سعید احمدیان/ روزنامه جوان- اگر تابستان را با‌موفقیــت ورزشکارانمان در المپیک و پارالمپیک پشت سر گذاشتیم، شروع پاییز هم همراه شده با شاهکار کشتی آزاد در مسابقات قهرمانی جهان، گوش‌شکسته‌هایی که موفقیت‌های‌شان سبب شده روز‌های خوب ورزش ادامه داشته باشد. روز‌هایی که حس غرور و افتخار را برای لحظاتی هم که شده مهمان خانه‌های ما ایرانی‌ها کرده است. جبران کارنامه نه‌چندان دلچسب توکیو ۲۰۲۰، تنها به دو ماه زمان احتیاج داشت تا در جهانی ۲۰۲۱ اسلوی نروژ، ورق به سمت کشتی آزاد برگردد، فاصله‌ای کوتاه که نمایش آزادکاران دو روی یک سکه بود، دو نمایش متفاوت از تیمی که از یک نقره و یک برنز المپیک به سه طلا، سه نقره و یک برنز جهانی رسید تا پژمان درستکار و شاگردانش هفته گذشته در سرخط اخبار باشند. ستاره‌هایی که خبر از یک نسل طلایی و بیمه کردن کشتی آزاد برای سال ها‌ی سال می‌دهند.
۲ روی سکه آزادکاران
وقتی در المپیک ۲۰۲۰ در توکیو سهم‌مان از شش مدال طلا هیچ بود، صدای زنگ خطر در کشتی آزاد بلندتر از گذشته در گوشمان پیچید، رشته‌ای که روزگاری بازگشت ملی‌پوشانش از المپیک بدون طلا ممکن نبود، حالا، اما ملی‌پوشان این رشته مدال‌آور جایی در بین طلایی‌ها نداشتند، حتی با وجود داشتن حسن یزدانی که طلای المپیک ریو را در جیب داشت و روی یک طلای او حساب کرده بودیم، اما در توکیو سومین رویارویی یزدانی با دیوید تیلور امریکایی باز هم با بالا رفتن دست رقیب سرسختش همراه بود تا مهم‌ترین شانس آزاد برای به گردن آویختن طلا، نقره بگیرد تا به همراه برنز امیرحسین زارع در سنگین‌وزن، پرونده کشتی آزاد با دو مدال، یک نقره و یک برنز بسته شود.
یک نتیجه نه‌چندان دلچسب که زمینه‌ای شد تا خانه‌تکانی در کشتی آزاد آغاز شود، آن‌هم با دو سال تأخیر تا پژمان درستکار جای غلامرضا محمدی بنشیند و کشتی برای جهانی اسلو که تنها دو ماه تا المپیک فاصله داشت، پوست بیندازد. تغییری که خروجی آن به خوبی خود را نشان داد؛ اگر دو ماه پیش در المپیک، کشتی آزاد حتی یک طلا هم دشت نکرده بود در جهانی سه مدال خوش‌رنگ طلا سهم ایران شد، از طلای حسن یزدانی که با شکستن طلسم نبردن تیلور، شیرینی آن دوچندان شد تا طلای امیرحسین زارع در ۱۲۵ کیلو که سبب شد طلای سنگین‌وزن پس از ۳۲ سال دوباره به ایران برسد، سه دهه پس از آن روزی که علیرضا سلیمانی در جهانی ۱۹۸۹ مارتینی با برد بومگارتنر امریکایی توانست طلا بگیرد. البته طلای مقتدرانه کامران قاسم‌پور که وقتی دید در ۸۶ کیلو حسن یزدانی حضور دارد و دو پادشاه در یک اقلیم نمی‌گنجند، یک وزن بالاتر آمد و مقتدرانه سومین طلای ایران در اسلو را به نام خودش ثبت کرد.
