سعید احمدیان/ روزنامه جوان- جابه‌جایی بودجه‌ها و استفاده از بودجه‌ای در جایی غیرمرتبط با چیزی که برای آن تخصیص داده شده یکی از معضلاتی است که گریبانگیر ورزش است. در سال‌های اخیر بار‌ها مشاهده شده که در برخی فدراسیون‌ها پولی که از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک برای هزینه در یک بخش معین در اختیارشان قرار گرفته را در جایی دیگر خرج کرده‌اند، آخرین نمونه از چنین تخلفاتی هم به فدراسیون پزشکی ورزشی برمی‌گردد که دیروز یکی از خبرگزاری‌ها خبر داد هزینه ۸ هزار یورویی درمان خارپاشنه احسان حدادی از حق بیمه‌های ورزشکاران پرداخت شده تا برای درمان یک مصدومیت ساده که در داخل کشور هم امکان درمان آن وجود دارد، این دوومیدانی کار المپیکی با هزینه‌ای گزاف و چند صد میلیونی آن هم از حق بیمه ورزشکاران راهی آلمان شود.
موافقت با اعزام احسان حدادی برای اعزام به آلمان جهت درمان خارپاشنه و منبعی که هزینه این عمل پرداخت می‌شود، از جمله مسائلی است که باید به دقت مورد توجه نهاد‌های نظارتی و بازرسی قرار گیرد. هر چند حدادی از جمله تک‌ستاره‌های ورزش دوومیدانی است و یک مدال تاریخی را در المپیک برای کشورمان به ارمغان آورده، اما هزینه نزدیک ۳۰۰ میلیونی برای یک جراحی ساده با هیچ توجیهی پذیرفتنی نیست، با این حال پرداخت این هزینه از حق بیمه‌شدگان ورزشی که باید در اختیار فدراسیون‌ها قرار بگیرد، از دیگر تخلفاتی است که صورت گرفته و مسئولان فدراسیون پزشکی ورزشی که این روز‌ها با سرپرست اداره می‌شود، باید در این باره پاسخگو باشند.
البته از این دست تخلفات در ورزش ایران را در سال‌های اخیر هم شاهد بوده‌ایم، چند سال پیش بود که یکی از فدراسیون‌های رزمی حقوق مربیان و ملی‌پوشان را که توسط کمیته ملی المپیک به این فدراسیون پرداخت شده بود، به جای پرداخت به آن‌ها در جایی دیگر هزینه کرد؛ تخلفی که جدایی یکی از بهترین مربیان آن رشته را در تیم ملی رقم زد یا همین چند ماه پیش گفته شد حقوق ورزشکاران المپیکی را که به یکی از فدراسیون‌ها پرداخت شده، مسئولان برای حقوق و معوقات کارمندان هزینه کرده‌اند.
در حالی در فدراسیون‌ها به عنوان زیرمجموعه وزارت ورزش چنین جابه‌جایی‌هایی صورت می‌گیرد که پرداخت ۲ میلیون یورو از جیب کارگران به ویلموتس که با لابی‌های وزارت ورزش و با دستور اسحاق جهانگیری معاون اول دولت صورت گرفت، نشان می‌دهد در مجموعه وزارت ورزش و دولت نیز چنین تخلفاتی صورت می‌گیرد و با توجه به این موارد نمی‌توان انتظار داشت مسعود سلطانی‌فر و همکارانش نسبت به تخلفی که در فدراسیون پزشکی ورزشی برای پرداخت هزینه درمان احسان حدادی صورت گرفته، حساسیت نشان دهند و جلوی این جابه‌جایی بودجه را بگیرند.
ریشه چنین تخلفاتی را باید در تعطیلی سیستم نظارت و بازرسی جست‌وجو کرد، وقتی وزارت ورزش و دیگر نهاد‌های نظارتی نسبت به اتفاقاتی سکوت کرده‌اند و واکنشی نشان نمی‌دهند، بدیهی است که مدیران متخلف هم با توجه به حاشیه امنیتی که برایشان به وجود آمده، ابایی از اینکه اقداماتی مانند هزینه بودجه‌ها در بخش غیرمرتبط را انجام بدهند، ندارند، به خصوص که اگر چند سال پیش با رئیس یکی از فدراسیون‌های رزمی برخورد می‌شد، امروز این اتفاق در فدراسیون پزشکی ورزشی تکرار نمی‌شد.
خروجی جابه‌جایی بودجه‌ها در نهایت گسترش فساد در ورزش است؛ فسادی که هر چند در فوتبال به واسطه هزینه چندهزار میلیاردی سالانه باشگاه‌های دولتی پررنگ‌تر است، اما در سایر ورزش‌ها و به خصوص در بخش مدیریتی و فدراسیون‌های غیرفوتبالی هم ردپای فساد هر چند کمرنگ‌تر دیده می‌شود. اگر چه وزارت ورزش در ماه‌های اخیر بار‌ها وعده مبارزه با فساد در ورزش را در بوق و کرنا کرده، اما در عمل کارنامه این وزارتخانه در برخورد با فساد هیچ است و مسعود سلطانی‌فر و معاونانش کارنامه قابل قبولی در این بخش ندارند.
در این شرایط سازمان بازرسی و مجلس باید همان طور که روی فساد فوتبال زوم کرده‌اند، روی تخلفاتی که در وزارت ورزش و فدراسیون‌های دیگر مانند جابه‌جایی بودجه‌ها صورت می‌گیرد، حساسیت نشان دهند و اجازه ندهند همان بودجه اندکی که برای ورزشکاران رشته‌های مختلف در نظر گرفته می‌شود، در جای دیگری هزینه شود و حق ملی‌پوشان رشته‌های مختلف ضایع شود.