سعید احمدیان/ سعید احمدیان- عصر يك‌شنبه به وقت ايران، مشعل المپيك در ورزشگاه ملي توكيو خاموش شد و حالا شمارش معكوس براي المپيك بعدي كه سه سال بعد در پاريس مشعل آن روشن مي‌شود آغاز شده است. كاروان ايران هم كه با 65 ورزشكار در 16 رشته به توكيو رفته بود با سه طلا، دو نقره و دو برنز و در مجموع با هفت مدال به تهران برمي‌گردد. به همين بهانه در گزارشي به فراز و فرودهاي عملكرد المپيكي‌هاي كشورمان در المپيك 2020 پرداخته‌ايم.
جوركشي كشتي مثل هميشه
كشتي در توكيو هم جوركش بقيه رشته‌ها براي كاروان ايران بود، مانند تمام المپيك‌هاي قبلي، طوري كه اگر مدال‌هاي كشتي‌گيران را از جمع مدال‌هاي ايران كم كنيم، متوجه اهميت بالاي اين رشته براي ايران چه در المپيك و چه در بازي‌هاي آسيايي مي‌شويم. رشته‌اي كه در 17 دوره‌اي كه از حضور ايران در المپيك مي‌گذرد، 47 مدال براي ما به ارمغان آورده است؛ 11 طلا، 15 نقره و 21 مدال برنز. سهم كشتي‌گيران در المپيك توكيو هم چهار مدال از هفت مدال كسب شده توسط كاروان ايران بود، يعني بيش از نيمي از مدال‌هاي ايران در توكيو را كشتي گرفته است تا جايگاه ويژه كشتي در عملكرد كاروان ايران در المپيك بيشتر از هميشه مشخص شود.
در توكيو تا پيش از شروع مسابقات كشتي، تنها يك طلاي غيرمنتظره در تيراندازي كسب كرده بوديم و همه در انتظار شروع رقابت شاگردان غلامرضا محمدي و محمد بنا براي اضافه شدن مدال‌ها به تك‌مدال كسب شده در تيراندازي بودند. البته كشتي در شرايطي در توكيو بهترين كارنامه و بيشترين مدال را در بين رشته‌هاي ديگر با اختلاف زياد داشت كه ملي‌پوشان كشتي در فرنگي با كسب يك طلاي محمدرضا گرايي و يك برنز محمدهادي ساروي نسبت به آزادكاران كه يك نقره توسط حسن يزداني و يك برنز توسط اميرحسين زارع به دست آوردند، كارنامه بهتري داشتند. با اين حال مهم‌ترين شوك به موفق‌ترين رشته ايران در توكيو، ناكامي حسن يزداني در رسيدن به دومين طلاي متوالي در المپيك بود و او باز هم پشت سد تيلور ماند و با باخت به این کشتی‌گیر نقره گرفت.
تازه‌واردان باشگاه مدال‌آوران المپيك
اگر تا قبل از بازي‌هاي توكيو تنها اميدمان براي مدال گرفتن به كشتي، وزنه‌برداري و تكواندو بود، در اين دوره از المپيك دو رشته جديد به جمع رشته‌هاي مدال‌آورمان اضافه شدند تا كمي اميدوار باشيم كه در المپيك‌هاي بعدي بار مدال‌آوري تنها روي چند رشته محدود نيست. دو رشته تيراندازي و كاراته كه طلاي اول و آخر ايران در توكيو را كسب كردند.
تيراندازي كه با كسب شش سهميه يكي از موفق‌ترين رشته‌ها در راه المپیک بود، در توكيو براي اولين بار مدال گرفت تا نام اين رشته موفق چند سال اخير هم به جمع رشته‌هاي مدال‌آور اضافه شود. طلاي جواد فروغي در روز اول المپيك در رشته تپانچه 10 متر يكي از شگفتي‌هاي كاروان ايران در توكيو بود. مدالي كه كسي پيش‌بيني آن را نكرده بود، اما تيرانداز ايلامي كشورمان كه مدافع سلامت و پرستار نيز هست، روز اول المپيك با كسب يك طلا بهترين شروع را براي كاروان ايران در تاريخ المپيك ثبت كرد. البته به جز بخش تپانچه در بخش تفنگ، ملي‌پوشان تيراندازي ركوردهاي ضعيفي را ثبت كردند و در بخش‌هاي مختلف نیز حتي از رسيدن به جمع نفرات نهايي و فينال هم بازماندند. اين در حالي بود كه با توجه به نتايج چند سال اخير تيراندازي، انتظار بيشتري از شاگردان الهام هاشمي در بخش تفنگ وجود داشت.
