سعید احمدیان/ روزنامه جوان- مجلس در شرایطی این روز‌ها در حال بررسی بودجه سال ۱۴۰۱ است که سرفصل‌های مالی در نظر گرفته شده برای ورزش مورد توجه ورزشی‌ها قرار گرفته است. اهمیت بودجه ورزش برای سال آینده به این دلیل است که کاروان ایران آماده حضور قدرتمندانه در بازی‌های مهمی مانند کشور‌های اسلامی و بازی‌های آسیایی هانگژو در تابستان آینده می‌شود، امری که نیازمند حمایت‌های مالی ویژه‌ای است.
بررسی بودجه پیشنهادی دولت برای ورزش در سال ۱۴۰۱، نشان از افزایش نزدیک به دو برابری بودجه ورزش دارد. در حالی بر اساس لایحه بودجه سال ۱۴۰۰، مجموع بودجه وزارت ورزش در بخش جاری و عمرانی معادل یک‌هزار و ۴۸۱میلیارد و ۱۵۷ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان برآورد شده بود که بودجه اختصاصی وزارت ورزش و جوانان برای سال ۱۴۰۱ در بخش جاری و عمرانی معادل ۲هزار و ۷۵۸ میلیارد و ۱۲۹ میلیون و ۵۰۰هزار تومان است. بنابراین بودجه اختصاصی وزارت ورزش و جوانان در لایحه ۱۴۰۱ نسبت به لایحه ۱۴۰۰ معادل ۸/۱ برابر شده است.
همچنین در بخش بودجه کمیته ملی المپیک و پارالمپیک که برای سال آینده در زیرمجموعه وزارت ورزش قرار گرفته است، شاهد افزایش رقم‌ها هستیم. بودجه پیشنهادی دولت برای کمیته ملی المپیک ۲۳۹ میلیارد تومان است و در جدول متفرقه هم مبلغ ۶۰ میلیارد تومان برای کمک به آماده‌سازی و شرکت در مسابقات ورزشی منطقه‌ای و جهانی لحاظ شده است. این در حالی است که بودجه پیشنهادی دولت برای کمیته ملی المپیک در سال ۱۴۰۰، مبلغ ۱۶۶ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان بود.
همچنین بودجه پیشنهادی دولت برای کمیته ملی پارالمپیک هم ۱۲۷ میلیارد تومان به همراه ۱۲میلیارد تومان برای کمک به آماده‌سازی و شرکت در مسابقات ورزشی منطقه‌ای و جهانی لحاظ شده است. این در حالی است که بودجه پیشنهادی دولت برای کمیته پارالمپیک در سال ۱۴۰۰، ۷۱ میلیارد بوده است.
رقم‌های در نظر گرفته شده برای ورزش در بودجه در شرایطی است که تنها یک مقایسه کوچک نشان می‌دهد مبلغ در نظر گرفته شده برای ورزش ایران به اندازه قرارداد جذب یک فوتبالیست اروپایی هم نیست. در حالی بودجه ورزش در سال آینده نزدیک به ۳ هزار میلیارد تومان برآورد شده است که این مبلغ حتی از هزینه‌ای که تابستان امسال، باشگاه منچسترسیتی برای جذب تنها یک بازیکن پرداخت کرد نیز کمتر است و سیتیزن‌ها تنها برای جذب جک گریلیش از آستون‌ویلا، ۱۲۰ میلیون یورو معادل ۳ هزار و ۳۶۰ میلیارد تومان هزینه کردند.
با این حال هم مدیران وزارت ورزش و هم کمیته ملی المپیک می‌گویند بیشتر از این در توان‌شان نیست، مانند رضا صالحی‌امیری که درباره اعتراض رؤسای فدراسیون‌ها به بودجه کم گفته است: «صحبت‌های دبیر را قبول داریم، اما منابع ورزش همین است. دولت قبل و فعلی ورزش کمک لازم را داشتند، اما بیشتر از این در توان‌شان نیست. بودجه اصلی و لازم برای ورزش، ۱۰۰ میلیون دلار است که هزینه یک فدراسیون در اروپاست.»
