سعید احمدیان/ روزنامه جوان- صداقت گمشده این روز‌های فوتبال ایران است، از ماجرای قرارداد ویلموتس بگیرید تا حکایت عجیب جدایی استراماچونی از استقلال و دعوا و اختلاف امروز کالدرون با مدیران باشگاه پرسپولیس. در هر کدام‌شان تا امروز آنقدر مدیران فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های بزرگ پایتخت، اظهارات ضدونقیض داشته‌اند که خیلی‌ها مانده‌اند که چه کسی راست و چه کسی دروغ می‌گوید. در مبحث قرارداد ویلموتس هنوز که هنوز است به صورت رسمی مشخص نشده که این مربی بلژیکی که یکی از گران‌ترین قرارداد‌های تاریخ فوتبال را داشته است، با چه رقمی با فدراسیون فوتبال قرارداد بسته است. در این بین رئیس مستعفی فدراسیون فوتبال که باید در خط مقدم شفاف‌سازی در این رابطه باشد، آنقدر در دو ماه اخیر صحبت‌های کاملاً متناقض داشته که دیگر مشخص شده است که مدیران فدراسیون فوتبال در این زمینه با مردم صادق نیستند و واقعیت را نمی‌گویند، به خصوص که پس از افشای قرارداد ۳ میلیون یورویی ویلموتس، ابتدا از در تکذیب درآمدند، اما در ادامه به صورت تلویحی به تأیید ضمنی پرداختند.
در ماجرای جدایی استراماچونی از استقلال هم با وجود اینکه سرانجام چهارشنبه گذشته مدیران استقلال به صورت رسمی از قطع همکاری با این مربی خبر دادند، اما نکته قابل تأمل مصاحبه چهارشنبه گذشته استراماچونی با خبرگزاری ایرنا بود که استرا هرگونه مذاکره وکیلش با نمایندگان استقلال را تکذیب و اشاره کرد که وکیلش اصلاً به دوحه نرفته و در امارات بوده است. آن‌سو در حالی که انتظار می‌رفت جزئیات بیشتری از مذاکره نمایندگان باشگاه استقلال با وکیل استراماچونی منتشر شود، اما این باشگاه در این زمینه عکس و جزئیاتی را منتشر نکرده است تا این گمانه‌زنی قوت بگیرد که مذاکره‌ای صورت نگرفته تا هواداران استقلال که در هفته گذشته منتظر خبری از دوحه بودند، احساس کنند بازی خورده‌اند!
گابریل کالدرون هم که این روز‌ها به مرخصی رفته و مشخص نیست که به تهران برگردد یا نه، پیش از رفتن به تعطیلات سال‌نو میلادی، مسئولان باشگاه پرسپولیس را به دروغگویی متهم کرد تا صادق نبودن مدیران فوتبال تبدیل به اپیدمی در بین مدیران فوتبال شود و از مسئول فدراسیون فوتبال گرفته تا مدیران باشگاه‌های بزرگ تهران، خواسته یا ناخواسته در مسیری گام بردارند که واقعیت را می‌پوشانند و اطلاعات نادرست به هواداران می‌دهند، مسئله‌ای که سبب می‌شود جایگاهشان در بین هواداران متزلزل شود.
چنین شرایطی سبب شده بحران صداقت این هفته‌ها بیشتر از هر زمان دیگری در فوتبال قابل مشاهده باشد، بحرانی که باعث شده شفافیت از فضای فوتبال حذف شود و مدیران برای پوشاندن سوءمدیریت‌هایشان رو به پوشاندن واقعیت‌ها بیاورند و با این حربه به دنبال راهی برای فرار از پاسخگویی درباره حواشی ایجاد شده در بخش مدیریتی‌شان باشند. در حالی مدیران فوتبال از فدراسیون گرفته تا باشگاه‌ها از صداقت در مواجهه با حواشی و تصمیماتی که در باشگاه‌ها با آن درگیر هستند، دوری می‌کنند که این عدم صداقت می‌تواند وجهه فوتبال را بیشتر از این لکه‌دار کند.
عدم صداقت مسئولان فوتبالی، علاوه بر اینکه در فوتبال ایران بحران اعتماد و اطمینان ایجاد می‌کند، سبب می‌شود با مه‌آلود شدن فضا، زمینه برای گسترش فساد و سوءاستفاده از بیت‌المال نیز فراهم شود، به خصوص که باشگاه‌های ایرانی عمدتاً دولتی هستند و از بودجه عمومی کشور استفاده می‌کنند. با توجه به گسترش دروغ در فضای فوتبال بدیهی است که نهاد‌های نظارتی با توجه به گردش سالانه هزار میلیاردی در فوتبال باید با رصد اتفاقاتی که در فوتبال می‌افتد، اجازه ندهند مدیران غیرمتخصص که با استفاده از رانت‌های سیاسی یا شخصی پایشان به فوتبال باز شده است با دادن اطلاعات دروغ و غلط به هواداران، زمینه را برای سوءاستفاده‌های مالی و همچنین لاپوشانی سوءمدیریت‌هایشان مهیا کنند.