كاراته دومين رشته‌اي بود كه در المپيك توكيو به جمع مدال‌آوران اضافه شد و سجاد گنج‌زاده در روز پاياني المپيك توانست با غلبه بر حريفان قدرش، سومين طلاي ايران در توكيو را به نام خودش ثبت كند. البته كاراته بدشانس هم بود و مثبت شدن تست دوپينگ بهمن عسگري كه اميد زيادي به او براي طلايي شدن وجود داشت، باعث شد يكي از شانس‌هاي مسلم مدال كاراته از دست برود. البته اين اولين و البته آخرين حضور كاراته در المپيك است و اين خبر بدي براي ماست كه با توجه به افتخارات اين رشته در سطح جهاني، كاراته‌كاران در صورت ادامه حضور مي‌توانستند يكي از ضلع‌هاي مدال‌آور كاروان ايران در المپيك باشند. شمشيربازي ديگر رشته‌اي بود كه انتظار مي‌رفت در توكيو مدال بگيرد، اما شاگردان پيمان فخري مانند المپيك قبلي در توكيو هم در حسرت مدال ماندند.
ناكامان مطلق در توكيو
تكواندو و دووميداني را بايد جزو ناموفق‌ترين رشته‌هاي كاروان ستارگان ايران در المپيك توكيو به حساب بياوريم. دو رشته‌اي كه نام‌شان در بين رشته‌هاي مدال‌آور ايران در تاريخ المپيك ديده مي‌شود، اما در توكيو بدون حتي كسب يك مدال به كارشان پايان دادند، به خصوص تكواندو كه در دوره‌هاي اخير همواره يك مدال را داشته است، اما در توكيو براي اولين بار در ادوار حضور تكواندو در المپيك، دست اين رشته در كسب مدال ناكام ماند. آرمين هادي‌پور و ميرهاشم حسيني در بخش مردان و ناهيد كياني در بخش زنان، نماينده‌هاي تكواندو در توكيو بودند كه با شكست در همان مراحل اول حتي در رسيدن به يك قدمي مدال هم ناكام بودند.
از رشته‌هاي ناكام در توكيو نمي‌توان گفت و اسم دووميداني را نياورد، رشته‌اي كه چهار سهميه براي بازي‌هاي توكيو به دست آورد و بزرگ‌ترين ناكام اين رشته را بايد احسان حدادي ناميد، تنها مدال‌آور تاريخ دووميداني در المپيك كه به‌رغم برگزاري اردوهاي گرانقيمت و هزينه‌هاي چندده ميلياردي براي آماده‌سازي‌اش در توكيو در بين 32 نفر، بيست و ششم شد تا حدادي توكيو فاصله زيادي با حدادي لندن كه نقره گرفت داشته باشد.
البته از والیبال هم نمی توان گذشت که در دومین حضور در المپیک با مربی بزرگی مانند ولادمیر آلکنو به دنبال صعود به جمع 4 تیم برتر و رفتن روی سکو بود اما در توکیو ضعیف تر از ریو نتیجه گرفت، والیبال در شرایطی در المپیک 2016 توانسته بود با صعود از گروه به جمع 8 تیم برتر صعود کند و به مقام پنجم برسد که در توکیو حتی نتوانست از همان مرحله گروهی بالا بیاید و همان ابتدای کار حذف شد.
عقب‌گرد در توكيو نسبت به ريو
در مجموع كاروان ايران در توكيو نسبت به المپيك قبلی، يعني در ريو يك عقب‌گرد را ثبت كرد. در المپيك 2016، كاروان ايران توانست هشت مدال به دست آورد كه سه مدال آن طلا، يك نقره و چهار برنز بود و ایران در جايگاه بيست و پنجمي قرار گرفت. در توكيو هم يكي از مجموع مدال‌هايمان كم شد و هم يكي از مدال‌هاي طلايمان آب رفت. در توكيو دو طلا، دو نقره و سه برنز به دست آورديم و در جايگاه 27 قرار گرفتيم تا در مقايسه با المپيك قبلي با وجود تعداد ورزشكار بیشتر، كارنامه ضعيف‌تري را ثبت كنيم.