سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- ورزشگاه بینالمللی امان سه شنبه شب میزبان دیدار ایران و قطر در فینال تورنمنت اردن است. ایران با پیروزی برابر اردن به فینال رسید و قطر هم عراق را در ضربات پنالتی شکست داد تا راهی بازی نهایی شود.
حساسیتهای این دیداربا توجه به حضور سرمربی سابق تیم ملی فوتبال کشورمان روی نیمکت عنابیها، به اوج رسیده و رویارویی کارلوس کیروش و امیر قلعهنویی، تنور این مسابقه را داغ کرده است.
فارغ از شرایطی که تیمهای ایران و قطر در بازیهای اخیرشان با آن روبهرو بودهاند، تقابل این دو تیم را میتوان رویارویی دو سبک متفاوت و کاملا متضاد با یکدیگر دانست، جدال دو مربی که با دو سبک مختلف به دنبال موفقیت و پیروزی هستند.
کارلوس کیروش؛ فوتبال دفاعی و دیگر هیچ!
کیروش که آخرین خاطره او روی نیمکت ایران به ورزشگاه الثمامه برابر آمریکا در جامجهانی قطر در ۸ آذر سال گذشته برمیگردد را همه با فوتبال دفاعی، بسته و نتیجهگرا به یاد میآوریم. سبکی که تماشاگرپسند نبود اما سخت گل میخورد و مبتنی بر گلزنی روی ضدحمله بود.
با توجه به این تاکتیک، در سالهای حضور کیروش در ایران کمتر دیداری را به یاد داریم که تیم ملی با یک فوتبال رو به جلو به دنبال پیروزی باشد. تفاوتی نمیکرد که حریف تیم ملی یکی از تیمهای مطرح دنیا باشد یا یک تیم درجه ۳، احتیاط و نتیجهگرایی بر بازی تیم ملی سایه انداخته بود.
گرچه سبک بازی تیم ملی منتقدان زیادی را در بین اهالی فوتبال داشت اما خو گرفتن تیم ملی با این سبک سبب شد تا کیروش به خط دفاعی تیم ملی نگاه ویژهای داشته باشد و به همین خاطر تیم ملی در فاز دفاعی سختجان نشان میداد و سبب شده بود این بخش تبدیل به نقطه قوت تیم ملی شود.
با وجود منتقدان زیادی که سبک کیروش در تیم ملی فوتبال داشت، او در زمان حضورش در تیم ایران، همان رویه سابق را حفظ کرد تا به مدت ۱۰ سال توپ بیشتر در بازیهای ملی در نیمه زمین ایران در گردش باشد.
کیروش در تیم ملی قطر هم ترک عادت نکرده است و همان رویهای که در ایران در پیش گرفته بود را در تیم ملی این کشور هم پیاده میکند. به طوری که چندی پیش رسانههای قطری با انتقاد از سبک بازی دفاعی تیم ملی کشورشان خواهان تغییر نگرش سرمربی پرتغالی و دست برداشتن از تاکتیک نتیجهگرایی و بسته شدند.
با این حال او مثل همیشه از تاکتیک مورد علاقهاش دفاع کرد و گفت: بازی با این نوع عملکرد و تکیه بر خط دفاعی باعث خوشحالی من میشود و مشکلی وجود ندارد. ما مثل هم نیستیم. ما راهحلهایی مانند برزیل، پرتغال و مکزیک نداریم و بنابراین باید نقاط قوت و ضعف تیمهایمان را در نظر بگیریم.
امیر قلعهنویی؛ فوتبال هجومی و دیگر هیچ!
در بازی فرداشب، جانشین کیروش روی نیمکت ایران نقطه مقابل او است. پس از جدایی کیروش، در حالی قلعهنویی هدایت تیم ملی را بار دیگر بر عهده گرفت که با تغییر تاکتیک تیم ملی، بر ارائه یک فوتبال رو به جلو که تماشاگران از آن لذت ببرند، کاملا تاکید دارد؛ تاکتیکی درست نقطه مقابل تاکتیک قبلی تیم ملی. همان قدر که کیروش بر فوتبال دفاعی تاکید داشت، قلعهنویی بر رویکرد هجومی در فوتبال اصرار دارد.
صحبتهای او در اولین روزهایی که هدایت تیم ملی فوتبال را بر عهده گرفت، به خوبی گویای فضای حاکم بر تفکرات قلعهنویی در تیم ملی است که رویهای در جهت مخالف کیروش را در تیم کشورمان در پیش گرفته است.
او در اظهارنظرهایش از تلاش برای تغییر تاکتیک تیم ملی صحبت کرده و گفته است: ایران در ۱۰ سال گذشته با یک نگرش دیگری بازی میکرد. در مدتی که آمدهام اما تقریباً دنبال این هستم که نگرش و نوع بازیمان را عوض کنم، چون هر جایی مربیگری کردهام دنبال فوتبال هجومی بودهام. دنبال این هستیم که این تاکتیک را در تیم ملی پیاده کنیم. هدفگذاری ما فوتبال هجومی با ساختار منظم است و باید مشکلاتمان را در ساختار تیمی برطرف کنیم.
با این وجود، با توجه به تاکتیک هجومی تیم ملی با قلعهنویی، خط دفاعی ما نسبت به زمان کیروش شکنندهتر شده است؛ تزلزل و چالشی که در بازی جمعهشب با اردن نگرانکننده مینمود.
با این حال قرار است قلعهنویی و کیروش، ایران و قطر را سه شنبه شب مقابل هم به میدان بفرستند و باید دید برنده این جدال چه کسی است؛ فوتبال دفاعی یا فوتبال هجومی؟ برای رسیدن به پاسخ باید منتظر سوت پایان بازی در ورزشگاه بینالمللی امان باشیم.