سعيد احمديان/ روزنامه جوان- ورزش ایران امسال سال خلوتی را پشت سرگذاشت، مثل همه کشور‌های دیگر که شیوع کرونا سبب شد تا بسیاری از رقابت‌های داخلی و بین‌المللی برگزار نشود و به تعویق بیفتد. سال ۹۹ را می‌توان یکی از متفاوت‌ترین سال‌های ورزش به حساب آورد که بیشتر ورزشکاران را مانند خیلی از مردم ماه‌ها خانه‌نشین کرد و با تعطیلی اردوها و مسابقات آسیایی و جهانی و حتی المپیک یک سال ویژه بود. البته در کشورمان مانند خیلی از جا‌های دیگر در شش ماه دوم سال رقابت‌های داخلی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از سر گرفته شد و بسیاری از رشته‌ها لیگ‌هایشان را برگزار کردند تا نشان دهند که کرونا اگر چه محدودیت‌هایی را به همراه آورده و کار را سخت‌تر کرده است، اما ورزش تعطیل نیست و ورزشی‌ها که سال آینده رقابت مهم المپیک توکیو را پیش‌رو دارند، سعی کردند در رقابت‌های داخلی آمادگی‌شان را برای این رقابت بزرگ حفظ کنند و نگذارند کرونا سبب شود تا آن‌ها از رؤیایی که برای خودشان برای حضور در بزرگ‌ترین میدان ورزشی دنیا دیده‌اند، دور شوند.
یکی از مهم‌ترین درس‌های سال کرونایی ۹۹ برای ورزش، ارتباط مربیان و قهرمانان برای حفظ آمادگی شاگردانشان در رشته‌های مختلف بود که نوع آوری‌های جالبی را به همراه داشت و سبب شد تا یک قهرمان و یک ورزشکار در سالی که بسیاری از محدودیت‌ها سبب شده تا مانند گذشته نتواند تمرین کند و خودش را آماده نگه دارد، برنامه‌ای جایگزین برای تمرینات سخت و البته مداوم برای اینکه رکوردهایش افت نکند، داشته باشد تا با آغاز دوباره رقابت‌ها از سایر حریفانش از کشور‌های دیگر عقب نماند.
تمرینات آنلاین ورزشکاران و رصدی که همزمان مربیان انجام می‌دادند یکی از اتفاقات جالب بود که در ایران هم مانند کشور‌های دیگر رو آمد و سبب شد تا با وجود محدودیت‌هایی که در رفت و آمد به مراکز تمرینی یا برگزاری اردوها وجود دارد، ارتباط ورزشکار و مربی قطع نشود و مربیان بتوانند با برنامه‌های تمرینی که در اختیار ورزشکار قرار می‌دهند، نگرانی‌شان از افت یک قهرمان کمتر شود و با توجه به نظارتی که صورت می‌گیرد، آمادگی و شرایط تمرینی وی چک می‌شد تا محدودیت‌هایی که به واسطه کرونا به وجود آمده بود، اثراتش به حداقل برسد. وسایل تمرینی به خانه‌ها رفت مانند عکس‌هایی که از تمرین المپیکی‌های تیراندازی در خانه منتشر شد و نشان می‌داد کرونا نتوانسته است آن‌ها را از اینکه تمریناتشان را پیگیری کنند، باز دارد.
اگر چه تمرینات آنلاین به طور کامل نمی‌توانست جای تمرین در سالن یا برگزاری اردو را بگیرد، اما با توجه به شرایطی که در سال ۹۹ با آن روبه‌رو بودیم بهترین روش جهت آماده شدن برای مسابقاتی بود که بعد از بهتر شدن اوضاع و برداشته شدن محدودیت‌ها قرار بود برگزار شود.
البته از نیمه دوم امسال با توجه به ادامه کرونا و اینکه باید روش زندگی با این ویروس را یاد گرفت، اردوها و تمرینات قهرمانان در رشته‌های مختلف به خصوص ملی‌پوشان المپیکی به صورت حضوری در اردوها و با پروتکل‌های بهداشتی در نظر گرفته شده، آغاز و تمرینات آنلاین متوقف شد.
حتی پس از کرونا تجربه‌ای که از تمرینات و نظارت آنلاین ورزشکاران و مربیان به دست می‌آید، می‌تواند یک روش نو برای مواقعی باشد که امکان برپایی اردوها به دلایل گوناگون وجود ندارد. همچنین می‌توان از این روش استفاده کرد و آن را کنار نگذاشت، روشی که می‌تواند به سنجش قهرمانان بیشتر از قبل کمک کند و سبب شود تا آن‌ها بتوانند در مواقعی که اردوها تعطیل است یا رقابتی در پیش نیست، با نظارتی که مربیان انجام می‌دهند، از نظر آمادگی افت نکنند.