سعید احمدیان/ روزنامه گل- 17خرداد و بازی با اوکراین در لیگ ملت های 2022 شروع سال سخت و شلوغ والیبال در 1401 است، تیمی که از یک‌شنبه گذشته تمریناتش را برای حضور پرقدرت در رقابت‌هایی که پیش رو دارد زیر نظر بهروز عطایی آغاز کرده است. یک تیم جوان شده که با عبور از نسل طلایی و با حضور بازیکنان تازه نفسی که می خواهند جای پای بزرگان بگذارند، 4 ماه پرترافیک را پیش رو دارد. از لیگ ملت‌ها و بازی های کشورهای اسلامی گرفته تا قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی، 4 میدان بزرگ والیبال در سال جاری است. بهروز عطایی اما در شرایطی باید شاگردانش را آماده این رقابت‌ها کند که دغدغه‌های قابل تاملی دارد که باید از سوی مسئولان فدراسیون والیبال جدی گرفته شود و به آن توجه شود. به خصوص که انتخاب و اعتماد به مربی ایرانی پس از ده سال، پایان کار محمدرضا داورزنی و فدراسیون والیبال نیست و باید تلاش شود به دغدغه‌هایی که می تواند تمرکز کامل را از عطایی بگیرد، توجه و ضمانت‌های لازم به مربی داخلی تیم ملی داده شود.
از نجابت مربی ایرانی سوء استفاده نشود
شاید عجیب باشد اما بهروز عطایی با گذشت بیش از 8 ماه از انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال هنوز قرارداد ندارد و به نظر می رسد فدراسیون والیبال هم انگار عجله‌ای در این رابطه ندارد! این در حالی است که قرارداد مربیان خارجی پیش از شروع کارشان امضا می شود اما با مربی ایرانی ماهها پس از همکاری با تیم ملی، هنوز قراردادی امضا نشده است. اگر چه عطایی شهریور گذشته در این باره گفته بود:« کمتر پیش می‌آید مربیان داخلی قرارداد امضا کنند چرا که نگاه مربیان به ورزش ایران و پرچم است. نگاه ما مانند خارجی‌ها، بیزینسی نیست.» اما به نظر می رسد از نجابت مربی ایرانی نباید سوء استفاده شود.
به خصوص که شنبه هفته گذشته عطایی در نشست خبری در حالی از امضای قرارداد با یک مربی ایتالیایی به عنوان دستیارش داد که بار دیگر اشاره کرد که قرارداد او و کادر ایرانی با فدراسیون هنوز امضا نشده است، آن هم در شرایطی که 18 مرداد گذشته عطایی به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد:«قرارداد توتولو برای همکاری در تیم ملی امضا شد اما بحث قرارداد مربیان ایرانی مغفول مانده و من هم دوست دارم تنها در تیم ملی باشم و در باشگاه نباشم. من هم قرارداد ندارم، اما امیدواریم این موضوع هم به سر و سامان برسد.»
به نظر می رسد باید فدراسیون والیبال در اولین قدم نسبت به امضای قرارداد با عطایی و کادر فنی ایرانی اقدام کند تا با اطمینان خاطری که به وجود می آید تمام فکر و ذهن سرمربی تیم ملی روی مسائل فنی متمرکز شود. ضروری است همان شان و جایگاهی که مربیان خارجی از ولاسکو تا کولاکوویچ در تیم ملی از نظر قرارداد داشتند، باید برای مربی ایرانی هم در نظر گرفته شود.
از حمایت فدراسیون اطمینان ندارد
دیگر دغدغه عطایی تردید او درباره چگونگی واکنش فدراسیون به نتایج تیم و شاگردانش در مسابقات پیش رو خواهد بود، تیم ملی والیبال با تصمیم او پوست‌اندازی کرده است و جای بازیکنان باتجربه را جوانانی گرفته‌اند که اگر چه در رده‌های پایه درخشیده‌اند اما هنوز تجربه لازم را برای میدان‌های بزرگ ندارند. با توجه به این شرایط صحبت‌های عطایی اما نشان می دهد که او هنوز اطمینان خاطر ندارد که فدراسیون از او در صورت شکست و ناکامی در قدم‌های اول حمایت خواهد کرد یا نه، یک دغدغه مهم که می تواند ذهن سرمربی را در آستانه شروع بازی‌های ملی در یک سال شلوغ و پر رقابت بهم بریزد.
به همین خاطر سرمربی ایرانی هم از مدیران فدراسیون والیبال و هم هواداران و کارشناسان خواسته که به او و شاگردانش فرصت کافی بدهند:« فدراسیون سیاست خاص خود را دارد و نمی‌دانم چقدر در ادامه از من حمایت خواهد کرد، اما تاکنون تمام خواسته‌های ما محقق شده است.عدم موفقیت تیم فعلی با تیم گذشته مقایسه نشود، تیم قبلی بازیکنان بسیار باتجربه و باکیفیت داشت که موفقیت‌های خیلی خوبی را هم کسب کردند اما الان بازیکنان بی تجربه‌ای به تیم ملی اضافه شده اند که باید به آنها فرصت داده بشود. این تغییرات را باید تحمل کرد، همان طور که به بازیکنانی مانند سعید معروف، محمد موسوی، امیر غفور، شهرام محمودی، عادل غلامی و ... فرصت داده شد که خودشان را پیدا کنند، الان هم به این فرصت را باید به یکسری بازیکن جوان داد تا خودشان را بازیابی کنند و با آنها مسیر سخت والیبال را در آینده پیش بیریم.»
او در نشست خبری هفته پیش مثال قابل تاملی زد که باید مورد توجه مدیران فدراسیون والیبال قرار بگیرد:« والیبال یک ورزش وارداتی در ایران است و ما می توانیم از الگوهای کشورهای دیگر استفاده بهینه ای داشته باشیم. دو سه تیم موفق دنیا مانند ایتالیا، برزیل و فرانسه، ثبات و قوام‌شان در حفظ کردن مربی‌شان بود. یعنی با دو شکست برای مربی این تیم‌ها اتفاقی نمی افتاد، وقتی آقای تیلیه مربی فرانسه شد، در 5 سال اول هیچ موفقیتی نداشت اما در آخرین سال حضورش، فرانسه را قهرمان المپیک کرد و همان تیم را تحویل آقای رزنده پرافتخارترین مربی والیبال دنیا می دهد و تیم با این مربی در اروپا حذف می شود! جامعه والیبال و فدراسیون باید حوصله و آستانه تحمل بالا برای ارتقای جایگاه والیبال داشته باشند.»
با توجه به شرایطی که تیم ملی بزرگسالان با بهروز عطایی با آن روبرو است، همان طور که سرمربی تیم ملی هم اشاره کرده است باید به او و بازیکنان جوانی که اولین تجربه‌های ملی‌شان را در رده بزرگسالان پشت سر می گذارند، فرصت کافی داده شود و همان حمایت‌هایی قبلی از تیم فعلی هم بشود تا والیبال با عبور از پوست‌اندازی و تغییر نسلی که در تیم بزرگسالان آغاز کرده است به روزهای خوب برگردد.