سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- ، اواخر سال گذشته بود که یک فیلم متفاوت به نام پرویز خان روی پرده سینما رفت، یک فیلم ورزشی که برگرفته از زندگی مرحوم پرویز دهداری، سرمربی فقید تیم ملی فوتبال ایران بود، مربیای که به معلم اخلاق مشهور بود و رفتار اخلاقگرای او و منش ویژهای که در سبک مربیگری داشت، باعث شده، جایگاه بلندی در تاریخ فوتبال ایران پیدا کند. مرحوم دهداری معتقد بود اخلاق بر ورش مقدم است و همواره در دوران مربیگری مقابل بداخلاقیها و کجرویهای بازیکنان ایستاد و هزینه آن را هم پرداخت و در زمینه اخلاق هم با هیچ کسی تعارف نداشت.
اتفاقات پایان بازی استقلال و ذوبآهن و حمله امید حامدیفر بازیکن آبیپوشان به یکی از بازیکنان ذوب، یکی از حواشی غیراخلاقی این مسابقه بود. حامدیفر پس از سوت پایان به سرعت به سمت این بازیکن رفت و او را نقش بر زمین کرد تا در یک لحظه مشخص شود که زمین مسابقه را با جای دیگری اشتباه گرفته است.
تصور کنید بازیکنی زیر نظر مرحوم دهداری چنین عملی انجام میداد، این مربی فقید چه واکنشی نشان میداد؟ رسول کربکندی، پیشکسوت فوتبال در مصاحبهای دسیپلین مرحوم دهداری را اینطور توضیح داده بود:« تعهد به لباس تیم ملی و و انضباط برای پرویزخان یک اصل بود و اگر کسی آن را رعایت نمی کرد به سختی با او برخورد میشد.»واضح و روشن است که برخورد زننده و بیاخلاقی بازیکن استقلال با برخورد سخت معلم اخلاق فوتبال ایران روبرو میشد.
با این حال به نظر میرسد انتظار چنین برخوردهایی و ایستادن پای اخلاق، در فوتبال ایران تبدیل به یک آرزوی محال شده است و جای خالی استادان اخلاقی مانند مرحوم دهداری به شدت در فوتبال ایران چه در رده ملی و چه باشگاهی احساس میشود.
انتظار میرفت جواد نکونام به عنوان سرمربی تیم درباره رفتار زشت بازیکنش موضعگیری و آن را محکوم کند و خواستار جریمه تنبیه حامدیفر شود. فارغ از عملکرد فنی نکونام که با توجه به صدرنشینی استقلال در لیگ برتر، درخشان بوده است، نگاهی به سابقه او روی نیمکت چه در زمانی که در فولاد مربیگری میکرد و چه امروز که هدایت استقلال را بر عهده دارد، بیانگر این است که توقع داشتن از او برای برخورد با حامدیفر چقدر، انتظار زیادی است، مربیای که رفتارهای پرتنش او و دستیارانش در جریان مسابقات ورزشی در فوتبال ایران شهره همه است و زمان کوتاهی از عکسالعمل غیراخلاقی کیانوش رحمتی دستیار نکونام نسبت به کادر مدیریتی باشگاه شمسآذر نمیگذرد.
وقتی کادرفنی یک باشگاه، درگیر حواشی باشد و بر آتش بیاخلاقی چه روی نیمکت و چه روی سکوها، بدمد، اینکه بازیکن رفتار اخلاقی را در پیش بگیرد، انتظار بیهودهای است. در مباحث اخلاقی و فرهنگی همه چیز مانند یک زنجیره به همپیوسته است که از راس تا پایین یک تیم را تحتتاثیر قرار میدهد.به همین خاطر نمیتوان زیاد هم از رفتار حامدیفر و حمله فیزیکی او به بازیکن ذوبآهن تعجب کرد، به خصوص که او در سیستمی فعالیت میکند که روی نیمکت و سکو، تنشزایی را به جای تنشزدایی دنبال میکند!
علاوه بر این در حالی نزدیک به ۲۴ ساعت از حرکت غیراخلاقی بازیکن استقلال میگذرد که این باشگاه واکنشی به حمله فیزیکی بازیکنش به یکی از بازیکنان ذوبآهن نداشته است، آن هم باشگاهی که پسوند فرهنگی را نیز یدک میکشد. تنها در این رابطه خبر میرسد که فدراسیون فوتبال قرار است بازیکن استقلال را محروم کند. این در حالی بود که انتظار میرفت باشگاه استقلال در برخورد با بازیکن خاطیاش پیشقدم شود و قبل از کمیته انضباطی با این بازیکن برخورد کند تا نشان دهد اخلاق بر همه چیز مقدم است.
البته عدم برخورد باشگاه استقلال با حرکت غیراخلاقی بازیکنش، مسئله عجیبی در فوتبال ایران نیست و کمتر باشگاهی را میتوان سراغ گرفت که با رفتارهای زننده و غیرفرهنگی بازیکنانش به صورت مستقیم برخورد کند. نکته تاسفبارتر اینکه وقتی یک بازیکن به دلیل تخلف انضباطی و یک بیاخلاقی از طرف فدراسیون فوتبال با محرومیت روبرو شود، باشگاه به صورت پیدا و آشکار و تحت فشار گذاشتن فدراسیون، به دنبال راهی میرود که جریمه بازیکن را کاهش دهد و حتی از تنبیه و هزینهای که یک بازیکن باید به دلیل بیاخلاقی بدهد، جلوگیری کند!
البته نوع کنش نکونام و باشگاه استقلال در مواجهه با حمله فیزیکی بازیکن تیمش به بازیکن تیم حریف و بیتفاوتی نسبت به زیرپاگذاشتن اخلاق را میتوان به خیلی از باشگاهها نیز تعمیم داد. چنین فضایی که دور از اخلاق و مرام پهلوانی است، سبب شده بیشتر از قبل جای خالی مربیان اخلاقی مانند مرحوم دهداری در فوتبال ایران احساس شود، معلمی که گویا باید مانند فیلمی که این روزها از او در حال اکران است، تنها در فیلمها و روی پرده سینما به دنبال او گشت.