سعيد احمديان/ روزنامه جوان- نه لیگ قهرمانان و نه انتخابی جام جهانی، سهم ایران از تقسیم میزبانیهای AFC برای کشورمان صفر بود تا باشگاههایمان فروردینماه در فصل جدید لیگ قهرمانان هم در خارج از خانه برای صعود بجنگند و تیم ملی خرداد سال آینده در خانه یکی از حریفان اصلیاش برای صعود به مرحله دوم انتخابی جام جهانی تلاش کند. البته از کنفدراسیون فوتبال آسیا که سالهاست با نگاه سیاسی تصمیم میگیرد، انتظار بیشتری هم نمیرفت، به خصوص که اولین بار هم نبود که AFC که شیخ سلمان بحرینی نفر اول آن است، تصمیمات ضدایرانی اینچنینی میگیرد. اینبار علاوه بر باشگاهها، اسکوچیچ و شاگردانش هم قربانی نگاه سیاسی کنفدراسیون فوتبال آسیا شدهاند تا کارمان برای جبران نتایجمان با ویلموتس در دور رفت که کار صعود را گره زده سختتر شود، به خصوص که میزبانی در سه بازی دور برگشت که خیلی به آن امید بسته بودیم هم از دست رفته و حالا باید در منامه که خاطرات خوبی از آن نداریم برای صعود به آب و آتش بزنیم.
نه سیاسی AFC به باشگاههای ایرانی
اوایل زمستان بود که کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم گرفت با توجه به ادامه شیوع کرونا و محدودیتهای پروازی، فصل جدید لیگ قهرمانان را به صورت متمرکز در یکی از کشورهای هر گروه برگزار کند. تجربه برگزاری مسابقات در قطر در فصل گذشته سبب شده بود با توجه به ادامه جولان کرونا، اینبار هم تجربه فصل گذشته تکرار شود. اگر برای میزبانی ادامه بازیهای مرحله گروهی و حذفی لیگ قهرمانان در فصل گذشته تنها قطر پا پیش گذاشته بود و دوحه انتخاب اول و آخر بود، اینبار برخلاف قطریها که دیگر تمایلی به میزبانی دوباره نداشتند ایران، عربستان، امارات و حتی هند پاپیش گذاشتند.
نمایندگان آسیایی ایران از استقلال و پرسپولیس گرفته تا تراکتور و فولاد، فرم درخواست میزبانیهای مرحله گروهی را پر و به AFC ایمیل کردند تا بتوانند با گرفتن میزبانی شانس صعودشان را بالا ببرند. آخر هفته گذشته سرانجام کنفدراسیون فوتبال آسیا میزبانان مرحله گروهی لیگ قهرمانان را که قرار است به صورت متمرکز برگزار شود اعلام کرد. لیستی که نام ایران در آن دیده نمیشد و میزبانی بین امارات، عربستان و هند در منطقه غرب آسیا تقسیم شد تا تیمهای ایرانی باز هم چمدانهایشان را ببندند و دیدارهای خود را در کشوری دیگر برگزار کنند. رقابتهایی که قرار است از ۲۵ فروردین تا ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ برگزار شود.
طبق تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا، استقلال که در گروه C با تیمهای الدحیل قطر، الاهلی عربستان و الشرطه عراق همگروه است، باید در جده عربستان به میدان میرود. البته آبیها تنها تیم ایرانی نیستند که باید به عربستان بروند و فولاد هم در صورت عبور از سد العین در پلیآف لیگ قهرمانان در گروه D با تیمهای السد قطر، النصر عربستان و الوحدت اردن قرار میگیرد که باید دیدارهایش را در ریاض برگزار کند.
تراکتور هم در گروه B باید در شارجه امارات به مصاف تیمهای الشارجه، پاختاکور ازبکستان و برنده دیدار الوحده از عربستان و نیروی هوایی از عراق برود. پرسپولیس در گروه E قرار دارد و باید به هند برود و با تیمهای الریان قطر، گوا هند و برنده دیدار الوحده از امارات و الزورا از عراق بازی کند.
ایرانیها به عربستان میروند؟
AFC در شرایطی میزبانی هیچ کدام از گروههای لیگ قهرمانان را به تیمهای ایرانی نداده که علاوه بر این، دو تیم کشورمان باید برای بازیهای گروهی به عربستان بروند. این در حالی است که در پنج سال گذشته بازیهای تیمهای کشورمان با سعودیها در کشور ثالث برگزار میشد. با توجه به اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، استقلال باید در جده بازی کند و فولاد نیز در صورتی که از پلیآف عبور کند در ریاض بازیهایش را برگزار میکند. انتخاب عربستان با اعتراض شدید استقلال و فولاد روبهرو شده است و به گفته احمد مددی، مدیرعامل استقلال، آنها از انتخاب جده برای میزبانیهایشان تعجب کردهاند، به خصوص که با توجه به قطع روابطمان با عربستان، از سال ۹۴ تا امروز نه تیمهای سعودی به ایران آمدهاند و نه تیمهای ایران به این کشور میروند.
