سعيد احمديان/ روزنامه جوان- حاشیه‌های اردوی استقلال تمامی ندارد، آن‌هم در روز‌هایی که مدیران باشگاه پس از حذف از لیگ قهرمانان زیر شدیدترین فشار‌ها و انتقاد‌ها قرار گرفته‌اند و ترجیح داده‌اند تلفن خبرنگاران را بی‌جواب بگذارند. با این حال این روز‌ها از در و دیوار برای آبی‌ها می‌بارد، تیمی که سرمربی ندارد و آن‌سو بازیکنان اسم و رسم‌دارش ساز جدایی کوک کرده‌اند و در این اوضاع و احوال استقلالی‌ها همین را کم داشتند که درگیری و دعوای بازیکنان با هم و کادر فنی مثل نقل و نبات بر سرشان آوار شود. دعوا‌هایی که طی چند ماه اخیر بار‌ها آبی‌پوشان را به حاشیه برده و‌آخرین مورد آن هم یک‌شنبه شب در فرودگاه دوحه و پس از بازگشت تیم از قطر رخ داد؛ گفته می‌شود یکی از بازیکنان از خجالت یکی از اعضای کادر پزشکی درآمده است. درگیری‌هایی اینچنینی در استقلال که پیش از این هم شاهد آن بوده‌ایم، ریشه در انفعال کادر فنی و مدیریت باشگاه دارد که معیار‌های اخلاقی و فرهنگی برای آن‌ها کوچک‌ترین اهمیتی ندارد و نه‌تن‌ها در باشگاه استقلال که در خیلی از باشگاه‌های فوتبال، دغدغه‌ای در زمینه مباحث تربیتی وجود ندارد. اهمالی که سبب شده فوتبالیست‌های کشورمان به سرعت در مسیر قهقرای اخلاقی قدم بردارند.
مدیر و مربی الگوی بازیکن!
از همان روزی که فرهاد مجیدی به عنوان سرمربی و احمد سعادتمند به عنوان مدیرعامل شمشیر را از رو بر هم بستند و چشم دیدن یکدیگر را نداشتند، می‌شد این روز‌ها را پیش‌بینی کرد که بازیکنان استقلال هم به خودشان اجازه دهند با ادبیات چاله‌میدانی و مشت و لگد به جان هم بیفتند و از خجالت یکدیگر در بیایند. در یک سال اخیر هر چند وقت یک‌بار خبر درگیری بازیکنان و کادر فنی و اجرایی تیم به رسانه‌ها درز کرده و این تیم را به حاشیه برده است. تمرین و غیرتمرین هم ندارد، وقتی مسائل اخلاقی در اولویت نباشد، بازیکنان هم خط قرمزی برای خودشان قائل نیستند و هر جا از کوره دربروند مستعد یک درگیری هستند که می‌تواند استقلال را وارد حاشیه کند.
درگیری و دعوای وریا غفوری و محمد دانشگر در جریان یکی از تمرینات مرداد‌ماه گذشته استقلال یکی از آخرین درگیری‌های آبی‌ها در تمرینات بود که سبب شد دانشگر که در استقلال روز‌های پرحاشیه‌ای را پشت سر گذاشته تا مرز اخراج از جمع آبی‌ها هم برود. رختکن استقلال نیز در یک‌سال اخیر از این دعوا‌ها بی‌نصیب نبوده است. آذر سال گذشته و پس از شکست استقلال مقابل ماشین‌سازی بود که خبر رسید در رختکن میان صالح مصطفوی آنالیزور استقلال و میلیچ و ستار همدانی با فرشید اسماعیلی درگیری رخ داده، به همین دلیل میلیچ و اسماعیلی تا اطلاع ثانوی از حضور در تمرینات استقلال محروم شدند. علاوه بر زمین تمرین و رختکن، استقلالی‌ها دعواهای‌شان را به فرودگاه‌ها نیز کشانده‌اند. ۱۴ شهریور و پس از بازگشت آبی‌ها از مشهد بود که در قسمت خروجی فرودگاه مهرآباد چند بازیکن استقلال با هواداران این تیم درگیر شدند، جایی که تعدادی از هواداران خشمگین استقلال در انتظار خروج بازیکنان بودند تا اعتراض‌شان را به عملکرد تیم در بازی مقابل تراکتور و از دست رفتن قهرمانی جام حذفی نشان دهند و چهره‌هایی مثل روزبه چشمی، فرشید اسماعیلی و حسین حسینی تا حد درگیری فیزیکی با این نفرات نیز پیش رفتند. در ادامه علی کریمی، فرشید باقری و سیاوش یزدانی هم وارد این درگیری شدند و صحنه‌های زشتی را که به هیچ‌وجه در شأن باشگاه استقلال نبود، رقم زدند.
تکرار آبروریزی مهرآباد در دوحه
کمتر از یک ماه پس از درگیری استقلالی‌ها در فرودگاه مهرآباد، این‌بار دعوای استقلالی‌ها در فرودگاه قطر، یک آبروریزی بین‌المللی به بار آورد. به نوشته خبرگزاری‌ها، مصاحبه دکتر ستوده، پزشک استقلال درباره اینکه دنده سیدحسین حسینی، دروازه‌بان استقلال نشکسته است، باعث ناراحتی دروازه‌بان آبی‌پوشان شد که چرا پزشک تیم باید چنین مصاحبه‌ای انجام دهد و به نوعی مصدومیتش را زیر سؤال ببرد. همین کافی بود تا حسینی یک‌شنبه شب در فرودگاه دوحه هنگام بازگشت استقلال به تهران، به دکتر ستوده اعتراض شدیدی کند. این اعتراض باعث درگیری لفظی بین طرفین شد و گفته می‌شود که حسینی ضربه‌ای هم به ستوده زده است. در حالی که یکی از عوامل تیم پزشکی در حمایت از ستوده وارد درگیریها شد، یکی، دو بازیکن استقلال نیز به حمایت از حسینی به ماجرا ورود کردند. پلیس قطر هم با دیدن این درگیریها، وارد عمل شد و عوامل درگیری را محاصره کرد.
حاشیه امن بزن‌بهادر‌ها
درگیری و دعوای استقلالی‌ها از رختکن و زمین تمرین گرفته تا فرودگاه مهرآباد و قطر نشان از مرگ اخلاق در باشگاه‌های کشورمان دارد. تیم‌هایی که مدیران و مربیان‌شان تمام تمرکز خود را روی مسائل فنی و مالی گذاشته‌اند و اهمیتی به ترویج اخلاق و آموزش رفتار اجتماعی به فوتبالیست‌ها نمی‌دهند. این بی‌توجهی‌ها سبب شده بازیکنان تیمی مانند استقلال که با توجه به هواداران میلیونی‌اش به عنوان الگو در جامعه مطرح هستند، در رفتار‌های خارج از زمین مسابقه‌شان کمتر بویی از اخلاق برده باشند و اخلاق اجتماعی‌شان در پایین‌ترین سطح قرار بگیرد. وقتی با چنین رفتار‌هایی برخورد انضباطی نمی‌شود، آن‌ها جری‌تر می‌شوند و در کمتر از یک ماه سالن انتظار فرودگاه‌ها را تبدیل به چاله‌میدان می‌کنند.