سعيد احمديان/ روزنامه جوان- رؤیای آبی‌ها در ۷۲ ساعت برباد رفت، از آتش‌بازی چهارشنبه شب گذشته برابر الاهلی که حکم صعود نامجو و شاگردانش را امضا کرد تا شنبه شب و بازی با پاختاکور که با شکست ۲ بر یک، داور اردنی و بدیمن برای تیم‌های ایرانی سوت پایان بازی را به صدا درآورد تا آبی‌پوشان مستقیم راهی هتل شوند و با بستن چمدان‌های‌شان آماده برگشت به تهران شوند. مانند دو فصل گذشته این‌بار هم یک هشتم نهایی پایان کار استقلالی‌ها در فصل ۲۰۲۰-۲۰۱۹ ACL بود. دو مساوی، یک برد و دو شکست در مرحله گروهی و یک‌هشتم نهایی با هفت گل زده و پنج گل خورده، کارنامه آبی‌پوشان در فصل جاری لیگ قهرمانان بود، فصلی پرفراز و نشیب برای استقلالی‌ها با حواشی مختلف روی نیمکت و صندلی مدیریتی باشگاه و مصائبی که سبب شد با این همه حاشیه و درگیری، صعود از مرحله گروهی و رسیدن به یک‌هشتم هم کار بزرگی برای شاگردان نامجو باشد.
ناکامی قابل پیش‌بینی
آرامش، حلقه مفقوده و گم شده آبی‌ها در دو ماه اخیر بود. تیمی که نایب‌قهرمان لیگ شده بود، به فینال جام حذفی رسیده بود و مسابقات لیگ قهرمانان را هم در پیش داشت، با چنین وضعیتی که کارنامه قابل قبولی می‌تواند برای هر سرمربی و مدیر باشگاهی باشد، استقلالی‌ها به قدری حاشیه و درگیری داشتند که انگار کارنامه‌شان در فصل جاری هیچ بوده است. مانند اختلافات مدیرعامل و سرمربی که بدون توجه به نتایجی که آبی‌ها در زمین بازی کسب می‌کردند، روز به روز این درگیری‌ها حادتر و بیشتر می‌شد، طوری که در آستانه صعود استقلال به فینال جام حذفی و در روز‌هایی که آبی‌ها بعد از دست دادن جام لیگ برتر، روی قهرمانی در جام حذفی زوم کرده بودند، خودزنی‌شان باعث شد دست‌شان به جامی که تا یک قدمی آن رفته بودند، نرسد. این اختلافات در نهایت به رفتن سرمربی ختم شد و فرهاد مجیدی در آستانه آغاز لیگ قهرمانان با بالا گرفتن درگیری با سعادتمند، نامه استعفایش را نوشت و بعد از فینال جام حذفی با نیمکت استقلال خداحافظی کرد.
خداحافظی مجیدی و بلاتکلیفی نیمکت استقلال در آستانه بازی‌های لیگ قهرمانان در دوحه، ثبات را از آبی‌ها گرفت تا این تیم با توجه به تغییرات دقیقه نودی به قطر سفر کند و با هدایت مجید نامجومطلق به مصاف تیم‌هایی برود که یک درصد مشکلات و حاشیه‌های استقلال را نداشتند. با شرایطی که آبی‌ها پیش از آغاز لیگ قهرمانان داشتند، کمتر هوادار خوش‌بینی تصور می‌کرد که نامجو و شاگردانش در دوحه بتوانند معادلات را به‌هم بریزند و فراتر از انتظار‌هایی که از آن‌ها می‌رود، نتیجه بگیرند.
تساوی با الشرطه در اولین بازی بعد از سرگیری دوباره مسابقات لیگ قهرمانان، ادامه همان روندی بود که از آبی‌پوشان با توجه به شرایط پیچیده و پرحاشیه‌شان انتظار می‌رفت. با این حال برد ۳ بر صفر مقابل الاهلی عربستان در بازی دوم، انتظار‌ها را در حالی از نامجو و شاگردانش بالا برد که کمتر کسی به این مسئله توجه کرد که تیم سعودی شش بازیکن اصلی‌اش را به میدان نفرستاده بود و چهارشنبه شب با تیم دومش بازی کرد تا عیار واقعی تیم نامجو مشخص نشود و خیلی از کارشناسان، بازی شنبه شب با پاختاکور در یک‌هشتم نهایی را مسابقه‌ای عنوان کنند که استقلال واقعی و پتانسیلی که شاگردان نامجو در چنته دارند، رو شود.
بازی با پاختاکور آینه شرایط استقلال در ماه‌های اخیر بود، تیمی که مدیر و سرمربی سابق آن در به حاشیه بردنش کم نگذاشته بودند. بازیکنانی که نای دویدن در زمین بازی را نداشتند و تعداد پاس‌های متوالی‌شان در بیشتر زمان بازی به عدد ۳ هم نمی‌رسید. تیمی که برنامه‌ای برای جدا شدن از زیر پرس سنگین پاختاکوری‌ها نداشت و طبیعی بود با تمام حاشیه‌هایی که آبی‌ها در خارج از زمین بازی داشتند، در زمین مسابقه هم بازیکنان فاصله زیادی از روز‌های خوب‌شان داشته باشند. با چنین عملکردی نتیجه مسابقه هم قابل پیش‌بینی بود، پاختاکور با یک بازی روان که در بیشتر دقایق مسابقه برتر و مسلط بر جریان بازی نشان داد، برنده این دیدار شد تا نمایش ضعیف استقلال دقیقاً خروجی درگیری‌ها و حواشی مدیریتی و فنی‌اش در ماه‌های گذشته باشد.
نقش پررنگ سوءمدیریتها در ناکامی آبی‌ها
نمایش غیرقابل دفاع استقلال در بازی با پاختاکور را حتی با یک پنالتی مسلم که داور اردنی برای شاگردان نامجو نگرفت، نمی‌توان توجیه کرد. تیمی که ریشه خیلی از ناکامی‌هایش را در فصل جاری باید به پای مدیریت باشگاه نوشت، طوری که انگار نسخه آبی‌ها، شنبه شب نه در ورزشگاه ال‌جنوب دوحه، بلکه ماه‌ها پیش در ساختمان باشگاه استقلال در خیابان علامه سعادت‌آباد تهران پیچیده شده بود.
در این بین احمد سعادتمند که گفته بود استقلال آخرین تیمی خواهد بود که دوحه را ترک می‌کند و با رؤیای صعود به فینال راهی قطر شده بود، دیشب در حالی با کاروان تیم به تهران بازگشت که باید درباره ادامه ناکامی‌های استقلال پاسخگو باشد، به‌خصوص که سوءمدیریتها نقش پررنگی در مسائل فنی و ناکامی آبی‌ها در آسیا داشت. سوءمدیریت مدیرانی که در حساس‌ترین روز‌های تیم برای فراری دادن مربی که با او اختلاف داشتند، راهی ایتالیا شدند و سناریوی بازگشت استراماچونی را در دهان هواداران انداختند، سناریویی که در نهایت پوچی آن مشخص شد.