Saeed Ahmadian Official Website
روزنامه نگار ورزشی
17:48 - 1400/12/07

حاشیه‌ای بر اهدای مدال و کاپ قهرمانی تیم شهید حسن نوفلاح در لیگ برتر واترپلو به خانواده این شهید

غربت‌شکن

در حالی با اقدام خودجـــوش کاپیتان تیم شهید حسن نوفلاح، مدال و کاپ قهرمانی این تیم در لیگ برتر واترپلو به خانواده این شهید اهدا شد و نام این شهید سرزبان‌ها افتاد که بیشتر شهدای ورزش با کم‌کاری متولیان ورزش در غربت و محجوریت هستند.

غربت‌شکن

سعید احمدیان/ روزنامه جوان- شنبه هفته گذشته در حالی لیگ برتر واترپلو به پایان رسید که یک قهرمان غیرمنتظره داشت؛ تیم شهید حسن نوفلاح، یک تیم یکدست و جوان که توانست همه معادلات را به هم بزند و سیدمحمدسعید میرمهدی، کاپیتان باسابقه تیم جام سی‌و‌یکمین دوره را بالای سر ببرد. قهرمانی شهید حسن نوفلاح که به نام یکی از شهدای ورزش کشور است، وقتی قابل توجه‌تر شد که کاپیتان و سرپرست روز پنج‌شنبه به دیدار خانواده شهید نوفلاح رفتند و مدال و کاپ قهرمانی را به آن‌ها اهدا کردند؛ یک حرکت ارزشی و قابل تقدیر.

خوشحالی مادر و مدالی که تقدیم شد

تیم شهید حسن نوفلاح دو سال پیش شکل گرفت؛ تیمی که در اولین حضور در لیگ برتر توانست در حضور تیم‌های بزرگ به مقام نایب قهرمانی برسد، آن هم با دست خالی و بدون اسپانسر و بازیکنان جوان. سیدمحمدسعید میرمهدی، کاپیتان تیم شهید نوفلاح صحبت‌هایش را در گفتگو با «جوان» اینطور آغاز می‌کند: «متأسفانه یا خوشبختانه ما نتوانستیم حامی مالی پیدا کنیم، تصمیم گرفتیم با تبرک و تقدس اسم شهید بزرگوار در مسابقات شرکت کنیم، خیلی از خانواده‌هایی که فرزندشان در تیم‌های پایه هستند به تیم بزرگسالان کمک می‌کردند تا هزینه پی‌سی‌آر، تغذیه و لباس را پوشش بدهیم.» تیم شهید حسن نوفلاح امسال در دومین دوره با وجود نداشتن بازیکنان گران‌قیمت و ملی‌پوش، از تیم‌هایی مانند دانشگاه آزاد و نفت امیدیه که مدعی اصلی بودند، توانست پیش بیفتد و در عین شگفتی، جام قهرمانی را به خانه ببرد.

پس از قهرمانی، کاپیتان تیم تصمیم می‌گیرد که مدالش را به خانواده شهید نوفلاح تقدیم کند، میرمهدی درباره اینکه چطور به این تصمیم رسید، می‌گوید: «یک روز پس از قهرمانی تیم، برادر بزرگوار شهید نوفلاح با من تماس گرفتند و اشاره کردند که مادرم از اخبار تلویزیون، قهرمانی تیم شهید نوفلاح را دیدند و تشکر کردند از اینکه اسم شهید را برده‌ایم. این را که شنیدم منقلب شدم. به صورت خودجوش به ذهنم رسید گفتم اگر اجازه می‌دهید خدمتتان برسم، به هر حال سال‌هاست در استخر شهید فلاح تمرین می‌کنم و بازی می‌کنم. سرپرست تیم هم گفت که کاپ قهرمانی چه جایی بهتر از اینکه در خانه شهید باشد و قرار شد علاوه بر مدال، کاپ را هم به خانواده اهدا کنیم.»

میرمهدی معتقد است که خانواده شهدا در ورزش محجور هستند: «ما با این قهرمانی توانستیم نام شهید نوفلاح را در رشته‌ای مانند واترپلو که برخلاف فوتبال زیاد در رسانه‌ها دیده نمی‌شود سر زبان‌ها بیندازیم، وقتی خوشحالی خانواده شهید را شنیدیم، واقعاً برای ما باارزش بود و نشان داد چقدر شهدا در ورزش محجور هستند و ما باید بیشتر یاد آن‌ها را زنده نگه داریم، چون مدیون‌شان هستیم که از جان‌شان گذشتند تا خوشحالی داشته باشیم.»

