سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- ۱۴۰۲ برای جواد نکونام سال بازگشت دوباره به استقلال آن هم پس از ۱۳۱ ماه بود. از ۳۱ تیرماه ۱۳۹۱ که در هیات فوتبال تهران پای برگه قرارداد با استقلال را به عنوان بازیکن امضا کرد تا ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ که به عنوان سرمربی استقلال در سالن همایش‌های بانک شهر قراردادش را به امضا رساند، ۱۱ سال زمان لازم بود تا او به عنوان نفر اول نیمکت به تیم محبوبش برگردد.
استقلال ایستگاه چهارم کاپیتان اسبق تیم ملی و اوساسونا در عرصه مربیگری بود. او پس از شروع مربیگری در خونه‌به‌خونه بابل در لیگ دسته اول در سال ۹۶ و در ادامه حضور در نساجی و فولاد، در استقلال جای ریکاردو ساپینتو، سرمربی جنجالی پرتغالی آبی‌پوشان را گرفت. رسیدن به فینال جام حذفی و قرار گرفتن در رده سوم لیگ، میراث سرمربی پرتغالی با استقلال بود و نکونام ماموریت داشت تا دوباره آبی‌ها را به جاده قهرمانی برگرداند.
او پس از امضای قرارداد با استقلال از آرزوهایش در این تیم صحبت کرد و نشان داد که با اهداف بزرگی می‌خواهد روی نیمکت آبی‌پوشان بنشیند:
امیدوارم بتوانیم بهترین عملکرد و کارنامه را داشته باشیم و باعث افتخار هواداران باشیم. قول می‌دهم آخر فصل، فصل خوشحال کننده‌ای برایشان داشته باشم و جشن بگیریم.
با این حال رفتن حجت کریمی و انتصاب علی خطیر به عنوان مدیرعامل استقلال در اواخر تیرماه سال گذشته سبب شد تا ماه عسل نکونام خیلی زود در استقلال به پایان برسد و اختلافات سرمربی و مدیرعامل جدید در ابتدای شروع همکاری‌شان که با فصل نقل‌وانتقالات تلاقی داشت، آشکار شود.
نکونام برای بستن یک تیم پرستاره آماده شده بود اما محدودیت‌های سقف بودجه که توسط فدراسیون فوتبال اعمال شده است، باعث شد تا خطیر در مسیر خواسته‌های سرمربی حرکت نکند و با رعایت سقف بودجه، اجازه ندهد بازیکنان مدنظر سرمربی، پیراهن آبی را بر تن کنند. راهبردی که سبب شد نکونام در مصاحبه‌هایش به خطیر کنایه بزند:
سقف قرارداد فقط برای ما است و این کار را برای استقلال سخت کرده است!
در ادامه نکونام، ۱۷ مهرماه در نشست خبری پیش از بازی با هوادار در هفته ششم لیگ برتر، عملکرد ضعیف استقلال را به گردن مدیرعامل انداخت تا اختلافات بالا بگیرد:
من روز اول هم گفتم، سر باشگاه و تیم ما بی‌کلاه ماند و ضرر کردیم. این تصمیماتی است که مدیریت باشگاه گرفته، جلساتی با آقای خطیر داشتیم و این تصمیمات گرفته شد.
به‌رغم افزایش تنش‌های سرمربی و مدیرعامل، نکونام با استقلال در زمین مسابقه توانسته بود هواداران را راضی نگه دارد. استقلال ساختِ نکونام میانه‌ای با فوتبال هجومی و مالکانه نداشت و با یک بازی محتاط و برتری با حداقل گل زده که توپ و زمین را به حریف می‌داد، توانست در لیگ بیست‌وسوم یکی از مدعیان جام لقب بگیرد.
روند قابل قبول استقلال با نکونام در لیگ برتر سبب شد تا آنها سال ۱۴۰۲ را با صدرنشینی به پایان برسانند و با ۴۳ امتیاز و فاصله ۳ امتیازی با پرسپولیس که در رده دوم جدول به عنوان نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌شان قرار دارد، مدعی اصلی قهرمانی باشند.
با این حال نکونام هرچقدر در زمین بازی توانست با استقلال خوب نتیجه بگیرد، سال گذشته را در حالی به پایان رساند که اختلافاتش با خطیر نه تنها کمتر نشد، بلکه هفته به هفته بیشتر هم شد. این در حالی بود که مهرماه گذشته، علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی برای حل اختلافات پا پیش گذاشت و با دعوت مدیرعامل و سرمربی استقلال به خانه کشتی، آنها را آشتی داد.
البته پادرمیانی دبیر هم ثمری نداشت و دوباره دعوای مدیرعامل و سرمربی جوان استقلال، پرتنش‌تر از قبل دنبال شد؛ به طوری که نکونام ۲۷ بهمن پارسال در نشست خبری پس از بازی با صنعت نفت، به تندترین شکل ممکن از خطیر انتقاد کرد تا نشان دهد استقلال یا جای او است یا جای مدیرعامل این باشگاه:
همین که وجود نمی‌کنند بیایند سمت رختکن نشان می دهد هدف شان چیست. این کارها دیگر خسته کننده شده است دیگر نمی دانیم باید چیکار کنیم. قطعا دوست ندارند من نتیجه بگیرم. اگر شهامت داشته باشند می آیند و همین را می گویند. ما داریم کار خودمان را انجام می دهیم. شرایط در فوتبال باید به گونه ای باشد که همه از آن لذت ببرند اما هر روز یک مشکل برای ما درست می کنند. به یکی پول می دهند به یکی نمی دهند. با بازیکن یک روز قبل از بازی قرارداد می بندند در حالی که ما پنج روز قبل کار این بازیکن را کرده بودیم. همه کار می کنند که استقلال نتیجه نگیرد.
صحبت‌های تند نکونام علیه خطیر در شرایطی است که مدیرعامل استقلال در ۸ ماه گذشته سعی کرده است که واکنشی نشان ندهد و در یکی از معدود اظهارنظرهایش درباره اختلاف با سرمربی صرفا به این جمله بسنده کرده بود:
حاضرم نکونام علیه من مصاحبه کند اما تیم ببرد.
حالا باید منتظر ماند و دید که نکونام که اولین فصل حضورش روی نیمکت استقلال را پشت سر می‌گذارد، در سال جدید چه روزهایی پیش‌رو خواهد داشت و آیا روزهای خوب آبی‌پوشان با وجود تنش بالای مدیرعامل و سرمربی ادامه خواهد داشت یا این تنش‌ها ترمز موفقیت‌های تیم را خواهد کشید!