سعید احمدیان/ روزنامه جوان- وزیر ورزش سه‌شنبه مهمان مجلسی‌ها بود، نمایندگانی که انگار پس از حرف و حدیث‌هایی که درباره استیضاح مسعود سلطانی‌فر با توجه به ماجرای حیف و میل بیت‌المال در قرارداد ویلموتس بالا گرفته بود، فعلاً کوتاه آمده‌اند و می‌خواهند با وزیر ورزش با وجود کارنامه ضعیفش کنار بیایند و به نظر می‌رسد که سایه استیضاح از روی سر سلطانی‌فر برداشته شده است. با این حال یکی از مهم‌ترین نکاتی که در جلسه کمیسیون فرهنگی با وزیر ورزش مطرح شد، موضوع کنترل واردات لوازم ورزشی و تکیه و توجه به تولیدات داخلی بود. گویا در این جلسه نمایندگان برنامه وزارت ورزش را برای کنترل واردات اقلام و کالا‌های ورزشی و بهره‌مندی از تولیدات داخلی مورد بررسی قرار دادند.
سال‌هاست یکی از انتقاد‌هایی که به مجموعه وزارت ورزش و سایر متولیان ورزش می‌شود، کم‌توجهی به تولیدات داخلی است. مسئله‌ای که سبب شده تولیدکنندگان داخلی در بخش کالا و پوشاک ورزشی با کمترین حمایت‌ها روبه‌رو شوند و تولیدات‌شان در ویترین ورزش ایران کمتر دیده شود و مهجور بماند. این در شرایطی است که در سال‌های اخیر حمایت از تولید ملی از مهم‌ترین مطالباتی بود که از سوی مسئولان مطرح و بر آن تأکید شده است. البته در ورزش هم وزارت، هم وزیر و هم معاونانش و همچنین مدیران سایر بخش‌های دیگر ورزش در صحبت‌های‌شان حمایت از کالا‌های ورزشی تولید داخل را مورد تأکید قرار داده و وعده می‌دهند که در زمینه پشتیبانی و حمایت از تولیدات داخلی سنگ‌تمام می‌گذارند.
در حالی چند سال از این وعده‌ها گذشته است که خبری از حضور پررنگ تولیدات و برند‌های داخلی در ورزش نیست و به نظر می‌رسد وعده‌های مسئولان تنها برای خودنمایی در جهت همراه بودن با مطالباتی از جنس حمایت از تولید داخلی بوده است. چنین بی‌اعتنایی به تولیدات داخلی به خصوص در حوزه پوشاک ورزشی و به ویژه در فوتبال به وضوح دیده می‌شود و شاهد حضور برنده‌های خارجی در زمینه تأمین البسه باشگاه‌ها هستیم. نکته قابل تأمل استفاده اکثر تیم‌های دولتی از یک برند خارجی است و وزیر ورزش در حالی بار‌ها از لزوم استفاده از برند‌های داخلی صحبت کرده که استقلال و پرسپولیس به عنوان دو تیم زیرمجموعه وزارت ورزش، کماکان برای تهیه پوشاک ورزشی‌شان از یک برند خارجی استفاده می‌کنند.
وقتی در زیرمجموعه وزارت ورزش همچنان استفاده از تولیدات خارجی دیده می‌شود و حمایت از تولیدات باکیفیت داخلی در حد شعار باقی مانده است، چطور می‌توان انتظار داشت که این مطالبه مهم در سایر بخش‌های ورزش نیز اجرایی شود. چنین رویکردی باعث شده برخی از تولیدکنندگان خوشنام پوشاک ورزشی که تا دو دهه پیش، البسه باشگاه‌های فوتبال را تأمین می‌کردند، امروز با توجه به ورود برند‌های خارجی ورشکسته شوند. این در حالی است که برخی از برند‌های به اصطلاح خارجی که سبب از دور خارج شدن و تعطیلی خط تولیدات داخلی شده‌اند در کارگاه‌های داخل کشور تولید می‌شوند.
البته طبیعی است که در کشورمان امکان تولید همه تجهیزات مورد نیاز ورزش با کیفیت مناسب برای قطع واردات وجود نداشته باشد و بخش‌هایی از وسایل و تجهیزات باید از خارج از کشور وارد شود. با این حال به جز مواردی از این دست، ورزش کشور باید به سمت استفاده از تولیدات داخلی برای حمایت از برند‌ها و تولیدکنندگان کشورمان حرکت کند و حمایت از وسایل و لوازمی که نمونه باکیفیت داخلی آن وجود دارد در اولویت برنامه‌های متولیان ورزش قرار گیرد. قطعاً اولویت دادن به تولیدات باکیفیت داخلی، سبب رونق تولیدکننده داخلی می‌شود و باعث خواهد شد با توجه به نیاز بالای کشور به وسایل و تجهیزات ورزشی، افزایش تولید را شاهد باشیم و تولیدکنندگان داخلی که روز‌های سختی را تجربه می‌کنند، می‌توانند کمر راست کنند و انتظاری که در رابطه با رونق تولید داخلی وجود دارد، عملی خواهد شد.
با توجه به رانت‌هایی که در واردات اقلام ورزشی وجود دارد، به طور قطع شاهد مقاومت‌ها و سنگ‌اندازی‌هایی از سوی کسانی که منافع‌شان به خطر می‌افتد، خواهیم بود که مسئولان ورزش از تأثیرپذیری در چنین مسائلی برای اهمیت دادن به تولیدات داخلی ورزش باید بپرهیزند.
حمایت از تولیدات داخلی قطعاً به کاهش هزینه‌های باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها نیز کمک خواهد کرد و یک بازی دو سربرد برای تولیدکننده و مصرف‌کننده در عرصه ورزش خواهد بود. البته رسیدن به چنین مرحله‌ای به یک اراده جدی از سوی دولت و مجلس برای حمایت از تولیدات ورزشی داخلی احتیاج دارد تا برنامه‌هایی که تنظیم می‌شود، ضمانت اجرایی داشته باشند و تنها روی کاغذ نباشند و مانند این سال‌ها در حد شعار باقی نمانند.