صبح پنج‌شنبه کاپیتان و سرپرست تیم شهید فلاح به دیدار خانواده این شهید می‌روند و مدال و کاپ را به آن‌ها تقدیم می‌کنند. میرمهدی به صحبت‌های مادر شهید نوفلاح در این دیدار اشاره می‌کند: «مادر شهید گفتند که می‌دانستم استخری به نام فرزند شهیدم هست، اما وقتی جشن قهرمانی تیم و خوشحالی بازیکنان را در اخبار تلویزیون دیدم، انگار پسرم حسن هم بین بقیه بچه‌ها بود و خوشحالی می‌کند و یادش برای من زنده شد. خیلی تشکر کردند که یاد شهدا را زنده نگه داشتید و برای تیم تاج گل فرستاده بودند.»

قهرمانی که فدای وطن شد.

اما شهید حسن نوفلاح که بود؟ متولد ۱۳۴۰ و یکی از قهرمانان و ملی‌پوشان رشته واترپلو و رکوردداران رشته شنا که ۲۴ بهمن ۱۳۶۱ بر اثر جراحات حاصله در عملیات والفجر مقدماتی، در بیمارستان نمازی شیراز به فیض شهادت می‌رسد. حسین نوفلاح برادر شهید در گفتگو با «جوان» درباره فعالیت‌های ورزشی این شهید می‌گوید: «از دوره نوجوانی با برادرم و همراه دیگر برادر کوچک‌ترم به استخر شرکت نفت می‌رفتیم و از آنجا بود که شهید فعالیت‌های ورزشی را در رشته شنا آغاز کرد. ایشان فعالیت‌شان بیشتر از من بود و عضو باشگاه نفت شد و بعد از انقلاب با توجه به حضور مربیان واترپلو، از سال ۵۹ وارد این رشته شدند. اخوی ما پس از دعوت به تیم ملی قرار بود به مسابقات آسیایی هند همراه تیم ملی واترپلو اعزام شود، اما حضور بعضی آدم‌ها که در ورزش به بچه‌های حزب‌اللهی میدان نمی‌دادند باعث شد تا همراه تیم اعزام شود. آدم‌هایی که امروز هم حضور دارند.»

شهید نوفلاح پس از انقلاب هم در تیم‌های فجر و فتح به فعالیت ادامه می‌دهد. با شروع جنگ، بچه‌های این تیم واترپلو که مربی این تیم محسوری از رزمندگان جنگ بود، دور هم جمع می‌شوند و تصمیم می‌گیرند برای دفاع از کشور به جبهه‌ها بروند. برادر شهید درباره اینکه چطور شهید نوفلاح در اوج ورزش قهرمانی، ورزش را رها می‌کند و به جبهه می‌رود، می‌گوید: «به هر حال یک تکلیف بود که به گردن همه بود و یک وظیفه شرعی بود و رشادت‌های جوانان کشورمان باعث شد یک وجب از خاک کشورمان هم کم نشود.»

حسین نوفلاح با تشکر از تیم واترپلوی شهید حسن نوفلاح و مسئولان این تیم از صداوسیما گلایه می‌کند: «تیم‌هایی مانند شهید نوفلاح، یک کار ارزشی انجام می‌دهند و یاد و نام شهید را زنده نگه می‌دارند. شهیدان زیادی در ورزش هستند؛ شهید هادی و خیلی از شهدای دیگر که باید وزارت ورزش برای معرفی‌شان به جامعه ورزش برنامه‌ریزی کند، البته از صداسیما گلایه داریم؛ وقتی تیم قهرمان می‌شود، می‌گوید تیم نوفلاح، چرا نباید پسوند شهید در اخبار مطرح شود.»

برادر شهید نوفلاح به شرایط سختی که این تیم داشته است، می‌پردازد و خواهان حمایت وزارت ورزش می‌شود: «از پارسال بازی‌های تیم نوفلاح را پیگیری می‌کردم که نایب قهرمان شدند، متأسفانه اسپانسر‌ها به دلیل اینکه نکند شائبه استفاده شعاری حمایت از تیمی که اسم شهید دارد، مطرح شود، جلو نمی‌آیند. معتقدم برای حمایت تیم‌هایی مانند شهید نوفلاح باید وزارت ورزش وارد میدان شود، به هر حال ورزشکارانی که راهی بازی‌های آسیایی، المپیک و جهانی می‌شوند از دل همین جوانان معرفی می‌شوند.»

لینک پی دی اف گزارش در روزنامه جوان