علیرضا سرلک، امیرمحمد یزدانی و محمد نخودی هم نقره گرفتند و مجتبی گلیج به برنز رسید تا پرونده کشتی آزاد در جهانی اسلو با سه طلا، سه نقره و یک برنز بسته شود، یک نتیجه تاریخی که رقابت نزدیک روسیه، امریکا و ایران و تقسیم شدن مدال‌ها بین سه مدعی سبب شد با وجود چنین نتیجه تاریخی، کشتی نتواند رده بهتری از سومی جهان را کسب کند.
البته کارنامه آزاد در اسلو نسبت به آخرین دوره جهانی در سال ۲۰۱۸ در نورسلطان قزاقستان درخشان‌تر بود، هم یک پله صعود را تجربه کردیم و هم تعداد مدال‌هایمان نزدیک به دو برابر شد. در حالی در نورسلطان، یک طلا، یک نقره و یک برنز و در مجموع چهار مدال گرفتیم و چهارم شدیم که در اسلو با سه طلا، سه نقره و یک برنز و کسب هفت مدال، سوم شدیم تا همه چیز از یک رشد قابل توجه در کشتی آزاد خبر دهد.
خروجی تغییر کادر فنی به علاوه جوانگرایی
راز نتایج درخشان کشتی در اسلو چه بود؛ رازی که سبب شد در فاصله کمتر از دو ماه، آزادکاران از المپیک توکیو تا جهانی اسلو، یک تیم متفاوت نشان دهند. تغییر کادر فنی و آمدن پژمان درستکار به جای غلامرضا محمدی، یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های آزاد در جهانی نروژ نسبت به المپیک بود. نتایج نه‌چندان قابل قبول آزاد در توکیو که ضعف در نحوه کوچ کردن کادر فنی و همچنین ضعف بدنی ملی‌پوشان، به خصوص در تایم دوم مشهود بود سبب شد فدراسیون کشتی پس از المپیک دست به تغییر در ترکیب مربیان آزاد بزند، تغییراتی که اگرچه در روز‌های اول با توجه به رابطه دوستانه دبیر و درستکار با حرف و حدیث‌هایی روبه‌رو شد، اما یکی از مهم‌ترین فاکتور‌های نتیجه درخشان کشتی آزاد در اسلو را باید به پای کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد نوشت. تنها یک نمونه این تغییر مثبت را در دو روی متفاوت حسن یزدانی در مبارزه با دیوید تیلور می‌توان دید. قهرمانی که در توکیو با گارد بسته و کم آوردن از نظر بدنی، کشتی را برای سومین بار به رقیب سرسخت امریکایی خود باخت، اما در اسلو توانست با آنالیز دقیقی که توسط کادر فنی صورت گرفته بود و همچنین یک بدن ورزیده‌تر نسبت به المپیک، طلسم تیلور را بشکند.
جوان شدن ترکیب کشتی آزاد و حضور یک تیم جوان شده هم از دیگر عوامل موفقیت شاگردان درستکار در جهانی ۲۰۲۱ بود. آزادکاران در حالی راهی نروژ شدند که از تیمی که به المپیک اعزام شده بود تنها حسن یزدانی و امیرحسین زارع حضور داشتند و در بقیه اوزان نفرات جدیدی روی تشک رفتند. رحمان عموزاد، محمد نخودی و عرفان الهی، سه کشتی‌گیر جوانی بودند که پس از کسب طلای جوانان جهان در روسیه در اواخر مرداد با پیروزی در رقابت‌های انتخابی در ترکیب تیم بزرگسالان به اسلو اعزام شدند یا کشتی‌گیری مانند امیرمحمد یزدانی دیگر جوان آینده‌داری بود که در نروژ روی تشک رفت. موفقیت تیم جوان شده آزاد خبر از ظهور یک نسل طلایی در کشتی می‌دهد که می‌توان در جهانی سال آینده و المپیک پاریس روی آن‌ها برای موفقیت حساب باز کرد تا دوباره آزادکاران به روز‌های خوب‌شان برگردند و در حال بیرون آمدن از زیر سایه فرنگی‌کارانی باشند که در سال‌های اخیر توانسته‌اند بهتر نتیجه بگیرند.