اگرچه امیدی به افزایش بودجه ورزش در سال ۱۴۰۱ نسبت به رقم‌های مطرح شده نیست، اما همچنان رؤسای فدراسیون‌ها نسبت به این عدد و رقم‌ها انتقاد دارند. چهره اصلی منتقدان علیرضا دبیر است که دیروز هم در برنامه ورزش و مردم شبکه یک تلویزیون بار دیگر به انتقاد از بودجه کشتی پرداخت: «کشتی رقیب هیچ رشته‌ای نیست و باید به همه رشته‌ها هم بدهند، اما حرف این است، چیزی را که داریم تضعیف هم نکنیم. کشتی لوکوموتیو ورزش است و اگر خوب باشد، بقیه رشته‌ها را هم می‌کشد. متأسفانه می‌گویند کشتی همه بودجه را می‌برد، اما از بودجه ۲ هزار و ۵۰۰میلیاردی ورزش، حدود ۴۵ میلیارد به کشتی رسیده، آیا این زیاد است. ما مثل فوتبال نیستیم که برای بازی تدارکاتی دو تیم دعوت کنیم، بلکه باید به مسابقات تدارکاتی برویم تا از دل این رقابت‌ها امثال حسن یزدانی ساخته شود. معاون وزیر که تازه آمده، متوجه نیست و می‌گوید چرا ۵۶ نفر به مسابقات می‌روند، این در حالی است که امریکا ۱۱۰ نفر و روسیه ۸۱ نفر می‌آورند. والیبال و بسکتبال یک رشته هستند، اما کشتی به اندازه دو فدراسیون است.»
دبیر معتقد است که بودجه کشتی باید ۱۴۰ میلیارد باشد: «آرزوی ما بودجه ۲۰۰میلیاردی است، اما ۱۴۰ میلیارد هم بدهند خوب است، چون کمتر از آن باعث افت کشتی می‌شود و ما باید در این اداره و آن سازمان گدایی کنیم. با این شرایط دو‌سوم وقت من برای جلسات جذب منابع مالی گرفته می‌شود. کشتی به اندازه آورده‌هایش هیچ وقت برداشت نکرده و حالا من تمام‌قد از کشتی دفاع می‌کنم.»
سیدحسن طباطبایی، رئیس فدراسیون کاراته که تابستان امسال در توکیو در این رشته توانست یک مدال خوش‌رنگ طلا برای کاروان ایران کسب کند هم در گفت‌وگویی که دیروز با خبرگزاری ایسنا داشت، معتقد است که از قدیم بودجه ورزش متناسب به جایگاه آن بسته نشده است: «بودجه ورزش از قدیم متناسب با جایگاه و نیاز‌های آن بسته نشده و با این نرخ ارز و مسافرت‌های خارجی که ورزشکاران باید اعزام شوند، این میزان بودجه واقعاً پاسخگوی ورزش کشور نیست. ورزش پدیده‌ای تأثیرگذار و مهم در هر جامعه برای افزایش شور و نشاط اجتماعی است و باید با توجه به جایگاهی که دارد مورد توجه و حمایت قرار گیرد. لازم است فکری اساسی در این‌باره صورت گیرد تا ورزشکاران و مربیان ما دیگر دغدغه نیاز‌های اولیه خود را نداشته باشند. وقتی ورزشکار ما که به مدال المپیک و جهانی می‌رسد، خود را در مقام مقایسه با ورزشکاران مدال‌آور کشور‌های دیگر قرار می‌دهد و متوجه فاصله‌ها می‌شود، به این نتیجه می‌رسد که ورزشکاران دیگر کشورها، آرامش بیشتری از حیث امکانات و مسائل مالی دارند.»