سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- حکایت فصل نقل و انتقالات امسال لیگ برتر همان داستان سالهای اخیر است و خط و نشانهایی مانند سقف بودجه و سفت و سختتر شدن قراردادها هم نتواسته است ترمز نجومیشدن رقمهای پیشنهادی را بگیرد. اگر سال گذشته صحبت از قراردادهای ۲۰ تا ۳۰ میلیاردی برق از سر هواداران میپراند، امسال صحبت از پیشنهادهای ۵۰ تا ۶۰ میلیاردی برخی از بازیکنان برای یک سال است.
امسال هم بدون هیچ متر و معیاری و با وجود محدودیتهایی که تعریف شده، صفرهای قراردادها کنتور نمیاندازد. اگر تا یک دهه پیش، جوسازی و خبرسازی برخی رسانههای چاپی و برخط، زمینهساز افزایش قراردادها بود، در یک دهه اخیر با ظهور شبکههای اجتماعی، فضای مجازی نقش پررنگی در خبرسازی جهت عقد قراردادهای نجومی با بازیکنان ایفا کردهاند.
این سالها خیلی از دلالان و شبکه مافیایی فوتبال به حربه جدیدی روی آوردهاند و با استفاده از فنپیجها و خبرسازی غیرواقعی و بزرگنمایی، به بازارگرمی برای بازیکنان فوتبال میپردازند تا در این بازار، بازیکن سه میلیاردی را با ۳۰ میلیارد روانه یک باشگاه کنند! نکته قابل تامل، بازی خوردن هواداران فوتبال در چنین بزرگنماییهای قلابی است.
این شبکه مافیایی با سود چند صدمیلیاردی که سالانه از بازار چند هزار میلیاردی فوتبال به جیب میزند، با تحریک هواداران در شبکههای اجتماعی، مدیران باشگاهها را برای رساندن به مقاصدشان زیر فشار میگذارند.
به خصوص در تیمهای مطرح زیاد پیش آمده که مدیر یک باشگاه در صورتی که حتی اگر در نگاه خوشبینانه، دستی در نجومی شدن قراردادها نداشته باشد، اما تحت تاثیر فضای مجازی و تحرکات دلالان مقابل زیادهخواهی فوتبالیستها کوتاه میآید تا مورد هجمه قرار نگیرد. البته بدیهی است که شبکه گسترده دلالی و مافیایی در بازار غیرشفاف و کدر فوتبال، از هر حربهای برای رسیدن به سهم بیشتری از گردش چند هزار میلیاردی سالانه این ورزش استفاده میکند.
همانطور که اشاره شد، این شبکه مافیایی با استفاده از تهییج هواداران در فضای مجازی، از تاکتیک خبرسازی و بازارگرمی و دادن اطلاعات غیرواقعی به عنوان یکی از محرکهای بازار نقل و انتقالات استفاده میکند. ویترین این شبکه را بازیکنانی تشکیل میدهند که در نقشه مافیای فوتبال برای رسیدن به یک قرارداد چربتر کمتر سعی میکنند مرزهای اخلاقی را رعایت کنند.
امسال هم در فصل نقل و انتقالات، بازار شایعات در فضای مجازی برای بازیکنان داغتر از همیشه شده و هواداران فوتبال بدون اینکه متوجه بازی خوردن از سوی این شبکه باشند، در خط مقدم فشار به باشگاهها برای نجومیتر شدن قراردادها قرار دارند.
شبکه مافیایی فوتبال که سهم زیادی در افزایش فساد در این رشته دارد، در حالی روز به روز فشار به مدیران باشگاهها از طریق فضای مجازی را بیشتر میکند که مدیران پاکدست فوتبال باید با روشنگری و شیوه مدیریتی که به کار میبرند، اجازه سوء استفاده شبکه دلالی را برای قالب کردن بازیکنان با قیمتهای غیر واقعی ندهند.
بدیهی است یک مدیر پاکدست برای ریال به ریال هزینهای که در یک باشگاه دولتی از بیتالمال و جیب هواداران به بازیکنان میدهد، دغدغه دارد و با شفافسازی اجازه نمیدهد که مافیای دلالی با حربههای مختلف از جمله فضای مجازی تحت فشار قرار گرفته تا به عنوان مثال با یک بازیکن سه میلیاردی، قرارداد ۳۰ میلیاردی امضا کند.
به همین خاطر ترس از لشکرکشی هواداران در فضای مجازی با خبرسازیهای جعلی شبکه دلالی هم سبب نمیشود که این مدیر برای جلب نظر هواداران احساسی تصمیم بگیرد. فوتبال ایران در فصل نقل و انتقالات برای صیانت از بیتالمال به چنین مدیرانی احتیاج دارد؛ مدیرانی که با بیتوجهی و بیتفاوتی نسبت به بزرگنماییهایی که در فضای مجازی صورت میگیرد، اجازه سوءاستفاده شبکه دلالی را فوتبال ندهد، مدیرانی که البته باتوجه وضعیت این روزهای فوتبال ایران، به نظر میرسد انگشتشمارند!