روزنامه نگار ورزشی 18:28 - 1398/04/25

توکیو با توقف!

بی‌توجهی‌ها صـــــدای ورزشکاران، چه المپیکی و چه پارالمپیکی را درآورده است تا آن‌ها در شرایط سختی برای رسیدن به بلیت ورودی توکیو دورخیز کنند.

سعيد احمديان/ روزنامه جوان- یک سال مانده به المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو و دغدغه‌هایی که هنوز برطرف نشده است، طوری که گویا باید توپ تحویل سال ۲۰۲۰ شلیک شود تا گوشی دست متولیان ورزش بیاید که سال المپیک است و باید بجنبند. شرایطی که سبب شده با ادامه این روند با کاهش امید‌ها برای کسب سهمیه المپیک هم کاروان ایران در توکیو خلوت شود و هم امید‌های رسیدن به سکو‌های توکیو کمتر.


وزارت ورزش هیچ کمکی نمی‌کند
تکواندو جزو آن رشته‌هایی است که همه در المپیک‌ها روی مدال‌های آن حساب باز می‌کنند. رشته‌ای که اگرچه در ریو دور از انتظار ظاهر شد، اما آنقدر پتانسیل دارد که در توکیو بخواهد جبران کند. با این حال یک هفته پس از گلایه محمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو که گفته بود «رنگ و بوی المپیک در ورزش کشور دیده نمی‌شود»، دیروز هم فریبرز عسگری، سرمربی تیم ملی تکواندو به انتقاد از شرایط موجود پرداخت و از مدیران وزارت ورزش بابت بی‌تفاوتی‌هایشان نسبت به این رشته مدال‌آور در المپیک انتقاد کرد. عسگری که با خبرگزاری مهر صحبت کرده بود، در ابتدای صحبت‌هایش شرایط سخت پیش‌روی تکواندو برای رسیدن به المپیک را تشریح کرد: «سه رقابت گرندپری سخت را در پیش داریم که اگر می‌خواهیم به المپیک راه پیدا کنیم حتماً باید در این رقابت‌ها نتیجه لازم را به دست آوریم.»
سرمربی تیم ملی تکواندو در ادامه تیر انتقادهایش را متوجه مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک کرد و از اینکه در فاصله یک سال مانده به المپیک، مسئولان حواس‌شان نیست، انتقاد کرد: «گویا مسئولان ورزش حواس‌شان نیست که ما در سال قبل از المپیک قرار داریم. سالی که خیلی بیش از آنچه تصور می‌شود برای کسب سهمیه مهم است. جایی که همه رقبا ۴۰ امتیاز تورنمنت‌های خود را تکمیل کرده‌اند، اما ما هنوز به این امتیاز نیاز داریم و نتوانستیم به این تورنمنت‌ها اعزام شویم. متأسفانه هیچ کمکی هم از سوی وزارت ورزش شاهد نیستیم.» عسگری در پایان از متولیان ورزش خواست برای گرفتن بیشترین سهمیه در تکواندو شرایط را مهیا کنند: «اگر قرار است با حداکثر سهمیه به المپیک اعزام شویم به این امتیاز نیاز داریم و باید به تورنمنت‌ها اعزام شویم. در غیر این صورت مشخص نیست که در ادامه مسیر چه اتفاقی بیفتد.»


بودن و نبودن مدال‌آوران مهم نیست!
البته این تنها المپیکی‌ها نیستند که از بی‌توجهی مسئولان در سال کسب سهمیه گلایه‌مند هستند، پارالمپیکی‌ها هم که باید خودشان را برای گرفتن سهمیه و حضور پرقدرت در توکیو ۲۰۲۰ آماده کنند، شرایط سخت‌تری نسبت به المپیکی‌ها دارند، به خصوص که در سال‌های اخیر تبعیض‌های وزارت ورزش بین المپیکی‌ها و پارالمپیکی‌ها خیلی از قهرمانان را در راه تداوم افتخارآفرینی‌هایشان، دلسرد کرده است. یکی از این قهرمانان محسن کائیدی است، دارنده چهار مدال پارالمپیک لندن و ریو که دیروز در مصاحبه‌ای در اعتراض به شرایط موجود از خستگی‌اش گفت و اینکه قصد شرکت در هیچ رقابتی را ندارد. او حتی به مسابقات انتخابی تیم ملی هم نرفت تا ورزش جانبازان و معلولان کشورمان در آستانه از دست دادن یکی از پرامیدترین شانس‌های مدال پارالمپیک در توکیو باشد.
 کائیدی  در گفت‌وگویی که با خبرگزاری ایسنا داشت، درباره چرایی شرکت نکردن در انتخابی تیم ملی برای حضور در پیکار‌های جهانی اینطور توضیح داده است: «خسته شده‌ام، چون اصلاً حمایتی نمی‌شویم و امکانات هم نداریم. در این رقابت‌ها به خاطر بی‌توجهی مسئولان و حمایت نکردن از مدال‌آوران شرکت نکردم و با اینکه تمرین‌ها را ادامه می‌دهم، اما قصد شرکت در هیچ مسابقه‌ای را ندارم.»
دلسردی این قهرمان پارالمپیک در شرایطی است که او از نظر رکوردی در شرایط خوبی به سر می‌برد. با این حال معتقد است که با توجه به عدم حمایت مسئولان بهتر است که استراحت کند: «رکوردهایم خوب است و مشکلی از این بابت ندارم، اما ترجیح می‌دهم فعلاً استراحت کنم و بعد از رقابت‌های جهانی اگر شرایط بهتر شد، دوباره به میادین برمی‌گردم.»
قهرمان لرستانی رشته پرتاب وزنه پارالمپیک در پایان می‌گوید انتظار زیادی از مسئولان ندارد: «بودن و نبودن مدال‌آوران برای مسئولان مهم نیست و این در حالی است که ما با کمبود امکانات و شرایط جسمانی نامساعد افتخارآفرینی می‌کنیم. خواسته ما از مسئولان زیاد نیست و فقط انتظار حمایت داریم و اینکه به ما بیشتر توجه کنند.»
با توجه به انتقادات ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی به نظر می‌رسد متولیان ورزش از وزارت ورزش گرفته تا کمیته ملی المپیک باید نسبت به شنیدن دغدغه‌های ورزشکاران و رفع آن، شرایط مناسبی را برای قهرمانان در فاصله یک سال مانده به توکیو ۲۰۲۰ مهیا کنند. اگرچه قهرمانان با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، انتظار تأمین حداکثری امکانات را ندارند، اما انتظار دارند حداقل از بدیهی‌ترین شرایط محروم نباشند تا بتوانند برای کشورمان در المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ افتخارآفرینی کنند.