سعيد احمديان/ روزنامه جوان- محمدباقر قالیباف که حالا دیگر او را به عنوان رئیس مجلس می‌شناسیم، ۲۵ خرداد در نطق پیش از دستورش در واکنش به انتقاداتی که رئیس سازمان تبلیغات اسلامی نسبت به کوتاهی‌هایی که در بخش فرهنگی صورت گرفته داشت، صحبتی را مطرح کرد که شاید مسئولان و مدیرانی که در ورزش کشورمان کم و زیاد مسئولیتی دارند، بهتر باشد قبل از آنکه بخواهند انتقادی را مطرح کنند، آن را یک‌بار بخوانند. آن روز قالیباف نسبت به صحبت‌های تندی که حجت‌الاسلام قمی درباره کم کاري هاي فرهنگی در بخش‌های مختلف مطرح کرد، گفت: «ما که مسئولیتی برعهده داریم، حق نداریم از خودمان انتقاد کنیم. انتقاد از خود در جایی که وظیفه‌ای برعهده ماست صحیح نیست و اگر قرار باشد مسئولان و ما جایی را که در آن مسئول انجام وظیفه هستیم نقد کنیم، آنگاه مردم باید از چه کسی انتظار حل مشکل را داشته باشند.»
صحبت‌های دیروز رضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک در بازدید از فدراسیون بوکس یادآور همان انتقاد‌های تند و تیز رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در مجلس در روز‌های پایانی خرداد گذشته بود. رئیس کمیته ملی المپیک که چند روز پیش از اهمیت رشته‌های پرمدال در برنامه‌های این نهاد صحبت کرده بود، دیروز در انتقادی درباره بی‌توجهی به رشته‌هایی که می‌تواند مدال‌های زیادی در آن توزیع شود، گفت که «با شعار و بنر» نمی‌توان در رشته‌های پرمدال کار کرد و توقع مدال داشت.
صحبت‌های رئیس کمیته ملی المپیک، انتقاد خیلی از دلسوزان، کارشناسان و استخوان خردکرده‌های ورزش است که مسئولان به جای شعار دادن و نصب بنر باید برای اینکه در حوزه‌ای مانند رشته‌های پرمدال بتوانیم در المپیک و بازی‌های آسیایی حرفی برای گفتن داشته باشیم، آستین‌ها را بالا بزنند و با نوشتن برنامه‌های بلندمدت و جامع که تغییر مدیران خللی در آن به وجود نمی‌آورد به سمت تقویت رشته‌هایی مانند شنا، ژیمناستیک، دوومیدانی، تیراندازی و.. بروند.
صحبت صالحی‌امیری اگر در قامت یک منتقد و کسی که در ورزش کشور مسئولیت ندارد، مطرح می‌شد پذیرفته بود، اما از او به عنوان مدیری که مدیریت بالاترین مرجع رسیدگی به رشته‌های ورزشی پس از وزارت ورزش را برعهده دارد، پذیرفته نیست از چیزی انتقاد کند که در حوزه‌های وظایف این کمیته تعریف شده است. اگر کم‌کاری، کوتاهی و کم‌توجهی هم نسبت به توسعه رشته‌های پرمدال صورت گرفته، بدون شک یکی از سازمان‌هایی که باید مورد عتاب قرار بگیرد و در این باره پاسخگو باشد، خود کمیته ملی المپیک است که در کنار وزارت ورزش و فدراسیون‌های مربوط در این باره مسئولیت دارند. مدیران این بخش‌ها باید به جای گرفتن چهره یک منتقد در مقام پاسخگویی بر‌آیند که چرا در این مدت نسبت به مسئله مهمی مانند اهمیت دادن به رشته‌های پرمدال کوتاهی شده است.
در چنین شرایطی مهم‌ترین انتظاری که وجود دارد، عملی کردن وعده صالحی‌امیری درباره رشته‌های پرمدال است، به خصوص که او در حاشیه بازدیدی که روز ۱۸ خرداد از فدراسیون شنا داشت، گفته بود: «رشته‌های پرمدال اهمیت زیادی برای ما دارند.» حال با توجه به «اهمیت زیادی» که رشته‌های پرمدال برای مسئولان کمیته ملی المپیک دارند، انتظار می‌رود در این زمینه تصمیم‌گیرندگان ورزش کشور و مدیرانی که سیاست‌های کلان ورزش را تنظیم می‌کنند، همان اهمیتی که در صحبت‌های‌شان به رشته‌های پرمدال می‌دهند را روی کاغذ هم بیاورند تا وعده‌ای که از گذشته بار‌ها توسط مدیران قبلی کمیته و وزارت ورزش هم تکرار شده، اما روی زمین مانده، این‌بار عملی شود و برای توسعه رشته‌های پرمدال که می‌تواند یک تکان اساسی به ورزش قهرمانی بدهد، یک کار ماندگار صورت گیرد.
همانطور که صالحی‌امیری هم اشاره کرده، همکاری با وزارت آموزش و پرورش برای استعدادیابی در کنار افزایش زیرساخت‌ها در رشته‌های پرمدال و همچنین سایر مؤلفه‌هایی که کارشناسان و متخصصان در توسعه رشته‌های پرمدال مهم برمی‌شمارند، می‌تواند با یک برنامه بلندمدت و جامع، وضعیت کشورمان را در این رشته‌ها ارتقا دهد. هدفی که صالحی‌امیری درست می‌گوید که با «شعار و بنر» عملی نمی‌شود و کار و برنامه می‌خواهد.