ماجرا به پنج سال پیش برمیگردد که پس از حمله گروهی از معترضان به اعدام شیخ نمر به سفارت عربستان در تهران در دی ۹۴، سعودیها در آستانه آغاز فصل ۲۰۱۶ لیگ قهرمانان به بهانه واهی عدم امنیت، خواهان برگزاری بازیهای تیمهایشان با نمایندگان ایران در کشور ثالث شدند. تصمیمی که با تأیید AFC روبهرو شد تا از آن تاریخ بازیهای تیمهای ایرانی و عربستانی در کشوری بیطرف برگزار شود.
اگرچه در پنج سال گذشته باشگاههایمان به واسطه این تصمیم سیاسی AFC هزینههای زیادی دادهاند، اما حالا برای فصل ۲۰۲۱، کنفدراسیون فوتبال آسیا تیمهای ایرانی را ملزم به حضور در عربستان کرده است. اگر چه دیروز مسعود سلطانیفر مدعی شده که بازیهای تیمهای ایرانی و عربستانی باید یا در ایران برگزار شود یا کشور ثالث و استقلال نباید به جده برود، اما سابقه چنین تهدیدهایی نشان داده که تنها مصرف داخلی دارد و در نهایت همان اتفاقی افتاده که AFC برنامهاش را چیده است.
تلاش برای جام جهانی در ورزشگاه نفرین شده
مهمتر از دست رفتن میزبانی لیگ قهرمانان، انتخاب بحرین به عنوان میزبان بازیهای دور برگشت انتخابی جام جهانی در خرداد ۱۴۰۰ است. در شرایطی که ایران هم درخواست میزبانی دور برگشت را داده بود، گمانهزنیهای چند روز اخیر به واقعیت پیوست و منامه به عنوان میزبان بازیهای گروه ایران انتخاب شد، آن هم شهری که به هیچ عنوان برای فوتبال ایران خوشیمن نیست و هنوز خاطره تلخ ۲۹ مهر ۱۳۸۰ که تیم ملی با وقتکشیهای ناجوانمردانه بحرینیها ۳ بر ۲ باخت و نتوانست به جام جهانی ۲۰۰۲ برود فراموش نشده است. ۲۳ مهر سال گذشته هم در دور رفت انتخابی جام جهانی، تیم ملی در منامه بحرین یک بر صفر باخت تا طلسم این ورزشگاه همچنان پابرجا بماند. تیم کشورمان در شش بازی که در این ورزشگاه انجام داده، چهار باخت و دو تساوی داشته و تاکنون پیروز نشده است.
در چنین شرایطی تیم ملی کشورمان با تصمیم AFC باید در این ورزشگاه برای صعود به مرحله دوم انتخابی جام جهانی تلاش کند. نتایج دور رفت کار شاگردان اسکوچیچ را سختتر کرده و تیم ملی با دو باخت و دو برد و کسب شش امتیاز در رده سوم گروه C قرار دارد و عراق ۱۱ امتیازی و بحرین ۹ امتیازی در ردههای اول و دوم قرار دارند. با توجه به میزبانی تیم ملی در سه بازی دور برگشت، این امید وجود داشت که عملکرد ضعیف دور رفت جبران شود که حالا با برگزاری متمرکز بازیها در بحرین و ندادن میزبانی این مرحله به ایران کار صعود به جام جهانی، آن هم در ورزشگاه نفرین شده منامه سختتر از همیشه شده است.
چوب کیفکشها را میخوریم
کنفدراسیون فوتبال آسیا اگرچه در توجیه ندادن میزبانیها به ایران پای تحریمها را پیش کشیده، اما به نظر میرسد این تصمیم را باید در ادامه تصمیمهای ضدایرانی این نهاد به حساب آورد. تصمیم عجیب AFC در تقسیم میزبانیهای لیگ قهرمانان و انتخابی جام جهانی اگرچه با سکوت رئیس جدید فدراسیون فوتبال روبهرو شده، اما وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک، واکنش تندی به این سیاسیکاری شیخ سلمان داشتهاند و صالحیامیری گفته است: «این نتیجه یک تبانی بود که AFC اعلام و فیفا هم سکوت کند.»
AFC در حالی در سالهای اخیر با در پیش گرفتن یک رویکرد سیاسی حق زیادی را از تیمهای ایرانی ضایع کرده است که فدراسیون فوتبال در زمان علی کفاشیان و مهدی تاج همواره یکی از حامیان سرسخت شیخ سلمان بحرینی رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا بوده است. مسئلهای که البته آوردهای برای فوتبال ملی و باشگاهی نداشته، اما برای دو رئیس سابق فدراسیون فوتبال، منافع شخصی زیادی داشته و آنها حکم نایبرئیس تشریفاتی را گرفتهاند تا سفرهای بیزینس کلاس و حق مأموریتهای دلاریشان را از دست ندهند، آن هم بدون اینکه حضورشان در AFC آوردهای برای فوتبال ملی و باشگاهیمان داشته باشد!