کسی میتواند این فرضیه را رد کند که پایتخت بحرین خوشیمنترین شهر جهان برای والیبال ایران است، آن هم پایتخت کشوری که حکمرانان آن چند سالی است با توهمهای وهمآلود سیاسیشان دستشان را با حکام سعودی در یک کاسه کردهاند و در میزبانی مسابقات و در رسانههایشان تا جایی که توانستند ایران را بایکوت کردند، مانند تیتر مضحک خبرگزاری رسمی بحرین که پس از پایان مسابقات با سانسور نام کشورمان و بدون اشاره به قهرمانی ایران تیتر زد: «مسابقات قهرمانی جوانان والیبال جهان (زیر ۲۱ سال) به پایان رسید!»
همه کارشکنیها که حتی سبب شد مردم ایران از پخش تلویزیونی مسابقات محروم شوند به کنار، منامه برای والیبال ایران مبدأ تاریخسازی است. پنجم شهریور ۹۶ در حالی این شهر میزبان رقابتهای قهرمانی نوجوانان جهان بود که تیم کشورمان که آن روزها محمد وکیلی را روی نیمکتش میدید با پیروزی ۳ بر یک مقابل روسیه قهرمان جهان شد. مهدی جلوه، امیرحسین توخته، امیرمحمد فلاحتخواه، مرتضی شریفی، امیرحسین اسفندیار، پوریا یلی و محمدرضا حضرتپور ستارههای آن تیم قهرمان بودند.
حالا دو سال بعد یا به عبارت دقیقتر ۲۳ ماه پس از قهرمانی نوجوانان، اینبار جوانان کشورمان قهرمان جهان شدند. جوانان کشورمان در حالی قهرمان جهان شدند که ترکیبشان همان ترکیب تیم نوجوانان دو سال پیش بود. به نامها توجه کنید و این نامها را به خاطر بسپارید؛ امیرحسین توخته، امیرمحمد فلاحتخواه، مهران فیضامامدوست، امیرحسین اسفندیار، پوریا یلی، مرتضی شریفی و محمدرضا حضرتپور. اینها ستارههای آینده والیبال هستند، نسل طلایی که پس از کسب دو طلای ردههای سنی جهان برای رسیدن به تیم بزرگسالان و تداوم موفقیتها دورخیز کرده است.
قهرمانی با مربی ایرانی
هم قهرمانی نوجوانان جهان و هم قهرمانی جوانان جهان با یک مربی ایرانی به دست آمد. اگر دو سال پیش نوجوانان با هدایت محمد وکیلی طلای جهان را برای کشورمان به ارمغان آوردند، اینبار هم تیم ایران با بهروز عطایی توانست در رده جوانان قهرمان شود.عطایی، سرمربی آملی تیم ملی جوانان والیبال تیمش را برنده جنگ تاکتیکها در منامه میداند: «زود قضاوت کردند که شانس قهرمانی نداریم، اما با یک استراتژی درست به فینال رسیدیم و در فینال نیز با برنامه بازی کردیم و تیم بیشکست را از پیشرو برداشتیم. میتوانستیم ۳ بر یک برنده شویم. آنها نیز با برنامه بودند و از کشوری صاحب والیبال هستند، اما تیم ما مزد زحمات خود را گرفت. چند مرتبه تاکتیک خود را تغییر دادیم و ترکیب را جابهجا کردیم. استنباط من این بود که ولاسکو به کادر فنی ایتالیا مشورت میداد و آنالیزورهای ما نیز این موضوع را به ما اطلاع دادند. ما برنده جنگ تاکتیکها شدیم.»
بهترینها به ایران رسید
اگر در تیم ملی بزرگسالان، ارومیه ایهای جولان میدهند در تیم جوانان گویا دور دور آملیهاست، علاوه بر عطایی سرمربی آملی تیم جوانان، امیرحسین اسفندیار که عنوان ارزشمندترین بازیکن این مسابقات را به خود اختصاص داد هم آملی است. اسفندیار که دو سال پیش نیز با تیم نوجوانان قهرمان جهان شده بود، اینبار توانست با جوانان و به عنوان کاپیتان تیم جام را بالای سر ببرد.اسفندیار درباره اینکه با توجه به دو شکست، کمتر کسی انتظار قهرمانی از تیم جوانان را داشت دیروز به خبرگزاری فارس در این باره گفت: «انرژی خود را تقسیم کردیم و رفتهرفته در مراحل بالاتر توان واقعیمان را به نمایش گذاشتیم. برخیها پس از یک شکست یا دو شکست خود را آماده میکردند که از عملکرد ما انتقاد کنند، اما خوشبختانه همه چیز خیلی خوب تمام شد.» البته علاوه بر اسفندیار، محمدرضا حضرتپور نیز به عنوان بهترین لیبرو و مرتضی شریفی به عنوان یکی از بهترین دریافتکنندهها معرفی شدند.
حضرتپور هم در گفتگو با خبرگزاری فارس گفته است که پس از شکست مرحله گروهی مقابل ایتالیا در بهترین لحظه توانستند انتقام بگیرند: «در بهترین لحظه از آنها انتقام گرفتیم. یک مربی بزرگ همچون ولاسکو پشت تیم ملی ایتالیا بود، اما ما بدون توجه به این مسائل توانستیم آنها را در فینال شکست دهیم. خودشان هم باور نمیکردند که نتیجه را به ما واگذار کردند، اما ما در بازی فینال همه چیز را فراموش کرده بودیم و تنها به همان مسابقه فکر میکردیم.»